سلامت نیوز:‌ بیماری و به ویژه سرطان هرگز آنی و ناگهانی به سراغ كسی نمی‌آید . به ویژه سرطان كه برآیند سال ها غفلت و تجاوز به حدود سلامتی سیستم های دفاعی مختلف بدن شما است . از اولین مرحله بیماری تا مرحله هفتم آن ( سرطان ) ممكن است سالیان درازی بگذرد . در هر یك از مراحل شما می توانید از پیشرفت بیماری جلوگیری كنید ...

در متن این نوشته مراحل سرطان به هفت قسمت تقسیم شده و هر قسمت نشانگر وضعیتی ویژه برای افرادی است كه از لحاظ بیماری سرطان در مراحل گوناگون قرار دارند . بخش شماره یك نشان دهنده‌ی موقعیت افرادی است كه در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارند و بخش هفت جایگاه بیمارانی را نشان می دهد كه با سرطان پیش رفته دست و پنجه نرم می كنند .

همه ما آرزو داریم كه قبل از نخستین مرحله، یعنی همواره در سلامت كامل به سر بریم و حفظ چنین وضعیتی نیز یكی از اهداف این نوشته است . شاید بارها جملاتی از این قبیل به گوشتان خورده باشد ‹باورنكردنی نیست . او خیلی سالم به نظر می رسید › و یا ‹ من همین دیروز او را دیدم ، بسیار سرحال و بشاش بود ›.

یك موضوع را همیشه در نظر داشته باشید . بیماری و به ویژه سرطان هرگز آنی و ناگهانی به سراغ كسی نمی‌آید . به ویژه سرطان كه برآیند سال ها غفلت و تجاوز به حدود سلامتی سیستم های دفاعی مختلف بدن شما است . از اولین مرحله بیماری تا مرحله هفتم آن ( سرطان ) ممكن است سالیان درازی بگذارد . در هر یك از مراحل شما می توانید از پیشرفت بیماری جلوگیری كنید و همزمان با آن ، از همه درد و رنج ها و ناخوشی هایی كه در زمان بروز آن ، از همه درد و رنج ها و ناخوشی هایی كه در زمان بروز علایم مختلف مراحل گوناگون به مخاطره افتادن سلامتی شما بروز می كنند جلوگیری به عمل آورید . با آشنا شدن با هفت مرحله مختلف بیماری و علایم هشدار دهنده آن ها می توانید كنترل سلامتی خود را به دست گیرید و در این راستا تنها خود شما عهده دار مسئولیت می باشید نه هیچ نیروی خارجی دیگر.

یك: ضعف و بی حالی ( Enervation) یا كاهش انرژی

حالت ضعف و بی حالی اولین مرحله بیماری است . ریشه آن كلمه ‹ انرژی › می باشد و انرژی ماهیت واقعی همه زندگی است . موجودیت واقعی هر یك از ما در هر زمانی وابسته به آن میزان از انرژی است كه در دسترس ما قرار داشته و میتوانیم آن را برای انجام كارهای مختلف سیستم های بدنمان به كار گیریم . ضعف و سستی حالتی است كه در آن با بدن ما به اندازه كافی برای انجام وظایف حیاتی خود انرژی تولید نمی كند و یا وظایفی كه می بایست در آن شرایط انجام دهد آن چنان از حد معمول بیش تر شده كه تولید انرژی عادی بدن پاسخگوی آن نیست . هنگام بروز چنین رویدادی بدن آسیب دیده و باز هم تولید انرژی آن كاهش می یابد و در واقع همه عملكردهای بدن آسیب می پذیرند . از جمله مهم ترین این اعمال ، روند حذف فرآورده های سمی تولید شده در جریان متابولیسم ( سوخت و ساز ) خود انساج مختلف بدن و یا زوائد مواد غذایی وارد  شده به آن است . وجود مقدار معین سموم در بدن كاملا طبیعی است . مشكل هنگامی بروز می كند كه میزان سموم تولید شده بیش از مقدار دفع شده باشد . این امر نه تنها سبب ناتوانی بیشتر بدن برای تولید انرژی و یا جایگزینی انرژی از دست رفته می شود ، بلكه موجب تجمع بیشتر سموم در بدن می‌گردد . ( این موضوع بعدا بیش تر مورد بحث قرار خواهد گرفت ) از آن جایی كه انرژی هنگام خواب تا حدی ذخیره می شود ، اولین علامت هشدار دهنده در مورد این كه شما ممكن است دچار كاهش انرژی شده باشید ، این است كه دچار حالت خواب آلودگی و خستگی شده ، طی روز نیاز به خواب های متناوب داشته ، یا خواب شب شما بیش از اندازه معمول باشد .

