به گزارش سلامت نیوز به نقل از مایوکلینیک، آبله مرغان یک بیماری خفیف و شایع دوران کودکی است که اکثر کودکان در مقطعی به آن مبتلا می شوند.

آبله مرغان باعث ایجاد بثورات و لکه‌های قرمز و خارش‌دار می‌شود که به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند؛ سپس پوسته می‌شوند تا پوسته‌هایی ایجاد کنند که در نهایت می‌ریزند.

این بیماری در برخی از کودکان فقط به شکل چند لکه بر روی بدن ظاهر می شود، اما سایر کودکان ممکن است لکه هایی داشته باشند که تمام بدن آنها را می پوشاند. این بثورات به احتمال زیاد روی صورت، گوش ها و پوست سر، زیر بازوها، روی سینه و شکم و روی بازوها و پاها ظاهر می شوند.

کودکان معمولاً در زمستان و بهار، به ویژه بین ماه های فروردین تا خرداد، آبله مرغان می گیرند.

آبله مرغان در دوران کودکی، به ویژه در کودکان زیر 10 سال شایع‌تر است. بیش از 90 درصد بزرگسالان از این عارضه مصون هستند، زیرا قبلاً آن را گرفته اند.

جلوگیری از آبله مرغان

واکسن آبله مرغان (واریسلا) بهترین راه برای پیشگیری از آبله مرغان است. کارشناسان CDC تخمین می زنند که واکسن تقریباً 98٪ از افرادی که هر دو دوز توصیه شده را دریافت می کنند، محافظت کامل در برابر ویروس می کند. و اگر فرد مبتلا به آبله مرغان شود، به طور قابل توجهی از شدت آن کاسته شده است.

واکسن آبله مرغان (Varivax) برای موارد زیر توصیه می شود:

• بچه های جوان: در ایالات متحده، کودکان دو دوز واکسن آبله مرغان را دریافت می کنند - اولین دوز بین 12 تا 15 ماهگی و دومی بین سنین 4 تا 6 سال -این واکسن را می توان با واکسن سرخک، اوریون و سرخجه ترکیب کرد، اما برای برخی از کودکان بین 12 تا 23 ماهگی، این ترکیب ممکن است خطر تب و تشنج ناشی از واکسن را افزایش دهد. در مورد مزایا و معایب ترکیب واکسن ها با پزشک کودک خود صحبت کنید.
• کودکان بزرگتر واکسینه نشده: کودکان 7 تا 12 ساله که واکسینه نشده اند باید دو دوز واکسن واریسلا را با فاصله حداقل سه ماه دریافت کنند. کودکان 13 ساله یا بزرگتر که واکسینه نشده اند نیز باید دو دوز تکمیلی واکسن را با فاصله حداقل چهار هفته دریافت کنند.
• بزرگسالان واکسینه نشده که هرگز آبله مرغان نداشته اند و در معرض خطر بالای قرار گرفتن در معرض قرار دارند: این شامل کارکنان مراقبت های بهداشتی، معلمان، کارکنان مراقبت از کودکان، مسافران بین المللی، پرسنل نظامی، بزرگسالانی است که با کودکان خردسال زندگی می کنند و همه زنان در سنین باروری می شود.

بزرگسالانی که هرگز آبله مرغان نگرفته‌اند یا واکسینه نشده‌اند معمولاً دو دوز از واکسن را به فاصله چهار تا هشت هفته دریافت می‌کنند. اگر به خاطر نمی آورید که آیا آبله مرغان گرفته اید یا واکسن زده اید، آزمایش خون می تواند ایمنی شما را مشخص کند.

آبله مرغان در کودکان تا چند روز واگیر دارد؟

برای جلوگیری از گسترش عفونت، کودکان را از مهد کودک یا مدرسه دور نگه دارید تا زمانی که تمام لکه‌های آنها پوسته پوسته شود.

آبله مرغان از 1 تا 2 روز قبل از شروع بثورات، تا زمانی که تمام تاول ها پوسته پوسته شوند (معمولاً 5 تا 6 روز پس از شروع بثورات) عفونی است.

اگر کودک شما مبتلا به آبله مرغان است، سعی کنید او را از مکان های عمومی دور نگه دارید تا از تماس با افرادی که قبلا به آن مبتلا نشده اند، جلوگیری کنید، به ویژه افرادی که در معرض مشکلات جدی هستند، مانند نوزادان تازه متولد شده، زنان باردار و هر کسی که سیستم ایمنی ضعیفی دارد. (به عنوان مثال، افرادی که درمان سرطان دارند یا قرص های استروئیدی مصرف می کنند).

