سلامت نیوز:فیبروئید یا فیبروم رحمی به زائده‌های خوش‌خیمی اطلاق می‌شود كه در بافت‌های رحمی رشد می‌كنند. معمولا هم در اكثر موارد سرطانی نیستند. این زائده‌ها گاهی آن‌قدر كوچكند كه به‌راحتی قابل‌ شناسایی نخواهند بود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم ،اما گاهی به‌قدری رشد می‌كنند كه اندازه رحم از حد طبیعی خارج می‌شود. این تغییر اندازه منطقه شكمی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. بسته به اندازه فیبروم، فشار اضافه‌ای به مثانه و كلیه‌ها وارد خواهد شد که می‌تواند موجب ایجاد احتقان شود؛ چون در این حالت كلیه‌ها قادر به تخلیه ادرار جمع‌شده در دستگاه گوارش نخواهند بود.هنوز علت دقیق بروز فیبروم به‌طور قطعی شناخته‌شده نیست.

اما می‌دانیم مجموعه‌ای از عوامل زیستی و ژنتیك در ایجاد این عارضه دخیلند و می‌توانند سرعت رشد فیبروم‌ها را بیشتر كنند. از جمله عوامل تأثیرگذار می‌توان به رژیم غذایی نامناسب، كمبود ویتامینD و سموم بدن اشاره كرد. عضلات رحمی فیبروم‌دار، استروژن و پروژسترون بالاتری در خود دارند كه همین موجب تحریك رشدشان می‌شود. اما پس از یائسگی اندازه فیبروم‌ها به‌دلیل افت هورمون‌های نام‌برده كوچك‌ترخواهد شد.

ازجمله علائم ابتلا به این عارضه عبارتند از خون‌ریزی‌ قاعدگی شدید، بروز درد در ناحیه لگن، پاها و كمر، یبوست و تكرر ادرار.نحوه درمان هم به عواملی مانند تعداد و اندازه فیبروم‌ها بستگی دارد. در درمان جراحی یا میومِكتومی، فیبروم بدون آسیب به رحم از بافت رحم برداشته می‌شود. اما در موارد وخیم، هیستِرِكتومییا  یا عمل برداشتن كل رحم انجام خواهد شد.