دو : توكسمی ( مسمومیت )

توكسمی ( كه همچمیم توكسیكوز و یا اوتواینتوكسی كیشن ) نیز گفته می شود ، هنگامی روی می دهد كه مواد سمی كه در بالا به آن ها اشاره شده ، قسمت های مختلف بدن از جمله خون ، لنف و دیگر بافت ها را اشباع می سازد . بدن این وضعیت را شناسایی كرده و می داند كه باید برای حفظ سلامتی خود كوشش كند تا از شر آن خلاص شود. در نتیجه این حالت دو علامت هشدار دهنده بروز می كند . اولین علامی كه باید سعی در شناخت آن كرد نوعی احساس ناراحتی كلی است . خود این روند بار بیش تری برای تامین انرژی به بدن تحمیل می كند و چنانچه شخص در این زمان تحت فشار كار بیش از حد ، استرس و یا فقدان استراحت و خواب كافی – كه همه بخش لوجستگی تامین انرژی بدن هستند – باشد ، بدن احساس خستگی و فرسودگی بیش تر می نماید و چنان كه ادامه این روند پایان نپذیرد مرحله بعدی بیماری شروع می شود .

سه : تحریك یا آزار ( Iritation)

در حالی كه در نخستین مرحله تنها علایم هشدار دهنده نوعی احساس خستگی است ، توكسمی و نتیجه حاصله از آن ، یعنی تحریك علایم هشدار دهنده ، علایم آشكارتری را سبب می شوند . این مرحله از بیماری در واقع به آن جهت بروز می كند كه شما را از یك سطح پیشرفته تر توكسمی آگاه كند ، به امید آن كه گام هایی در راه اصلاح آن بردارید . مرحله تحریك حالتی است كه  در آن بدن یك سری از مكانیسم های دفاعلی خود را به كار گرفته و برای خلاصی خود از انباشته شدن  بیش تر مواد سمی به نوعی بسیج داخلی اقدام می كند . این بسیج متوجه نقطه معینی از بدن است كه بیش تر مورد هجوم قرار می‌گیرد . و این روند می تواند در هر یك از قسمت های بدن بروز كند . البته تحریك آن چندان دردناك نیست كه شما را وادار نماید كه به پزشك مراجعه كنید ، لیكن به اندازه كافی ناخوشایند است . به گونه ای كه شما در جست و جوی راهی برای خلاص كردن خود از آن ناراحتی می باشید . تحریك راهی است كه بدن برای وارد ساختن شما به نوعی عمل برای پیش گیری از ادامه روند بیماری انتخاب كرده است .

نمونه آشكار تحریك ، اسهال و یا تكرر ادرار می باشد . این هر دو ممكن است به خودی خود دردناك نباشد ، مگر این كه طی مروز زمان به آن ها توجه نشود ، مگر این كه طی مرور زمان به آن ها توجه نشود . روده ها و مثانه به طور آشكار راه هایی هستند كه بدن برای تخلیه سموم خود به كار می برد . اگر قرار باشد سموم در قسمت های دیگری  از بدن تجمع یافته باشد ، علایم آن ها به این آشكاری نیست .