آبله مرغان در بزرگسالان تا چند روز واگیر دارد؟

بثورات تاولی خارش دار ناشی از عفونت آبله مرغان 10 تا 21 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شود و معمولاً حدود 5 تا 10 روز طول می کشد.

آبله مرغان ممکن است یک بیماری دوران کودکی باشد، اما بزرگسالان نیز ممکن است به آن مبتلا شوند. آبله مرغان در بزرگسالان شدیدتر از کودکان است و بزرگسالان در معرض خطر بیشتری برای ایجاد عوارض هستند.

بزرگسالان مبتلا به آبله مرغان باید تا زمانی که تمام لکه‌ها پوسته نشوند، از اجتماع و محیط کاری دور بمانند و در صورت بروز علائم غیرطبیعی مانند تاول های عفونی، باید به پزشک مراجعه کنند.

اگر درمان در اوایل دوره بیماری شروع شود، بزرگسالان مبتلا به آبله مرغان ممکن است از مصرف داروهای ضد ویروسی سود ببرند.

راه های انتقال آبله مرغان

آبله مرغان از دو طریق منتقل می‌شود. یکی از طریق دست‌زدن به ضایعات و دیگری از راه قطرات تنفسی.

اگر به فردی که در24ساعت آینده قرار است آبله مرغان بگیرد نزدیک شوید، این انتقال صورت می‌گیرد. بیماری مسری است و وقتی وارد خانواده می‌شود جداکردن بچه‌ها از هم و جدا کردن ظرف و ظروف موثر نیست. هیچ‌وقت پزشکان توصیه نمی‌کنند، بچه دیگری راهم به کودک مبتلا نزدیک کنید که او هم مبتلا شود. چون افراد مختلف از نظر سیستم ایمنی با همدیگر فرق دارند. بیماری در کودک اول خفیف است. اما در کودک دوم ممکن است شدید باشد.

کودک مبتلا به آبله مرغان و کودکی که در خانه با او تماس دارد را نزد پزشک ببرید. اگر کودک به مدرسه می‌رود، به خاطر حضور کودک مبتلابه آبله مرغان او را از کلاس رفتن محروم نکنید. بگذارید طبیعت کار خودش را انجام دهد. در کشور ما برای برخی افراد واکسن داریم، اما نه برای همه.

علائم آبله مرغان

بثورات تاولی خارش دار ناشی از عفونت آبله مرغان 10 تا 21 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شود و معمولاً حدود 5 تا 10 روز طول می کشد. علائم و نشانه های دیگری که ممکن است یک تا دو روز قبل از بثورات ظاهر شوند، عبارتند از:

• تب
• از دست دادن اشتها
• سردرد
• خستگی و احساس کلی ناخوشی (بی‌حالی)

هنگامی که راش آبله مرغان ظاهر می شود، سه مرحله را طی می کند:

بیشتر بدانید: راهکارهای ساده برای تسکین علائم آبله مرغان

• برآمدگی های صورتی یا قرمز (پاپول) که در طی چند روز ایجاد می شوند
• تاول های کوچک پر از مایع (وزیکول) که در حدود یک روز تشکیل می شوند و سپس ترکیده و نشت می کنند
• پوسته ها و دلمه ها که تاول های ترکیده را می پوشانند و چند روز دیگر بهبود می یابند

برجستگی‌های جدید برای چند روز ظاهر می‌شوند، بنابراین ممکن است هر سه مرحله بثورات (برجستگی‌ها، تاول‌ها و ضایعات پوسته‌دار) را همزمان داشته باشید. شما می توانید تا 48 ساعت قبل از ظاهر شدن بثورات، ویروس را به افراد دیگر منتقل کنید و تا زمانی که تمام تاول های شکسته پوسته نشوند، ویروس مسری باقی می ماند.

این بیماری به طور کلی در کودکان سالم خفیف است. در موارد شدید، بثورات می‌تواند تمام بدن را بپوشاند و ضایعاتی در گلو، چشم‌ها و غشاهای مخاطی مجرای ادرار، مقعد و واژن ایجاد شود.

آبله مرغان در بارداری

آبله مرغان تقریباً در 3 مورد از هر 1000 بارداری رخ می دهد. هم برای زن باردار و هم برای جنین او می تواند عوارض جدی ایجاد کند.

