به گزارش سلامت نیوز به نقل از sciencealert، مطالعه‌ای نوین به رهبری دانشکده پزشکی ییل (YSM) نشان می‌دهد که بریدگی یا آفتاب‌سوختگی در هنگام اولین مواجهه با یک غذای جدید می‌تواند خطر ابتلا به آلرژی غذایی را افزایش دهد.
یافته‌های جدید، دریچه‌ای تازه به درک بهتر از منشأ آلرژی‌های غذایی گشوده‌اند. در گذشته، مشخص شده بود که افراد مبتلا به اختلالات پوستی مانند درماتیت بیشتر مستعد ابتلا به آلرژی غذایی هستند. این موضوع تیم پژوهشی را بر آن داشت تا عمیق‌تر به رابطه بین پوست و سیستم ایمنی بدن بپردازند.
وقتی یک زخم کوچک سرآغاز حساسیت غذایی می‌شود
در این پژوهش که بر روی موش‌ها انجام شد، پژوهشگران دریافتند زمانی که حیوانات بلافاصله پس از آسیب پوستی در معرض یک غذای جدید قرار گرفتند، واکنش‌های آلرژیک بیشتری نسبت به آن ماده غذایی نشان دادند. صدمات پوستی منجر به تولید آنتی‌بادی‌های مرتبط با آلرژی شد—واکنشی که به عنوان پاسخ هومورال شناخته می‌شود.
این نخستین بار است که به طور مستقیم نشان داده شده پاسخ‌های ایمنی ناشی از آسیب پوستی می‌توانند بر بخش‌های دورتری از بدن—مانند روده—تأثیر بگذارند و موجب واکنش‌های آلرژیک شوند. محققان این پدیده را "پرایمینگ از راه دور" می‌نامند.
از پوست تا روده: سیگنال‌هایی که بدن را به اشتباه می‌اندازند
محققان توضیح می‌دهند که التهاب ناشی از آسیب پوستی، سیگنال‌هایی به سایر نقاط بدن می‌فرستد، به‌ویژه به روده. این سیگنال‌ها، که از طریق مولکول‌های پیام‌رسانی به نام سیتوکین‌ها منتقل می‌شوند، می‌توانند بدن را برای پاسخ ایمنی علیه یک ماده غذایی تازه‌وارد "آماده" کنند.
این یعنی اگر فردی برای اولین بار غذایی خاص را امتحان کند در حالی که پوستش دچار التهاب یا آسیب است، بدن ممکن است به اشتباه این غذا را به عنوان تهدید شناسایی کرده و در آینده علیه آن واکنش نشان دهد—که به شکل آلرژی غذایی ظاهر می‌شود.
پرایمینگ موضعی در برابر پرایمینگ از راه دور
پیش از این نیز مشخص شده بود که آلرژن‌ها می‌توانند از طریق پوست آسیب‌دیده وارد بدن شوند، پدیده‌ای که "پرایمینگ موضعی" نام دارد. اما یافته جدید این است که حتی بدون ورود مستقیم آلرژن به پوست، سیگنال‌های ناشی از التهاب پوستی می‌توانند از طریق مسیرهای سیستمیک به اندام‌های دیگر برسند و زمینه‌ساز آلرژی شوند.
پیامدهای گسترده‌تر برای درمان بیماری‌های آلرژیک
این یافته‌ها می‌تواند به درک بهتر و حتی پیشگیری از آلرژی‌های غذایی کمک کند. به‌ویژه تأکید می‌شود که التهاب پوستی نباید فقط از منظر زیبایی یا راحتی بررسی شود، بلکه تأثیرات سیستمیک و بلندمدتی نیز دارد.
دکتر آنا آیزنشتاین، متخصص پوست از YSM، می‌گوید:«برای من، این یافته‌ها اهمیت درمان التهاب پوستی را دوچندان می‌کند. درمان بیماری‌های پوستی فقط درمان چیزی نیست که می‌بینیم؛ بلکه با کنترل التهاب می‌توانیم از بروز بیماری‌های دیگر، از جمله آلرژی‌ها، جلوگیری کنیم.»
قدمی بزرگ در شناخت آلرژی‌های غذایی
اگرچه این یافته‌ها فعلاً بر اساس مطالعات حیوانی هستند، اما راه را برای آزمایش‌های انسانی و درک دقیق‌تر مکانیسم‌های آلرژی غذایی هموار می‌کنند. محققان در آینده به دنبال شناسایی سلول‌ها و فرآیندهایی خواهند بود که این ارتباط پوست و روده را برقرار می‌سازند.
دکتر دانیل ویزمن از دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو می‌گوید:«این یک تغییر ذهنی مهم است: اینکه انتظار نداشته باشیم همه چیز در همان‌جایی که دیده می‌شود رخ دهد. وقت آن رسیده که به تعامل سیستم‌های مختلف بدن با هم نگاه دقیق‌تری بیندازیم.»
نظر شما