بسیاری از علایم هشدار دهنده تحریك برای شما قابل شناختن است . برای مثال یك علامت مشترك ناشی از توكسمی ، خارش است . پوست نه تنها بزرگ ترین ارگان بدن است ، بلكه ارگان دفع زواید نیز هست . بدن به راحتی و به طور منظم با استفاده از حدود چهار بیلیون منفذ پوستی كه در سراسر بدن گسترده شده ( از بالاترین نقطه پوست سر تا نوك پا ) سموم زیادی را دفع می نماید . چنانچه هر قسمت از بدن شما به خارش افتد علامت كلاسیك آشكاری است كه نشان می دهد سمومی در حال دفع شدن از منافذ آن قسمت است و هنگامی كه این حالت اندكی بیش از معمول باشد ، به آن تحریك پوستی می گوییم . این گونه تحریك حالتی است كه به خودی خود دردناك نبوده ، چندان هم جدی نیست . اما كم و بیش آزار دهنده وروش هشدار دهنده ای برای بدن است كه اگر مورد توجه قرار نگیرد و علت به وجود آورنده آن از بین نرود ، همین علامت می تواند پیشرفت كرده و بسیار آزار دهنده شود .

علاوه بر خارش ، علائم دیگری چون حالت تهوع ، بدون علت خاص به ویژه هنگام صبح بروز می كند و یا احساس مداوم نوعی خارش و یا سوزش در بینی ، و یا چنانچه شما بدون علت و یا بدون علت آشكار ، احساس بدخلقی نمایید و یا به سادگی عصبانی شده و از جا در بروید ، هر یك می توانند در زمره علایم هشدار دهنده برای مرحله سوم به حساب آیند . بارها شنیده اید كه گفته می شود ‹ تحریكش نكن ، خلق و خوی خوبی ندارد › . افراد در این حالت به راحتی تحریك می شوند ، زیرا به سادگی عاملی آن ها را از درون تحریك كرده است .

نشانه های دیگر هشدار دهنده در مورد مرحله سوم ( تحریك ) عبارتند از : عصبانیت ، افسردگی ، اضطراب ، تشویق  و نگرانی ، به ویژه زمانی كه این نشانه ها تازه باشد . در این حالت ، دچار سردردهای مكرر یا درد در نقاط دیگر بدن می شوید و یا برخلاف گذشته تازگی ها دیر خوابتان می برد ، یا به خوبی گذشته نخوابیده ، به سرعت افزایش یا كاهش وزن پیدا می كنید ، یا زبانتان باردار و تنفستان بدبو ، بوی عرق بدنتان تندتر از گذشته ، صورتتان تكیده تر و زیر چشمتان كبود می شود . در مورد خانم ها قاعدگی بی موقع یا خونریزی بیش از حد ، این ها همه می توانند از زمره علایم هشدار دهنده مرحله سوم محسوب شوند .

ممكن است شما بگویید بسیار خوب ... این ها همه علایم بسیار روشن و كاملا دقیقی هستند و هنگامی كه بدن در وضعیت توكسمی قرار می گیرد ، به خوبی توجه ما را به خو جلب خواهد كرد ، اما با نهایت تاسف بعضی مردم سال ها در حالت تحریك به سری می برند ، بدون اینكه به آن توجه كافی نشان دهند . ناراحتی های پیش آمده به نظر
 آن ها چندان جدی و قابل توجه نمی رسد كه به دنبال راه درمان آن باشند . به گونه ای شعار ‹ با آن بساز › درپیش گرفته اند . اما همین كه آثار مراحل ضعف ، توكسمی و تحریك مدت ها به طول انجامید سموم تجمع یافته تمركز بیش تری به خود گرفته ، سرانجام مرحله چهارم بیماری ، بروز می كند .

چهار: التهاب ( inflammation)

التهاب شدیدترین تلاش بدن برای پاكسازی و تجدید قوا محسوب می شود .  هنگامی كه این مرحله بروز كند شما به روشنی درخواهید یافت كه مشكلی پیش آمده است . زیرا همراه با درد است . درد چیزی نیست كه خود به خود و بدون علت بروز كند و مجازاتی بدون دلیل نیست ، درد هدفمند می باشد.