آبله مرغان و زونا

پس از ابتلا به آبله مرغان، معمولاً آنتی بادی هایی در برابر عفونت ایجاد می کنید و نسبت به ابتلای مجدد به آن مصون می شوید. با این حال، ویروسی که باعث آبله مرغان می‌شود، ویروس واریسلا زوستر، در بافت‌های عصبی بدن شما غیرفعال (خفته) می‌ماند و می‌تواند بعداً در زندگی به عنوان یک بیماری به نام زونا بازگردد.

فرد ممکن است از فردی که زونا دارد آبله مرغان بگیرد، اما نه برعکس.

بیشتر بدانید: تفاوت بین آبله مرغان و زونا

درمان آبله مرغان

آبله مرغان در کودکان یک بیماری خفیف در نظر گرفته می شود، اما کودک شما احتمالاً در زمانی که به آن مبتلا است، احساس درماندگی و تحریک پذیری خواهد کرد.

ممکن است کودک شما در چند روز اول بیماری تب داشته باشد. همچنین بثورات و لکه های قرمز می توانند خارش فوق العاده ای داشته باشند.

هیچ درمان خاصی برای آبله مرغان وجود ندارد، اما داروهای دارویی وجود دارند که می توانند علائم را کاهش دهند. اینها شامل پاراستامول برای تسکین تب و لوسیون کالامین و ژل های خنک کننده برای کاهش خارش است.

در بیشتر کودکان، تاول ها به طور طبیعی در عرض یک تا دو هفته پوسته می شوند و می ریزند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

برای اکثر کودکان، آبله مرغان یک بیماری خفیف است که به خودی خود بهبود می یابد. با این حال، برخی از کودکان ممکن است با آبله مرغان به شدت بیمار شوند و باید به پزشک مراجعه کنند.

در صورتی که کودک شما علائم غیرطبیعی مانند موارد زیر را بروز داد، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

• اگر تاول های روی پوست آنها عفونی شود
• اگر کودک شما در قفسه سینه خود درد دارد
• اگر کودک شما در تنفس مشکل دارد

بیشتر بدانید: آبله مرغان در بزرگسالی را جدی بگیرید

عوامل خطر آبله مرغان

اگر قبلاً آبله مرغان نداشته اید یا واکسن آبله مرغان را تزریق نکرده اید، خطر ابتلا به ویروس واریسلا زوستر که باعث آبله مرغان می شود، در شما بیشتر است. واکسینه شدن برای افرادی که در مراکز مراقبت از کودک یا مدرسه کار می کنند بسیار مهم است.

اکثر افرادی که آبله مرغان داشته اند یا واکسن آبله مرغان زده اند در برابر آبله مرغان مصون هستند. چند نفر ممکن است بیش از یک بار به آبله مرغان مبتلا شوند، اما این اتفاق نادر است. اگر واکسن زده اید و هنوز آبله مرغان می گیرید، علائم اغلب خفیف تر، با تاول های کمتر و تب خفیف یا بدون تب هستند.

عوارض آبله مرغان

آبله مرغان معمولاً یک بیماری خفیف است. اما می تواند جدی باشد و می تواند منجر به عوارض زیر شود:

• عفونت های باکتریایی پوست، بافت های نرم، استخوان ها، مفاصل یا جریان خون (سپسیس)
• سندرم ری در کودکان و نوجوانانی که در هنگام آبله مرغان آسپرین مصرف می کنند
• کم آبی بدن
• پنومونی
• التهاب مغز (آنسفالیت)
• سندرم شوک سمی
• مرگ

چه کسی در معرض خطر است؟

افرادی که در معرض خطر بیشتر عوارض آبله مرغان هستند عبارتند از:

• نوزادانی که مادرانشان هرگز آبله مرغان یا واکسن آن را نگرفته اند
• نوجوانان و بزرگسالان
• زنان بارداری که آبله مرغان نگرفته اند
• افرادی که سیگار می کشند
• افرادی که سیستم ایمنی آنها توسط داروها، مانند شیمی درمانی، یا بیماری مانند سرطان یا HIV ضعیف شده است.
• افرادی که داروهای استروئیدی را برای بیماری یا بیماری دیگری مانند آسم مصرف می کنند

فرد مبتلا به آبله مرغان از 1 تا 2 روز قبل از ظاهر شدن بثورات، تا زمانی که تمام تاول ها پوسته پوسته شوند، بیشترین خطر انتقال عفونت را دارد که معمولاً 5 تا 6 روز از شروع بثورات طول می کشد.

