به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، سؤال اینجاست: تا کی قرار است هشدارها نادیده گرفته شود و این حوادث تلخ رخ دهد؟ با افزایش شمار بیمارستان‌ها و مراکز درمانی خصوصی در کشور، انتظار می‌رفت نکات و اصول ایمنی این مراکز نیز به همان سرعت ارتقاء یابد. اما بر اساس آنچه مسئولان آتش‌نشانی اعلام کرده‌اند در فهرست ساختمان‌های ناایمن اسامی از مراکز درمانی و بیمارستانی وجود دارد و هر از گاهی نیز بخاطر حوادثی که رخ می‌دهد خبرساز می‌شوند. نمونه آن آتش سوزی مرکز درمانی مشیریه است که دوشنبه شب رخ داد و منجر به کشته شدن ۳ نفر و مصدوم شدن ۱۸ نفر شد.
در چند سال گذشته، چند حادثه در بیمارستان‌های خصوصی و عمومی تهران و برخی شهرستان‌ها رخ داد که واکنش‌هایی را در فضای رسانه‌ای و اجتماعی به همراه داشت. از آتش‌سوزی در اتاق تجهیزات گرفته تا قطعی برق اضطراری، این حوادث تلنگری بود برای بازنگری در نظارت‌های ایمنی.
وقتی بیمارستان‌ها خود به بحران تبدیل می‌شوند
از جمله حوادث مراکز درمانی و بیمارستانی که در چند سال اخیر رخ داد، می‌شود به حادثه آتش‌سوزی کلینیک سینای اطهر تهران - تیر ۱۳۹۹ با دست کم ۱۹ کشته و ۱۴ مصدوم، بیمارستان دی - مهر ۱۴۰۰در یک اتاق ۱۰ متری، که سریعا مهار شد، بیمارستان رسول اکرم تهران- تیر ۱۴۰۱، که تمامی بیماران در طبقات بالایی قرار داشتند و دچار دود گرفتگی شدند و خوشبختانه این حادثه خسارت جانی نداشت، بیمارستان فجر تهران - مرداد ۱۴۰۲ که بخش مراقبت‌های ویژه این بیمارستان دچار حریق شد و این حادثه هم خوشبختانه آسیب جانی نداشت، همچنین بیمارستان شهدای تجریش - آذر ۱۴۰۲، بیمارستان گاندی تهران - بهمن ۱۴۰۲، بیمارستان امام حسین تهران - اردیبهشت ۱۴۰۳ که همه این حوادث تنها در پایتخت رخ داده بود، اشاره کرد.
از بیمارستانهایی که در استان‌های دیگر دچار حریق شدند می‌توان به بیمارستان حضرت علی اصغر شیراز - آبان ۱۴۰۰، بیمارستان شریعتی اصفهان - اردیبشهت ۱۴۰۲، بیمارستان کاشانی اصفهان - بهمن ۱۴۰۲، بیمارستان قائم رشت - خرداد ۱۴۰۳ اشاره کرد که در بازه زمانی چند ساله در کشور رخ داده است.
بیمارستان ناایمن، خطری بالای سر سلامت کشور
در برخی موارد سازمان‌های ناظر از ناایمنی جدی برخی مراکز درمانی مطلع هستند، اما نام این مراکز به دلایل نامشخص منتشر نمی‌شود. این در حالیست که مردم حق دارند بدانند بیمارستانی که به آن مراجعه می‌کنند، آیا استانداردهای ایمنی لازم را دارد یا خیر؟
سؤال اصلی اینجاست؛ چرا با وجود وقوع چندین حادثه در سال‌های گذشته، هیچ لیست شفاف و عمومی از مراکز ناایمن منتشر نمی‌شود؟
از سوی دیگر، انتظار می‌رود قوه قضائیه با ورود قاطع‌تری به این مسئله، مسئولان کوتاهی کننده در دستگاه‌های ناظر را مورد بازخواست قرار دهد. وقتی جان بیماران، کادر درمان و همراهان آن‌ها در خطر است، هیچ مصلحتی نباید بر سلامت مردم مقدم باشد.
فاجعه‌ها می‌سوزند، مسئولان فقط هشدار می‌دهند
بابایی، رئیس کمیته ایمنی شورای شهر تهران در گفت‌وگویی با ایسنا در پاسخ به این سوال که با ساختمان‌هایی که در مهلت قانونی ایمن‌سازی نکنند برخورد می‌شود یا خیر؟ اظهار کرده بود که در بحث جریمه یک ضعف قانونی در این حوزه داریم. در خصوص نحوه برخورد با این ساختمان‌ها قانون ما برای حدود ۵۰ سال قبل است. این قانون مربوط به رفع خطر ساختمان‌ها و بالکن‌ها و ... بوده که اگر مالک رفع خطر نکند، شهرداری باید رفع خطر کند و این قانون اجرایی نیست. مثلاً اینگونه نیست که الزام کنند مالک بیاید سیستم اعلام و اطفای حریق را نصب کند و اگر این کار را انجام نداد، شهرداری خودش برای ساختمان بلند مرتبه سیستم نصب کند.در شرایطی که کوچک‌ترین تخلف یک واحد صنفی ساده می‌تواند منجر به پلمب شود، چگونه ممکن است بیمارستانی با تخلفات ایمنی آشکار، سال‌ها به فعالیت ادامه دهد؟
توقع می‌رود که انتشار عمومی لیست مراکز ناایمن و سطح‌بندی ایمنی مراکز درمانی، الزام قانونی برای نصب برچسب ایمنی در ورودی مراکز درمانی، ورود مستقیم سازمان آتش‌نشانی، وزارت بهداشت و قوه قضائیه در ارزیابی‌های فنی، اعمال جرائم سنگین و ممنوعیت فعالیت برای مراکزی که خطر جانی دارند و از جمله این موارد، به سرعت صورت بگیرد.