گفتیم كه هدف از ارائه این نوشته آن است كه به شما دیدگاه جدیدی در مورد سلامتی و بیماری ارایه كند . درك ماهیت واقعی درد و نقشی كه این پدیده در راستای هدف فوق ایفا می كند ، می تواند طرز تفكر جدیدی در این راستا در شما ایجاد  كند . درد دوست شما است : این است مفهوم جدید. ممكن ا ست در هنگام بروز آن ، احساس ناراحتی كنید و یا ممكن است دوستی باشد كه ظاهرا از این كه زنگ درب خانه شما را به صدا درآورده چندان خوشتتان نیاید . معهذا او یك دوست واقعی است . این كه بیاموزید درد را با دیده ای متفاوت از گذشته بشناسید ، در همه عمر به شما كمك خواهد كرد . سعی من بر این نیست كه شما را متقاعد كرده باشم كه درد را دوست ندارم لیكن آن را درك می كنم، و تنها هنگامی كه شما نیز آن را درك كنید ، از رسیدن این دوست ناراحت نخواهید شد .

اگر شما بدون توجه دست خود را روی یك شیئی داغ قرار می دادید ، اما درد و سوزش شما را آگاه نمی ساخت چه پیامدی روی می داد ؟ چنانچه با پای برهنه روی شیشه شكسته ای پای  می گذارید وم درد را احساس نمی كردید چه اتفاقی می افتاد ؟ درد عامل مهم نگهداری شما است . نه تنها مانع از آن می شود كه ما دست خود را روی شیئی داغ قرار ندادن و یا با پای برهنه روی شیشه راه نرویم ، بلكه ما را آگاه می سازد كه كجا سلامتی ما به خطر افتاده است . درد موثرترین علامت هشداردهنده بدن است . به ویژه به این منظور طرح ریزی شده است كه وسیله ای در اختیار شما برای پیش گیری از مخاطرات بیش تر باشد . برای این كه به ما هشدار دهد چنانچه دست به اقدامات اصلاحی نزنیم در معرض خطر هستیم . لیكن از آن جا كه به ما آموخته نشده است آن را به عنوان یك پیام آور دوستانه تلقی نمی كنیم . وقتی كه درد مزمن و سركش می شود خود علامتی است حاكی از این كه بدن بیش از پیش در یك تلاش مایوسانه برای رها كردن خود از حالت توكسمی دایم پیش رونده می باشد. و به این منظور تداوم می یابد كه توكسمی نتواند سبب آسیب تخریبی بیش از حد شود . درد وسیله ای است كه سیستم هشیاری بدن آن را برای جلب توجه شما به كار می برد . اما آیا واقعا درد توجه شما را جلب می كند ؟

به واقع اندكی از مردم درك می كنند كه درك یك روش پاكسازی و شفا بخش بدن در راه تلاش خود برای تثبیت مجدد سلامتی آن می باشد . به جای آن كه آن را به منزله ‹ حمله ای › علیه سلامت خود تلقی كنید، كافی است به آن توجه كافی مبذول داشته ، درصدد چاره بر آیید و بدیهی است كه پزشك شما به دنبال علت اصلی به وجود آورنده آن رفته و قبل از هر چیز به این نكته توجه خواهد داشت كه درد فعلی شما پیام آور كدامین به هم خوردگی سیستم دفاعی بدن و در چه قسمتی از آن می باشد . بسیاری از داروها در از بین بردن علت مساله نقشی ندارند و تنها برای كاهش درد از آن ها استفاده می شود و متاسفانه اكثرا سطح توكسمی ما را نیز افزایش داده ، گاه چنان دچار توهم اشتباه آمیزمان می كنند كه گویی مشكل اصلی حل شده است . كافی است به این نكته نیز توجه داشته باشیم كه درد ، ناراحتی و حالت ناخوشی می توانند علایم ولو اولیه و ضعیفی از قریب الوقوع بودن احتمال عارضه جدی تر و از جمله سرطان باشند .

