سلامت نیوز: قرار گرفتن در سنین نوجوانی و جوانی تغییراتی را در شرایط روحی افراد ایجاد می‌كند و این به شكل‌گیری نیازها و رفتار جدید در آنها منجر می‌شود. یكی از تمایلاتی كه در سنین نوجوانی و جوانی بیشتر نمود پیدا می‌كند، تمایل به دیده شدن است كه در جوانان به صورت‌های مختلفی بروز پیدا می‌كند. اما امروزه راه‌های نه چندان متعارف و عجیب و غریبی كه برای ارضای این نیاز از آنها استفاده می‌شود در جامعه دردسرساز شده‌اند.
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه آرمان در ادامه نوشت: «رفتارش خیلی با رفتاری كه ما در دوران جوانی داشتیم فرق می‌كند، گاهی وقت‌ها هر كاری می‌كنم نمی‌توانم بفهمم‌اش.» اینها جملات یك مادر امروزی است كه تنها بیست و پنج سال با پسرش اختلاف سنی دارد ولی انگار فاصله آنها به اندازه قرن‌هاست و نمی‌توانند هم‌دیگر را درك كنند. همین باعث دعواها و جرو بحث‌های زیادی در خانه شده است. این شرایط تنها معطوف به این مادر و فرزند نیست و بسیاری دیگر از مادران و فرزندان ایرانی با این شرایط مواجه هستند. یكی از ریشه‌های مهم این اختلافات در سبك زندگی جوان امروزی است. هر چند كه بعضی وقت‌ها می‌توان گفت ریشه این اختلافات تنها تفاوت‌هاست و خانواده‌ها باید نرمش بیشتری در پذیرفتن سبك زندگی فرزندان خود نشان دهند، ولی بعضی اوقات دیگر رفتار جوانان چنان عجیب و غریب و غیرقابل فهم است كه نه تنها خانواده‌ها بلكه داد جامعه هم از دستشان در می‌آید. این شیوه‌های عجیب و غریب خودنمایی فقط به تغییرات ظاهری معطوف نیستند و در خیلی از موارد دیگر حتی به یك شیوه برای رفتار تبدیل شده‌اند.
هر روز زیر یك تیغ جراحی می‌روند
این روزها دیگر آرایش‌های عجیب و غریب به تنهایی برای دیده شدن كافی نیستند بلكه جوانان روی به تغییر دادن ظاهر خود آورده‌اند و هر روز یك جا از بدن خود را زیر تیغ جراحی می‌برند. كوچك كردن بینی، برجسته كردن گونه‌ها، كشیدن صورت و پروتز لب تنها نمونه‌های كوچكی از این جراحی‌ها هستند كه خیلی‌ها به انجام آنها معتاد شده‌اند. عده‌ای نه فقط یك بار و دو بار بلكه بارها خود را به دست تیغ جراحی می‌سپارند و كار به جایی رسیده است كه بعضی، از جراحی‌های معمول هم خسته شده‌اند و روی به گوش گرگی و الاغی، فك سگی و بینی عقابی آورده‌اند. شكل‌گیری این گرایش‌های غیرمعمول در بین برخی جوانان گواه این مساله است كه آنها راه درست ارضای امیال جوانی‌شان را گم كرده‌اند و رو به كوره‌راه‌هایی آورده‌اند كه سرنوشتشان به ناكجاآباد نامعلومی می‌رسد. به دست آوردن رتبه اول جراحی بینی در دنیا و رتبه دوم مصرف لوازم آرایشی در خاورمیانه به اندازه كافی آمارهای هشدار‌دهنده‌ای هستند كه بدون هیچ تفسیری خود می‌توانند گویای نگرانی بزرگی در جامعه باشند و بیش از هر قشری، قشر جوان را مورد تهدید قرار دهند. ندا 28 ساله تاكنون سه جراحی بینی انجام داده است و با اینكه بینی بسیار كوچكی دارد ولی هنوز معتقد است كه بینی‌اش بزرگ است و باید دوباره جراحی كند.
