به گزارش سلامت نیوز به نقل از مایند پس، دکتر راشمی پارمار، روانپزشک می گوید: «دیدن یا درک چیزها و موقعیت ها از دیدگاه فرد آسیب دیده بسیار سخت است که در ارتباطات روزانه مشکلاتی ایجاد می کند.» درک شرایط آنها و دانستن اینکه چه چیزی باید بگویید و نه گفتن می تواند به تقویت خطوط ارتباطی و روابط شما کمک کند.

اسکیزوفرنی چگونه بر شریک زندگی من تأثیر می گذارد؟

اسکیزوفرنی یک بیماری روانی جدی است که می‌تواند بر نحوه تفکر، احساس و عملکرد فرد تأثیر بگذارد.

علائم اسکیزوفرنی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• علائم روان پریشی: از جمله توهم، هذیان، و تفکر، گفتار و حرکات آشفته
• علائم منفی: مانند عدم ابراز عاطفی و کناره گیری اجتماعی
• علائم شناختی: مانند مشکل در توجه یا روبرو شدن با چالش هایی با استفاده از اطلاعاتی که آموخته اند

هنگامی که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی قطع ارتباط و دور شدن از واقعیت را تجربه می کنند، هم برای آن شخص و هم برای دوستان و هم خانواده آنها دشوار می شود. هنگام برقراری ارتباط، همسر شما که اسکیزوفرنی دارد ممکن است:

• در بیان افکار یا عواطف خود مشکل داند
• قادر به درک یا پردازش اطلاعات ارائه شده در هنگام مکالمات نیست
• با او الگوهای مختلف گفتار را تجربه می کنید(به عنوان مثال ، صحبت کردن بسیار کند یا سریع ، یا استفاده از کلمات یا عبارات ناشناخته برای دیگران)
• فرآیندهای فکری یا باورهای غیرمنطقی را بیان می کند
• با افکار پریشان یا دچار مشکل روبرو شده است
• چیزهایی را می بینند، می شنوند یا درک می کنند که دیگران نمی توانند
• در به یاد آوردن چیزها یا بخش هایی از مکالمات مشکل دارند

بر اساس یک مطالعه در سال 2015، ارزیابی مسائل زبانی و ارتباطی در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، شرکت‌کنندگان در پردازش زبان با دستور زبان بالاتر و پیچیده تر، مشکلاتی را نشان دادند، مانند:

• درک اطلاعات ضمنی
• درک طنز
• تفسیر استعاره
• درک احساسات در زبان و همچنین ریتم و لحن
• استفاده از زبان برای تبادل نظر
• خودداری از نظرات نامناسب

دکتر پارمار می‌گوید: «به‌علاوه، هذیان‌ها و توهم‌ها اغلب منجر به پارانویا و افزایش اضطراب می‌شوند که باعث می‌شود فرد آسیب‌دیده از دنیای بیرون نگرش محافظت‌شده و بسته‌ای اتخاذ کند» . این وضعیت اغلب به دوستان نزدیک و خانواده آنها نیز منتقل می شود که لایه دیگری از عارضه را اضافه می کند.

به همسرم که مبتلا به اسکیزوفرنی است چه بگویم؟

همدلی، حمایت و نگرش بدون قضاوت در زمان ارتباط با دوست یا همسرتان که مبتلا به اسکیزوفرنی است بسیار مهم است.

دکتر پارمار می‌گوید: «آنها برای گذراندن زندگی و مقابله با این بیماری به شفقت، درک و صبر شما نیاز دارند.سعی کنید موارد زیر را در ارتباط با آنها رعایت کنید:

• گوش دادن فعال را تمرین کنید: برای درک بهتر احساسات، ادراکات و نیازهای درونی آنها به زبان بدن آنها توجه زیادی داشته باشید.
• در طول مکالمه صبور باشید: هر زمان که می توانید احساسات آنها را تأیید کنید، حتی اگر کاملاً با اعتقادات آنها موافق نیستید.
• به آنها فرصت دهید تا پردازش کنند: آنها ممکن است در حفظ مسیر یا جمع آوری افکار خود در طول مکالمه مشکل داشته باشند. به آنها زمان و فضا بدهید تا حرف های شما را پردازش کنند.
• در صورت امکان اطلاعات را ساده کنید: اطلاعات یا وظایف را به مراحل ساده‌تر تقسیم کنید تا به آن‌ها کمک کنید حرف شما را بفهمند. با جملات کوتاه و واضح صحبت کنید.
• آنها را تشویق کنید: اگر انگیزه پایینی را تجربه کردند (یک علامت رایج اسکیزوفرنی)، آنها را تشویق کنید و در هنگام انجام وظایف آنها را تحسین کنید.
• روان پریشی را بشناسید و به آنها فضا بدهید: اگر به نظر می رسد که آنها یک دوره روان پریشی را تجربه می کنند، به آنها زمان و فضای کافی بدهید تا بتوانند به طور منطقی بهبود یابند.

چه چیزی را نباید به فرد مبتلا به اسکیزوفرنی گفت؟

مواردی وجود دارد که می‌تواند برقراری ارتباط با فردی که مبتلا به اسکیزوفرنی است را دشوارتر کند:

• از غیرواقعی نشان دادن علائم آنها خودداری کنید: هرگز به عزیزتان نگویید که علائم آنها «واقعی نیست»، «خیالی» است، یا همه در ذهن اوست.
• او را قضاوت نکنید: سعی کنید از قضاوت یا منفی بافی در مورد تجربیات یا ادراکات آنها اجتناب کنید.
• آنها را برای صحبت تحت فشار قرار ندهید: اگر برای برقراری ارتباط آماده نیستند، به آنها زمان و فضای کافی بدهید.
• از بحث و جدل در مورد اعتقادات آنها بپرهیزید: به جای شروع یک بحث و مقابله با آنها، سعی کنید مسائل را از دیدگاه آنها نگاه و درک کنید.
• از اتهامات دوری کنید: معشوق خود را به تنبلی متهم نکنید، او را به خاطر عدم تمایل به تغییر سرزنش نکنید، یا اصرار نکنید که چیزها را برای او «تعیین» کنید.

اگر به نظر می رسد که فرد مورد علاقه شما در میانه یک دوره روان پریشی قرار دارد، بهتر است از تحت الشعاع قرار دادن او با دستورالعمل ها یا درخواست ها خودداری کنید.

مراقبت از خود را فراموش نکنید. اگر زمانی نیاز به صحبت در مورد مسائل در یک فضای امن دارید، همیشه می توانید برای مشاوره و مهارت های مقابله با یک درمانگر تماس بگیرید.