هنگام التهاب ، سموم تجمع یافته در بخش معینی از بدن ( پروستات در آقایان ، پستان در خانم ها ) و جز این ها ، به منظور جلب توجه سیستم دفاعی آن منطقه می باشد. عضو مورد نظر به این دلیل ملتهب می شود كه به طور مداوم درطی مدت زمانی به وسیله مواد سمی تحریك شده است . هنگامی كه التهاب به وجود می آید اصطلاح پزشكی كه در مورد آن به كار می رود ‹ltis› در پایان كلمه مربوطه با التهاب موضع مورد نظر است . برای مثال آپاندیسیت كه همه می شناسیم ‹ Arthritis› التهاب مفاضل و ‹ Colitis› التهاب روده بزرگ می باشد . بسیاری از التهاب ها آشكارترین هشدار بدن برای به كار بردن تمامی توان خود ، جهت رهایی از وضع به وجود آمده است . مجموعه اقداماتی كه بتوانند سطح تجمع سموم را در بدن شما پایین آورده ، سرانجام آن را پاكسازی كند .

اما با نهایت تاسف بسیاری از مردم در زمانی كه لازم است ، دست به اقدامات اساسی نمی زنند . بلكه اكثرا با نوعی خود درمانی و استفاده بی رویه از داروهای آرام بخش و مسكن درد را ‹ می كشند › هنگامی كه تلاش پاكسازی بدن بدین گونه با دارها متوقف شود ، سطح مسمومیت بدن در آن نقطه آزرده افزایش یافته ، سرانجام ارگان های دیگر بدن را نیز در بر می گیرد و استفاده بی رویه از داروهای مسكن اكثرا به تشدید این روند منجر می گردد .

مرحله چهار مهم ترین مرحله است و اگر به موقع مورد توجه قرار گیرد ، می تواند روند رو به سقوط سلامت كلی بدن شما را متوقف نماید و توانمندی و شادابی شما را بیش از وقوع فاجعه به شما بازگرداند . در مورد مراحل یاد شده سرطان ، شما درست در نیمه راه هفت مرحله آن قرار گرفته اید . و زمان اقدام قطعی شما است و چنانچه حالت مسمومیت پیش آمده را بهبودی نبخشید مرحله پنجم فرا می رسد .

پنجم : زخمی شدن

 پس از اینكه مدت ها مقادیر قابل توجهی از سلول های بدن در اثر هجوم عوام نامساعد از بین رفتند ، سرانجام مرحله پنجم فرا می رسد. این وضعیت اكثرا ، به شدت دردناك است ، زیرا اعصاب ناحیه مربوطه مورد هجوم قرار گرفته است . زخم ها می توانند داخل یا در سطح خروجی بدن باشند . یك مثال زخم داخلی ، زخم معده كلاسیك است ، زخمی كه در مخاط معده ایجاد شده و جدا آن را به درون مخاط معده سوراخ كرده است . كسانی كه دچار این نوع زخم شده اند به خوبی می دانند كه تا چه حد دردناك است . زخم خارجی ، زخمی است كه در قسمت های سطحی بدن یا در مخاط دهان ( مانند آفت ) یا  قسمت های مختلف پوست بدن یافت می شوند . چنانچه سطح توكسین های موجود در محل ایجاد زخم زیاد نشد ، سیستم دفاعی بدن آن را بهبود خواهد بخشید .

شش : سفت و سخت شدن ( Induration)

یك شكل سفت شدن اسكار می باشد كه عبارت است از بافت سفت و سختی كه در محل بافت های از بین رفته به وسیله زخم به وجود می آید . لیكن این سفتی جهت و منظور معینی را دنبال می كند . در واقع مواد سمی كه سلامت بدن را مورد تهدید قرار می دادند ، به وسیله جداری از بافت های سفت و سخت به گونه كیسه ای محدود می شود و این یك روش ویژه است كه بدن مصونیت خود را در مقابل مواد سمی تضمین می كند ، به این ترتیب كه آن را در یك نقطه نگه داشته ، از گسترش آن به دیگر قسمت های بدن جلوگیری می كند . این كیسه ( ساك ) به شكل یك تومور یا غده است كه در بسیاری مواقع به اشتباه كانسر تشخیص داده می شود .

