هدف از استفاده بریس و ارتز برای درمان آسیب نخاعی چیست؟

بریس و ارتز برای بیماران ضایعه نخاعی دو عملکرد اصلی دارد. کارکرد اول تثبیت ستون فقرات برای ارتقای بهبودی در محل آسیب و عملکرد دوم، پشتیبانی از قسمت های آسیب دیده بدن برای توانبخشی عملکردی است. پوشیدن بریس و ارتز می تواند اینگونه به بیماران آسیب نخاعی کمک کند:

• حرکات ستون فقرات را محدود می کند تا از آسیب بیشتر جلوگیری و بهبودی را تقویت نماید.
• اصلاح ناهماهنگی ها و تثبیت ستون فقرات
• با اسپاستیسیته مبارزه می کند و به آرامی عضلات سفت را باز می کند.
• ارتقاء وضعیت بدنی مناسب
• کاهش تحمل وزن و درد در مفاصل

در صفحه معرفی بریس و ارتز در بهترین مراکز ارتوپدی کشور بعنوان یک درمان مؤثر برای ضایعه و آسیب‌های نخاعی به راهنمایی کامل استفاده از انواع بریس و ارتز در درمان ضایعه های نخاعی پرداخته شده است.

انواع بریس و ارتز برای درمان ضایعه نخاعی

نوع ارتز ممکن است به شدت و سطح آسیب نخاعی بستگی داشته باشد. همه افراد مبتلا به ضایعه نخاعی به ارتز نیاز ندارند، اما کسانی که از بریس و ارتز استفاده می کنند، می توانند تا حد زیادی از حمایت اضافی بهره مند شوند. در اینجا انواع مختلف ارتزهایی که به بیماران آسیب نخاعی توصیه می شود استفاده کنند آورده شده است:

بریس و ارتز سر و گردن

کسانی که آسیب شدید نخاعی در سطح بالاتری دارند ( C4 و بالاتر) ممکن است نیاز به پوشیدن یک بریس و ارتز برای کمک به تثبیت سر و گردن خود داشته باشند. وزن سر متوسط حدود 10 پوند (4.5 کیلوگرم) است. یک گردن فلج قادر به تحمل وزن نخواهد بود، بنابراین یک بریس سر و گردن کمک خواهد کرد تا حداکثر حمایت و ثبات را در حین بهبود ستون فقرات فراهم کند. بریس سر و گردن شامل هاله ای است که به سر چسبانده می شود، جلیقه و میله هایی که هاله و جلیقه را به هم متصل می کنند. کسانی که آسیب نخاعی گردنی کمتری دارند ممکن است از یقه گردن استفاده کنند. بر خلاف هاله بریس، غیر تهاجمی بوده و یک بالشتک نرم است که گردن را احاطه کرده تا وزن سر را تحمل کند.

بریس و ارتز ستون فقرات

بریس ستون فقرات حمایت اضافی را برای حفظ وضعیت نشستن عمودی، جلوگیری از آسیب بیشتر و بهبود فراهم می کند. انواع مختلفی از بریس های نخاعی برای آسیب نخاعی موجود است که عبارتند از:

ارتز گردن و قفسه سینه: گردن و قسمت فوقانی پشت را در بازماندگان طناب نخاعی در سطح قفسه سینه تثبیت می کند.

ارتز توراسیک کمر خارجی: کل تنه شما را احاطه می کند و اغلب برای بازماندگان طناب نخاعی در سطح پایین قفسه سینه و در سطح کمر مفید است .

ارتز کمری ساکرال: نیمه تحتانی تنه را اغلب برای بازماندگان طناب نخاعی در سطح پایین کمر و بازماندگان ساکرال تثبیت می کند.

بریس اندام تحتانی

همه بیماران ضایعه نخاعی در اندام تحتانی خود دچار ضعف می شوند. صرف نظر از اینکه آیا شما آسیب نخاعی گردنی، قفسه سینه، کمر یا ساکرال دارید، ارتز اندام تحتانی ممکن است برای شما مفید باشد. ارتز مچ پا برای بیماران آسیب نخاعی که دارای ضعف مچ پا هستند نیز مفید است و ثبات و پشتیبانی را برای جلوگیری از افتادن پا در هنگام راه رفتن فراهم می کند. کسانی که فلجی از زانو به پایین را تجربه می کنند ممکن است به ارتز مچ پا و زانو و کسانی که فلج کل قسمت پایین بدن را دارند به ارتز مفصل ران، زانو و مچ پا نیاز داشته باشند.

بریس اندام فوقانی

ناحیه گردنی، طناب نخاعی سر، گردن و بازوها را عصب دهی می کند. آسیب ‌های نخاعی گردنی (آسیب به بالاترین بخش ‌های نخاع در ناحیه گردن) ممکن است برای مدیریت اسپاستیسیتی اندام فوقانی به بازو یا مچ بند نیاز داشته باشد. کسانی که آسیب نخاعی قفسه سینه، کمری یا ساکرال دارند، عموماً عملکرد کامل اندام فوقانی را دارند، بنابراین نیازی به ارتز اندام فوقانی نخواهند داشت.

مدت زمان استفاده بیماران ضایعه نخاعی از بریس و ارتز چقدر است؟

مدت زمانی که فرد از ارتز استفاده می کند به شدت آسیب او بستگی دارد. به طور معمول، یک بیمار آسیب نخاعی ممکن است از بریس ثابت کننده ستون فقرات تا 6 ماه استفاده کند تا زمانی که ستون فقرات بهبود یابد. پزشک تعیین می کند که چه زمانی مناسب و بی خطر است که زمان صرف شده برای استفاده از ارتز را کاهش دهد.

اگر استفاده از عضلات خود را متوقف کنید و به شدت به ارتز خود تکیه کنید، توانایی عضلات شما کاهش می یابد. اگر مدت زیادی از ارتز و بریس استفاده کنید، بدن شما آنقدر به استفاده از بریس عادت می کند که فراموش می کند چگونه ماهیچه های شما را درگیر کند.

سیستم عصبی مرکزی فوق العاده سازگار است و قادر به نوروپلاستیسیته است. آسیب ناشی از ضایعه نخاعی را نمی توان معکوس کرد، اما نخاع می تواند عملکردهای آسیب دیده را دوباره یاد بگیرد. بهترین راه تقویت نوروپلاستیسیته از طریق تکرار انبوه است. هرچه یک حرکت ضعیف را بیشتر تکرار کنید، مسیرهای عصبی قوی تر و حرکات به تدریج طبیعی تر می شوند تا دیگر نیازی به ارتز نباشد.

جمع بندی

همانطور که گفتیم بریس و ارتز بعنوان یک درمان مؤثر برای ضایعه و آسیب‌های نخاعی محسوب می شوند. با استفاده از این ابزار های پزشکی میتوان روند بهبود را تسریع بخشید. برای انواع مختلف آسیب های نخاعی، باید از بریس های مختلفی استفاده نمود. برای مدت زمان استفاده از بریس توصیه می شود با پزشک خود مشورت نمایید.