آیا واکسنی برای آبله مرغان وجود دارد؟

واکسن آبله مرغان وجود دارد، اما بخشی از برنامه معمول واکسیناسیون دوران کودکی نیست. این واکسن فقط برای کودکان و بزرگسالانی ارائه می شود که در برابر عوارض آبله مرغان آسیب پذیر هستند.

تخمین زده می شود که دو دوز توصیه شده واکسن 98 درصد از آبله مرغان در کودکان و 75 درصد در نوجوانان و بزرگسالان محافظت کند.

ممکن است بعد از واکسیناسیون عفونت ایجاد شود. به طور مشابه، این احتمال وجود دارد که فردی که واکسن را دریافت کرده است، پس از تماس نزدیک با فردی که زونا دارد، به آبله مرغان مبتلا شود.

آیا تزریق واکسن این بیماری ضروری است؟

برخی کودکان مبتلا به سرطان خون، افرادی که به انواع سرطان مبتلا هستند، افرادی که به عللی مجبورند از کورتون به مدت طولانی استفاده کنند و افرادی که به علت سندرم نفروتیک کورتون استفاده می‌کنند ازجمله کسانی هستند که نیاز به واکسن دارند. این افراد با معرفی‌نامه از پزشک معالج خود می‌توانند به انستیتو پاستور مراجعه و واکسن دریافت کنند. کمیته کشوری ما مخالف واکسن آبله مرغان برای همه کودکان است. به طورکلی 5درصد افراد جامعه ما می‌توانند هزینه این واکسن را بپردازند و از مبادی غیررسمی واکسن دریافت کنند، اما همین 5درصد می‌توانند شکل بیماری را عوض کنند.

چون همین 5درصد وضعیت را برای انتقال ویروس معمولی در جامعه کم می‌کنند. در نتیجه کودکی که باید ویروس را در سن دبستان بگیرد در سن بالاتر می‌گیرد با شدت بیشتر و عوارض شدیدتر و یک جمعیت 95درصدی که واکسن نگرفته آینده سلامتش به خطر می‌افتد. این بیماری در خانم‌های باردار خطر بیشتری دارد. هم برای خودش و هم برای جنین او. کسی که در این دوران با فرد مبتلا به بیماری مواجهه می‌شود باید به پزشک مراجعه کند.

بیماری زونا چیست؟

این ویروس در سلول‌های عصبی کسی که قبلا آبله مرغان گرفته، جایگزین می‌شود و با افزایش سن و تضعیف سیستم ایمنی، مجدد فعال شده و به زونا مبتلا می‌شود. دانه‌های زونا در یک قسمت محدود بدن درناحیه کمر و ناحیه شکم، به صورت یک خط مشحص که از خط وسط هم رد نمی‌شود. مثل یک کمربند یک طرفه می‌رود تا پشت و همزمان ممکن است سوزش و درد هم داشته باشد. زونا ادامه آبله مرغان کودکی است. این بیماری در خارج از کشور واکسن دارد. اگر فرد آبله مرغان گرفته، واکسن زونا برایش بی‌تاثیراست. افراد مسن که نگران هستند می‌توانند تست آزمایشگاهی را انجام دهند اگر مبتلا به آبله مرغان نشده‌اند، واکسن زونا را دریافت کنند. این واکسن از آبله مرغان و زونا تا حدودی جلوگیری می‌کند.

رژیم غذایی مفید برای آبله مرغان

به گزارش سلامت نیوز به نقل از نت مدز، یک رژیم غذایی سالم و مغذی می تواند به بیمار مبتلا به آبله مرغان در تسریع روند بهبودی کمک زیادی کند. ایجاد یک سیستم ایمنی قوی برای جلوگیری از خطر بیماری های فصلی نکته ی بسیار مهمی است. مادر طبیعت غذاهای طبیعی و گیاهان زیادی را به ما عطا کرده است که پتانسیل فوق العاده ای برای تحریک پاسخ ایمنی دارند.

یک فنجان چای ریشه زردچوبه را دم کنید و صبح زود با معده خالی مصرف کنید که برای مقابله با عفونت های فصلی به سلول ها ایمنی می دهد. افزودن مجموعه ای غنی از پری بیوتیک های بهبود دهنده روده مانند پیاز، سیر، موز و تره فرنگی به سلامت کلی شما کمک می کند؛ شما می توانید از غذاهای سرشار از آنتی هیستامین مانند بروکلی، اسفناج، کیوی، سیب و توت فرنگی برای جلوگیری از ترشح هیستامین در بدن که منجر به خاراندن و عفونت می شود، نهایت بهره را ببرید.