سفت و سخت شدن آخرین مرحله ای است كه بدن هنوز كنترل سلول های خود را در اختیار دارد . و چنانچه عوامل تخریبی كه تا این مرحله مشغول فعالیت بودند ، همچنان به خرابكاری خود ادامه دهند ، پاره ای از سلول های آن قسمت از بدن ‹ دچار جنون › می شوند . آن ها به صورت انگل هایی آن چه مواد غذایی سازنده را كه به آن قسمت از بدن می رسد ، مصرف می كنند ، لیكن در مقابل ، هیچ چیز به بدن باز نمی گردانند . مسمومیت مداوم آن ها به واقع سبب شده است كه كد ژنیتیك آن ها به هم خورده ، به سلول های وحشی و نظم ناپذیر تبدیل بشوند و هنگامی كه سلول ها به این گونه وحشی می شوند ، حالتی است كه آن را كانسر ( سرطان ) می نامیم .

هفتم : سرطان

نقطه نهایی یك روند طولانی بیماری می باشد و چنانچه علل به وجود آورنده آن همچنان تداوم داشته باشد ، معمولا سرانجام آن مرگ است . در این مرحله انرژی حیاتی بدن در سطح بسیار معینی قرار دارد . دیگر سلول ها ، تحت كنترل مغز نبوده و به گونه ای سازمان نیافته افزایش وحشیانه ای می یابند . گرچه در بهترین شرایط و با سالم ترین رژیم های غذایی روند سرطان را می توان متوقف كرد و یا حتی بازگرداند ، لیكن این امر نیاز به یك تلاش آگاهانه و متمركز دارد .

برخلاف آن چه كه تعداد زیادی از مردم به ویژه آن ها كه دچار سرطان شده اند تصور می كنند ، بهترین دوست و بزرگ ترین متحد شما در راه حفظ شادابی و سلامت و پیش گیری از سرطان بدن خود شما است . هرگز در این مورد شك نكید . بارها از بیماران شنیده ام كه قسمتی از بدن خود را دشمن خود می دانند . گویی كه بخشی است تا حدی جدا از بدن آن ها كه برای خود عمل می كند . به بیانات زیر كه از مصاحبه با یك خانم مبتلا به سرطان پستان در تلویزیون اقتباس شده توجه كنید ‹ احساس من چنین است كه به شت مایلم از شر پستان های خود خلاص شوم . آن ها به دشمنان من تبدیل شده اند . می خواستام از شر آن ها رها شوم زیرا درصدد قتل من بودند › جمله ای را در جهان نمی توان یافت كه تا این حد از حقیقت دور باشد. هرگز !

مردم ممكن است فكر كنند بدن انسان عبارت است از تعداد زیادی قسمت های مستقل و جدا از هم ، اما بدن هرگز چنین نیست . هر بخشی از بدن برای تمامی آن همانند بخش های دیگر مقدس و دارای اهمیت بوده و به یكسان مورد مراقب است . تمامی اعضای  بدن به یك اندازه اهمیت دارند و تحت مراقبت سیستم های دفاعی و ترمیمی بدن هستند . خواه پستان ها بوده یا پروستات ، قلب ، ریه ها ، دندان ها ، پوست ، چشم ها ، روده ها  و جز این ها . هیچ قسمتی از بدن بیش از بقیه اعضا مورد توجه نیست . درست همان گونه كه هنگام درخشش خورشید همه پدیده ها به یكسان از آن بهره مند می شوند . تمایزی در كار نیست . چنانچه در یك قسمت از بدن كمبودی مشاهده شود ، انرژی و نیروی لازم برای حل مشكل به وجود آمده به آن نقطه ارسال خواهد شد و از آن جا كه در هر سلولی از بدن ما آگاهی لازم نهفته شده است ، به هنگام بروز مشكل ، پیام های لازم برای آگاهی ما ارسال خواهد شد .

