به گزارش سلامت نیوز به نقل از اطلاعات، رشته علوم آزمایشگاهی از شاخه‌های علوم پزشکی و در دسته رشته‌های پیراپزشکی یا پاراکلینیک است و مهمترین وظیفه این رشته، تشخیص و پایش بیماری‌های گوناگون است، این وظیفه مهم بر عهده کارشناسان علوم آزمایشگاهی قرار دارد که با جمعیتی حدود ۵۰ هزار نفر، اسکلت اصلی آزمایشگاه‌های طبی را تشکیل می‌دهند. کارشناسان این رشته از انباشته‌شدن مطالبات و حل نشدن مشکلات حوزه کاری خود طی چندین سال گذشته به شدت گلایه‌مندند که این خود باعث تغییر رشته، تغییر شغل و مهاجرت بخشی از کارشناسان علوم آزمایشگاهی شده است که آسیب آن در نهایت متوجه نظام سلامت کشور خواهد شد. 

مهمترین مطالبات و مشکلات کارشناسان علوم آزمایشگاهی به شرح زیر است: 

ـ عضویت کارشناسان علوم آزمایشگاهی در سازمان نظام پزشکی: این موضوع مهم علیرغم وجود قوانین، مقررات و مصوبات، آرای قطعی از دادگاه‌های تجدیدنظر، عضویت ۲ نفر از شاکیان علوم آزمایشگاهی در سازمان نظام پزشکی، تایید آزمایشگاه مرجع وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و مصوبه کمیسیون بهداشت مجلس در چهاردهم بهمن‌ماه ۱۴۰۳ تا این لحظه هنوز اجرایی نشده، در حالی‌که طبق مصوبه کمیسیون بهداشت مجلس مقرر شده بود معاونت درمان وزارت بهداشت و درمان در این خصوص اقدامات لازم را انجام دهد.

ـ تعرفه‌گذاری خدمات آزمایشگاهی برای کارشناسان علوم آزمایشگاهی: با عنایت به قوانین  موجود در این خصوص و با توجه به اینکه تقریبا تمامی مراحل انجام آزمایش‌ها توسط کارشناسان علوم آزمایشگاهی انجام می‌شود، اما متاسفانه آنان هیچ سهمی از تعرفه آزمایش‌ها ندارند (برخلاف گروه پرستاری که تعرفه‌دار هستند).

ـ عدم رتبه‌بندی و طبقه‌بندی برای کارشناسان علوم آزمایشگاهی در بخش خصوصی: متاسفانه در بخش خصوصی قراردادی که با کارشناسان علوم آزمایشگاهی منعقد می‌شود، بر اساس قانون کار است که قراردادهای کارگری است، در حالیکه کاری که توسط کارشناسان انجام می‌شود، کاری فنی و خطیر با مسئولیت‌های زیاد است که حل این مشکل نیازمند تعامل وزارت کار، سازمان تامین اجتماعی و وزارت بهداشت و درمان است.

ـ حضور رشته‌های متفرقه و فاقد صلاحیت و غیرمجاز در آزمایشگاه‌های طبی آنهم به جای کارشناسان علوم آزمایشگاهی: علیرغم مکاتبات متعدد آزمایشگاه مرجع وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی  در خصوص منع به کارگیری رشته‌های غیرمرتبط و نیز بر خلاف تمامی قوانین وزارت بهداشت و درمان، ‌افرادی با سایر مدارک مانند برخی از ر شته‌های علوم پایه در آزمایشگاه‌های طبی فعالیت می‌کنند.

ـ عدم تعلق حق سختی کار به کارشناسان علوم آزمایشگاهی که به صورت روزانه در مواجهه با مواد اسیدی، قلیایی، عفونی و سرطان‌زا قرار می‌گیرند: با توجه به اینکه کار با مواد زیان‌آور اجتناب‌ناپذیر است، اما بر خلاف گروه رادیولوژی که از حق اشعه برخوردارند، هیچ آیتمی در فیش حقوقی کارشناسان علوم آزمایشگاهی بابت کار با مواد زیان‌آور لحاظ نشده است.

ـ عدم حضور کارشناسان علوم آزمایشگاهی در تصمیم‌گیری‌های کلانی که در حوزه آزمایشگاهی کشور اتخاذ می‌شود: با عنایت به اینکه کارشناسان علوم آزمایشگاهی با جمعیتی حدود ۵۰ هزار نفر پرجمعیت‌ترین گروه آزمایشگاهی بالینی کشورند، اما متاسفانه در تصمیم‌گیری‌های مهم و کلان در حوزه آزمایشگاهی کشور حضور ندارند.

ـ عدم ایجاد معاونت پیراپزشکی در ساختار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی:  علی‌رغم اینکه جمعیت کارشناسان پیراپزشکی کشور (علوم آزمایشگاهی، رادیولوژی و ...) تعداد قابل توجهی است، اما هیچ معاونت اختصاصی در ساختار وزارت بهداشت و درمان برای رسیدگی به مسائل مرتبط با این رشته‌ها وجود ندارد و این در حالی است که معاونت پرستاری در ساختار وزارت بهداشت و درمان از سال‌ها پیش تعریف شده است که صرفا به گروه پرستاری اختصاص ندارد.

در پایان تاکید می‌شود حل مشکلات انباشته شده کارشناسان علوم آزمایشگاهی و رسیدگی به مطالبات آنها نیازمند همت و اراده جدی مسئولان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است و چنانچه این بی‌توجهی‌ها و بی‌مهری‌ها در خصوص کارشناسان علوم آزمایشگاهی ادامه یابد، با خروج نیروهای توانمند علوم آزمایشگاهی از آزمایشگاه‌ها مطمئناً  آسیب‌های آن در نهایت متوجه مردم و نظام سلامت کشور خواهد شد.

جمعی از کارشناسان علوم آزمایشگاهی