علاوه بر این، بیماران مبتلا به آبله مرغان می توانند ۱/۲ قاشق چایخوری پودر دانه فلفل با عسل برای کاهش التهاب و بدن درد مصرف کنند.

برخی از غذاهایی که برای مصرف آبله مرغان ایمن و قابل تحمل هستند عبارتند از:

غذاهای نرم

• پوره سیب زمینی
• سیب زمینی های شیرین
• آووکادو
• تخم مرغ همزده
• لوبیا و عدس آب پز
• توفو
• مرغ آبپز
• ماهی آب پز

غذاهای خنک

• ماست
• کفیر
• پنیر کوتاژ
• میلک شیک
• اسموتی ها
• غذاهای ملایم
• برنج
• نان تست نرم
• بلغور جو دوسر

میوه ها و سبزیجات غیر اسیدی

• سس سیب
• موز
• توت ها
• هلو
• کلم بروکلی
• خیارها
• اسفناج

غذاهایی که باید در زمان آبله مرغان اجتناب کنید

برخی از غذاها ممکن است علائم آبله مرغان را که در داخل یا اطراف دهان تاول دارند، تحریک یا تشدید کنند؛ نظیر:

غذاهای ادویه دار

• فلفل تند
• سس تند

غذاهای اسیدی

• انگور
• آناناس
• گوجه فرنگی ها
• مرکبات و آب میوه ها
• ترشی ها
• قهوه

غذاهای شور

• چیپس
• آبگوشت سوپ
• غذاهای سفت و ترد
• ذرت بو داده
• آجیل شور
• غذاهای سرخ شده

مواد غذایی برای یک بیمار در حال بهبودی

• میوه ها و سبزیجات را فراموش نکنید: افزودن مقدار زیادی میوه و سبزیجات خام به رژیم غذایی می تواند ایمنی را تقویت کند. گنجاندن یک رژیم غذایی متنوع با رنگ های مختلف میوه و سبزیجات، فیتونوترینت های ارزشمندی را در اختیار شما قرار می دهد که می تواند سیستم ایمنی را تقویت کند. در صورت وجود زخم های دهان، بهتر است از مصرف مرکباتی که اسیدی هستند و می توانند منجر به تحریک شوند خودداری کنید.
• هیدراته بمانید: مایعات کافی برای جلوگیری از کم آبی که باعث از دست دادن اشتها می شود، دریافت کنید. آب سبزیجات، آب نارگیل لطیف، آب میوه های تازه، سوپ ها و آب فراوان گزینه های شگفت انگیزی هستند. سیستم ایمنی خود را با نوشیدن دمنوش های گیاهی بدون کافئین مانند چای بابونه، دارچین و ریحان تقویت کنید که به آبرسانی و تقویت سیستم ایمنی شما کمک می کند.
• اسید آمینه لیزین را به رژیم غذایی خود اضافه کنید: برای کمک به سرعت بخشیدن به بهبود ضایعات، غذاهای غنی از اسید آمینه لیزین را بگنجانید. برخی از بهترین منابع ماست، شیر و پنیر هستند.
• روغن نارگیل را فراموش نکنید: مصرف روغن نارگیل به صورت خوراکی یا در پخت و پز به دلیل خواص ضد باکتریایی، ضد قارچی و ضد ویروسی آن مفید است. ماست سرد بهترین انتخاب برای تسکین زخم های دردناک دهان است.
• سیر را به رژیم غذایی خود اضافه کنید: سیر خام یک آنتی بیوتیک طبیعی شگفت انگیز با قدرت شفابخش باورنکردنی است. آن را خام، له شده یا اضافه شده به سوپ بخورید.

از این غذاها دوری کنید

• از غذاهای شور، تند و اسیدی خودداری کنید. اگر در دهان زخم دارید، این غذاها می توانند باعث تحریک شوند.
• غذاهای سفت و ترد ممکن است باعث ناراحتی و التهاب شوند که روند بهبود زخم ها را کند می کند. غذاهای نرم و راحت جویدنی را انتخاب کنید.
• از غذاهای فرآوری شده، ناسالم، چربی های شیرین و ترانس خودداری کنید زیرا این غذاها باعث التهاب می شوند و روند بهبودی را کند می کنند.