او می‌گوید: «جراحی اولم خوب از كار درنیامد و بینی‌ام هنوز بزرگ و كج بود، اما جراحی دوم بیشتر به دلیل مشكل تنفسی بود كه داشتم. الان دو سالی می‌گذرد و فكر می‌كنم كه بینی‌ام هنوز بزرگ است و باید دوباره جراحی كنم. حس می‌كنم هنوز بینی‌ام چیزی كه دوست دارم نشده، به نظرم اگر دكترم را عوض كنم بهتر باشد چون زیاد از كار دكترم راضی نیستم.» با یك نگاه به صورت ندا می‌توان فهمید كه تمام اجزای صورتش جراحی شده‌اند و از بس كه زیر تیغ جراحی رفته است پوستش حالت طبیعی خود را از داده است. تمام آنچه گفته شد تنها بخش كوچكی از رفتارهای عجیب برخی جوانان است كه نمونه‌های زیادی از آنها هر روز شكل می‌گیرند.
هر كسی تا چه حد آزاد است؟
از كنار هر كس كه رد می‌شد برمی‌گشت و نگاهی به او می‌كرد. بعضی‌ها اخم می‌كردند، بعضی‌های دیگر می‌خندیدند و بعضی‌ها تعجب می‌كردند. پسر موهای خیلی بلند دارد و آرایش نسبتا غلیظی دارد. وقتی از مهران درباره تیپش سوال می‌كنم، می‌گوید: «به همان میزانی كه بقیه ظاهر من را را عجیب می‌دانند، تیپ‌های آنها برای من عجیب است! دلیل نمی‌شود كه چون همه این مدلی هستند رفتار درست همین باشد. نظر دیگران برای من اهمیتی ندارد.» با اینكه مهران مدعی است كه نظر بقیه برایش اهمیتی ندارد ولی به نظر می‌رسد كه این رفتارها بیشتر از هر چیزی برای جلب‌توجه همین دیگران است. رفتار مهران تنها گوشه‌ای از رفتارهای نامتعارف و ناپسند در جامعه ماست. عده‌ای دیگر دور دور كردن و رانندگی‌های خطرناك با ماشین‌های مدل بالا و گرانقیمت را انتخاب كرده‌اند و بعضی دیگر هم روی به افكار عجیب و غریب آورده‌اند. این رفتارهای نامتعارف گاهی پا را از حد مجاز هم فراتر می‌گذارند و به مرور تبدیل به آسیب اجتماعی می‌شوند و همین باعث شكل‌گیری موج وسیعی از نگرانی در جامعه درباره این رفتارها شده است. البته در این مورد مانند دیگر مسائل اجتماعی نباید معلول‌ها را فراموش كرد. در بسیاری موارد در حوزه اجتماعی به جای اینكه دلایل اصلی واكاوی شود، مسئولان به مبارزه با معلول‌ها می‌پردازند و دست به اقدامات سلبی می‌زنند. این اقدامات سلبی راهی برای حل مشكل نیست و باید رویکردهای عملی‌تر و جدی‌تر را برگزید تا بتوان به رفع آسیب امیدوار بود. روانشناسان و كارشناسان مسائل اجتماعی معتقدند باید ریشه‌های روانی و اجتماعی خودنمایی را شناخت و با حل مشكل و استدلال آوردن برای جوانان آنها را از رفتارهایی كه خود می‌تواند به آسیب‌های دیگر دامن بزند باز داشت.
این خودنمایی‌ها از كمبود‌ها ناشی می‌شوند
رئیس انجمن مددكاران با بیان اینكه یكی از ویژگی‌های دوران جوانی ابراز وجود یا خودنمایی است، می‌گوید: در این دوران از رشد، افراد ممكن است با فعالیت‌های مختلف حضور خودشان را اعلام كنند. سیدحسن موسوی‌چلك می‌افزاید: افراد همیشه از راه‌های مورد قبول و متناسب با هنجارهای جامعه برای ابراز وجود استفاده نمی‌كنند، گاهی مواقع افراد از راه‌های غیرمتعارف برای ابراز وجود استفاده می‌كنند كه بخشی در تغییراتی است كه در ظاهرشان ایجاد می‌كنند و بخشی دیگر رفتارهایی است كه افراد انجام می‌دهند. او تصریح می‌كند: جوانان این راه‌ها را فرصت‌های ابراز وجود می‌دانند و این ناشی از كمبود‌هایی است كه در زندگی خود دارند و با این كارها می‌خواهند روی این كمبود‌ها سرپوش بگذارند. او ادامه می‌دهد: بعضی اوقات راه‌های غیرمتعارفی كه این افراد برای خودنمایی انتخاب می‌كنند، بستری برای گرایش به آسیب‌های اجتماعی را در آنها ایجاد می‌كند كه گرایش به مصرف مواد مخدر، در‌گیری و سرقت نمونه‌هایی از آنها هستند.
نظر شما