مراکز ناایمن در سایه بی‌توجهی به هشدارها و نبود نظارت مستمر
قدیری، معاون پیشین سازمان آتش‌نشانی تهران در گفت‌وگو با ایسنا در قسمتی از سخنان خود اظهار می‌کند که نظارت پیوسته‌ای برای ایمنی ساختمان‌ها صورت نمی‌گیرد و هر حادثه ساختمانی که اتفاق میوفتد، مردم و مسئولین ناراحت می‌شوند، اما عملا بعد از آن، نظارت پیوسته‌ای وجود ندارد.
در خصوص مراکز درمانی خصوصی که بعضی از آن مراکز توجهی به اخطارهای ایمنی ندارند و با جان مردم با سهل‌انگاری بازی می‌کنند نیز باید یادآور شد که در کشوری که مردم برای درمان خود گاه از دارایی‌شان می‌زنند تا در یک مرکز خصوصی بستری شوند، نباید شاهد اهمال به مقوله مهم ایمنی باشیم. کم‌توجهی و حتی بی‌اعتنایی به این هشدارها، می‌تواند فردا به فاجعه‌ای بدل شود که دیگر فرصتی برای جبران باقی نگذارد.
نوش دارو بعد از حادثه چه سود؟
رئیس کمیته ایمنی شورای شهر تهران، با تأکید بر اینکه قسمت قالب درمانگاه‌های ما تأییدیه ایمنی را ندارند، بیان داشت که وزارت بهداشت باید در این خصوص پاسخگو باشد که چرا مجوز مراکز درمانی بدون تأییدیه ایمنی صادر می‌شود. مهدی بابایی با ابراز تاسف در خصوص حادثه آتش‌سوزی مرکز درمانی مشیریه که دوشنبه گذشته رخ داد گفت که باید به مراکز درمانی و بیمارستان‌ها توجه بیشتری شود چرا که افراد حاضر در این مراکز آسیب پذیری بیشتری دارند. این درمانگاه جزو ساختمان‌های پر خطر شناسایی شده بود و توسط سازمان آتش نشانی نیز اخطارهای لازم داده شده بود.
بابایی تأکید داشت که علت اصلی اینکه مراکز درمانی‌مان به موقع برای اخذ تأییدیه ایمنی مراجعه نمی‌کنند این است که وزارت بهداشت آن‌طور که باید و شاید به این موضوع نمی‌پردازد و وزارت بهداشت باید در این خصوص پاسخگو باشد که چرا مجوز این درمانگاه یا مراکز درمانی دیگر بدون تأییدیه ایمنی صادر می‌شود. یک طیف از این درمانگاه‌ها مجوزهای لازم را دارند؛ اما قسمت قالب درمانگاه‌های ما تأییدیه ایمنی را ندارند.
رئیس کمیته ایمنی شورای شهر تهران همچنین در این خصوص عنوان می‌کند که ما در خصوص ساختمان‌های پرخطر و بحرانی اخطار می‌دهیم و بعد از اخطار از مراجع قضایی برای قطع انشعابات یا پلمب درخواست می‌کنیم؛ اما مراکز درمانی و بیمارستان‌ها قابلیت چنین برخوردهای سخت قانونی را ندارد و می‌طلبد خود وزارت بهداشت به عنوان متولی، تأیید مجوزهای سالیانه این مراکز و بیمارستان‌ها را منوط به تأییدیه ایمنی از سازمان آتش‌نشانی کند.
و در پایان؛ جان مردم گروگان سهل‌انگاری‌ها نشود
ایمنی، نخستین اصل در حفظ جان انسان‌هاست؛ اصلی که در مراکز درمانی نباید حتی یک لحظه از آن غفلت شود. اینکه همچنان شاهد فعالیت بیمارستان‌های ناایمن در قلب پایتخت و دیگر شهرهای کشور هستیم، زنگ خطری است که بی‌توجهی به آن می‌تواند به قیمت جان بیماران، تمام شود. انتظار از مسئولان، تنها هشدار دادن نیست؛ اقدام فوری، شفاف‌سازی و پاسخگویی به افکار عمومی، خواسته‌ای است که نباید معطل نهادهای تصمیم‌گیر بماند. جامعه پزشکی، رسانه‌ها و مردم باید مطالبه‌گری را به نقطه‌ای برسانند که «بیمارستان ناایمن» به خاطره‌ای تلخ در گذشته تبدیل شود، نه تیتر تکراری فرداها.
نظر شما