در تمامی مراحل ذكر شده بیماری ها ، بدن از درد به عنوان هشدار دهنده ای توقف ناپذیر استفاده می كند . چنانچه هشدارها مورد توجه قرار گرفته ، اختلال به وجود آمده اصلاح شود ، هشدار متوقف می شود و درد از بین می رود . چنانچه این هشدار ها درك نشود و فرد به عادت های قبلی خود ادامه دهد ، هشدارها شدیدتر ، درد مداوم تر و زیادتر خواهد شد . این مكانیسم خود ساخته همانند به هم خوردن پلك ها ، خودكار است . این سیستم هشدار دهنده خود یكی از زیباترین جلوه های عظمت بدن انسانی است . لیكن همه آنچه كه بدن در این مورد می تواند انجام دهد آگاه كردن ما از ضرورت تغییر است . لیكن خود نمی تواند این تغییر را به وجود آورد . اگر در جاده ای مشغول رانندگی با اتومبیل تان باشید و به ناگهان متوجه قرمز شدن یكی از چراغ های هشدار دهنده شوید چه خواهید كرد ؟ آیا به این امید كه خود به خود از بین خواهد رفت از آن چشم پوشی می نمایید و یا برای آن كه آن را نبینید نواری روی آن می چسبانید و یا اینكه هر چه سریع تر اتومبیل تان را به تعمیر گاهی می برید تا معلوم شود مشكل چیست . سازندگان اتومبیل ها برای پیش گیری از هر گونه تخریب مخاطره آمیز در وسیله مورد استفاده شما ، یك سیستم هشداردهنده كارگزاری كرده اند . آیا خدای ناخواسته شما تصور می كنید خالق ما فراموش كرده چنین سیستم هشداری را در بدن ما كارگزاری كند ؟ هرگز . خداوند در حد بیش از تصور ما هوشیاری و عظمت در خلقت بدن ما به كار برده است ، به گونه ای كه در هر بخشی از آن ، آن چنان سیستم های هشدار دهنده ای برای محافظت تمامی سلول ها كارگذاری شده كه هیچ رایانه ای در جهان با آن قابل مقایسه نیست. به خاطر داشته باشید كه سلامت ، طبیعی و بیماری غیر طبیعی می باشد. بدن همیشه تلاش می كند حالت سلامت خود را حفظ كند و چنانچه سلامتی به مخاطره افتد و سیستم هشدار به كار آید معنی اش این است كه بدن از شرایط مساعد برای حفظ سلامتی اش محروم شده و می كوشد خود را از انباشت سموسم رها سازد . اگر در چنین نقطه ای اقدامات اصلاحی به عمل آمده و روش زندگی درستی در پیش گرفته شود روند بیماری ادامه نمی یابد ، هشدارها متوقف می شود ( دردها از بین می رود ) و سلامتی باز می گردد .از سوی دیگر چنانچه علایم هشداردهنده را از بین برده و یا به آن ها بی توجهی كنیم ، انباشت مواد سمی هم چنان باقی می ماند و مراحل جدی تر بیماری ( و در اكثر مواقع سرانجام سرطان ) بروز می كند .

به خاطر داشته باشیم كه همواره به علایم هشداردهنده ای كه در بالا اشاره شد توجه كافی مبذول كرده و رسیدگی به علل به وجود آورنده آن ها را در اولویت خاص قرار داده و اقدامات لازم برای از بین بردن آن ها به عمل آوریم . هم اكنون شما در راستای آموختن این كه چگونه می توان درد ، بیماری و سرانجام سرطان را پیش گیری كرد قرار گرفته اید.
منبع: برگرفته از كتاب رهایی از سرطان، تالیف پروفسور هاروی دایاموند