به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا ، درباره نقش مردم در کاهش آلودگی هوا اظهارکرد: مطالبهگری در زمینه کاهش آلودگی هوا با آموزش صحیح مردم درباره آلودگی هوا ارتباط مستقیمی دارد.ما باید تمام موارد اعم از آلودگی هوا،عوامل آلودگی هوا را به مردم بیاموزیم ومسیر درست برای مطالبهگری را به آنان نشان دهیم.
اشجعی با مقایسه میزان آلودگی هوا در سال ۱۳۹۰ با ۱۳۹۹ گفت: در سال ۱۳۹۰ شهرتهران حدود ۲۳۰ روز آلوده داشت و سال ۱۳۹۹، هوای تهران ۱۲۰ روز آلوده بود و این به معنای کاهش روزهای آلوده درسال ۱۳۹۹ نسبت به سال ۱۳۹۰ علیرغم سختگیرانهترشدن شاخصهای سنجش کیفیت هوا است.
این عضو سابق کارگروه ملی کاهش آلودگی هوای کلانشهرها با اشاره به تاثیر بالای مطالبهگری مردم بر کاهش آلودگی هوا اظهارکرد: سال ۱۳۹۰ توجهی به آلودگی هوا نمیشد و مطالبهگری اتفاق نمیافتاداما حالا با وجود اینکه نسبت به آن سال هوا پاکتر است مطالبه گری و حساسیت مردم نیز بالاتر رفته و این نشاندهنده تاثیرگذاری مطالبهگری است.
اشجعی با اشاره به اینکه هر فرد در جامعه برای کاهش آلودگی هوا وظایفی دارد، تصریح کرد: افراد جامعه باید کمتر از خودروی شخصی و بیشتر از ناوگان حمل و نقل عمومی و دوچرخه استفاده کنند، معاینه فنی را جدی بگیرند، کاتالیست خودرو را حتما بررسی کنند تا در صورت قدیمی شدن آن را به یک کاتالیست استاندارد تغییر دهند، مصرف انرژی را کاهش دهند و در فصل سرما در مصرف سوخت صرفه جویی کنند. انجام این کار نیاز به آموزش دارد که از طریق دولت و رسانهها و افراد موثر بر افکار عمومی انجام میشود تا مردم وظایف خود را بهتر بشناسند.
وی با بیان اینکه دستگاههای متولی و موظف در قانون هوای پاک به وظایف خود به خوبی عمل نکردهاند، گفت: با استناد به آمارهای ارائه شده، وزارتخانههایی همچون وزارت نفت، وزارت کشور و پلیس راهور و سازمان برنامه و بودجه ، متاسفانه به درصد کمی از وظایف خود درحوزه آلودگی هوا عمل کردهاند و با وجود وظایف زیادی که در این زمینه دارند، متاسفانه درصد عمدهای از تکالیف خود را یا انجام نداده و یا ناقص انجام دادهاند.
این عضو سابق کارگروه ملی کاهش آلودگی هوای کلانشهرها درباره دلیل رعایت نشدن قانون هوای پاک توسط دستگاههای مربوطه توضیح داد: یکی از دلایل اصلی عدم اجرای قانون هوای پاک توسط ارگانها تخصیص نیافتن بودجه مورد نیاز و نبود منابع مالی کافی است که بخشی از آن بهانه و بخشی هم حقیقت است. سال ۱۳۹۶ که قانون هوای پاک تصویب شد، بودجهای به آن تعلق نگرفت و امسال ۳۲۰ میلیارد تومان بودجه برای اجرای قانون هوای پاک تخصیص یافت که در مقایسه با تکالیف دستگاهها بر اساس این قانون، رقم قابل توجهی نیست.
وی با اشاره به ناهماهنگی سازمانها گفت: در بسیاری از استانها و شهرها خودروهای فاقد معاینه فنی را جریمه نمیکنند. درصورتی که مطابق قانون باید خودروها زمان تردد در شهر معاینه فنی داشته باشند و این یعنی ناهماهنگی میان شهرداری، پلیس و وزارت کشور.
اشجعی با اشاره به این که عملکرد سلیقهای مسئولان یکی دیگر از دلایل عدم اجرای قانون هوای پاک است، اظهارکرد: بعضی از مسئولان تکالیف خود را بر اساس دیدگاههای شخصی انجام میدهند در صورتی که باید بر اساس قانون امور را پیش ببرند و دلیل همه این موارد از در اولویت نبودن مسئله آلودگی هوا برای بعضی از مسئولان نشات میگیرد.
وی ادامه داد: در کنار تمام این دستگاههای متولی، سازمان محیط زیست که تنها وظیفه نظارتی دارد هم در این مسئله مسئول است واگریک نهادی وظیفه خود در بحث قانون هوای پاک را به خوبی انجام ندهد، اشتباهات متوجه سازمان محیط زیست است که چرا به عنوان دستگاه نظارتی برای انجام وظایف به این سازمانها فشار نیاورده است؟ اگر از این منظر به قضیه نگاه کنیم سازمان محیط زیست هم عملکرد خوبی نداشته است.
این عضو سابق کارگروه ملی کاهش آلودگی هوای کلانشهرها اضافه کرد: اگر بخواهیم وظایف و تکالیف سازمان محیط زیست و اختیارات آن را بررسی کنیم، این سازمان بر اساس امکاناتی که در اختیار داشته، نسبت به باقی دستگاهها عملکرد بهتری داشته و این قضیه طبیعی است اما نکته حائز اهمیت این است که سازمان محیط زیست در مقایسه با سایر نهادها قدرت زیادی ندارد.
وی ادامه داد: سازمان محیط زیست صرفا میتواند نظارت و رصد و گزارش تهیه کند و قدرتی برای برخورد با این سازمانها ندارد چون اختیاراتش محدود است. اگر بخواهیم که سازمان محیط زیست را به آن جایگاهی که در قانون هوای پاک تعیین شده برسانیم باید اختیارات، امکانات و بودجهاش را افزایش دهیم تا سازمان محیط زیست بتواند به عنوان ناظر قانون هوای پاک وظایفش را به درستی انجام دهد اما در غیر این صورت نباید انتظارات خیلی بالایی از سازمان محیط زیست در مسیر اجرای قانون هوای پاک داشته باشیم.
اشجعی در پایان تصریح کرد:یکی از نکات کلیدی در اجرای قانون هوای پاک این است که سازمان محیط زیست قوی داشته باشیم و با مطالبه گری باعث شویم که آلودگی هوا اولویت سازمانها شود تا به نتیجه مطلوب در حوزه کاهش آلودگی هوا برسیم.
نظر شما