اسکار آبله مرغان دائمی است؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از اسکین کرفت، آبله مرغان می تواند اسکارهای طولانی مدتی را در تقریباً هر قسمت از بدن شما به جای بگذارد. در حالی که با بثورات آبله مرغان شبیه به نیش حشرات و جوش های کوچک شروع می شوند، به تاول های پر از مایع تبدیل می شوند. با گذشت زمان این تاول ها می ترکند و زخمی برجای می گذارند که در نهایت خشک می شود.

در این مدت ممکن است احساس خارش داشته باشید. خاراندن این تاول ها اغلب منجر به زخم های شدید روی پوست شما می شود.

 پس از عفونت، 6 تا 12 ماه طول می کشد تا جای زخم ها کاملا محو شوند. با این حال، اگر آبله مرغان شما بدتر شود و به شدت آلوده شود، ممکن است بیشتر از زمان معمول طول بکشد.

چند نوع اسکار آبله مرغان که معمولا دیده می شوند عبارتند از:

1. اسکارهای آتروفیک

اسکارهای آتروفیک حفره دار و فرورفته هستند. این نوع اسکار اتفاق زمانی می افتد که کلاژن پوست شما از بین می رود و اجازه نمی دهد جای زخم به درستی بهبود یابد.

2. جای زخم برجسته کلوئیدی

گزارش‌های کمی نشان می‌دهند که آبله مرغان می‌تواند باعث ایجاد کلوئید شود. کلوئید ها اسکارهای برجسته هستند که مناطقی که پوست شما آسیب دیده است، ظاهر می شوند. گاهی اوقات اسکارهای کلوئیدی اسکار بزرگتری را تشکیل می دهند و ناراحت کننده می شوند.

3. لکه های گرد

لکه های گرد عمدتاً اسکارهای جزئی هستند که به راحتی قابل درمان هستند و بافت قرمز یا قهوه ای دارند.

چگونه اسکار آبله مرغان را از بین ببریم؟

چند درمان بدون نسخه برای از بین بردن جای زخم آبله مرغان وجود دارد. می توانید از داروهای طبیعی نیز استفاده کنید.

درمان بدون نسخه

1. کرم های رتینول

اغلب به عنوان از بین برنده جای زخم استفاده می شوند، زیرا غنی شده با ویتامین A هستند که تولید کلاژن پوست را افزایش می دهد. مطالعات نشان می دهد که رتینول و اسید گلیکولیک برای از بین بردن جای جوش عالی هستند.

هر روز قبل از خواب از کرم رتینول روی جای زخم های خود استفاده کنید. اگر پوست شما تحریک شده است، مصرف أن را کمتر کنید.

 2. کرم های رفع اسکار

با مواد مختلفی ساخته شده اند که رنگدانه اسکار شما را کاهش می دهد. مارک های مختلفی از کرم های رفع جای زخم موجود است.

3. لایه بردار

لایه برداری همچنین می تواند به از بین بردن جای زخم آبله مرغان کمک کند. سلول های آسیب دیده پوست را از بین می برد و امکان بازسازی پوست تازه را فراهم می کند. پوست اسکار شما می تواند از طریق لایه بردارهای مکانیکی یا شیمیایی لایه برداری شود. لایه بردارهای مکانیکی شامل اسکراب ها و برس های پوست می باشد. این ها باید هر روز مستقیماً روی جای زخم های شما استفاده شوند. برخی از لوسیون های بدون نسخه برای لایه برداری شیمیایی نیز در دسترس هستند. اینها یک واکنش شیمیایی جزئی با اسکار ایجاد می کنند.

درمان های حرفه ای

1. برداشتن اسکار

این روش شامل برداشتن جای زخم با جراحی است. اگر هیچ درمان دیگری جای زخم شما را از بین نمی برد، این روش درمانی ممکن است گزینه مناسبی باشد. پزشک شما را تحت بیهوشی قرار می دهد و از چاقوی جراحی برای برداشتن بافت اسکار استفاده می کند. با این حال، این فقط برای اسکارهای شدید است که عمیق و گودالی شکل هستند.

2. میکرودرم ابریژن

در این روش از یک برس چرخشی برای لایه برداری پوست آسیب دیده و حذف آن استفاده می شود. درم ابریژن یکی دیگر از گزینه های مشابه است که به عمق بافت اسکار شما می رود و آن را تسکین می دهد.

3. پرکننده های بافت

اگر اسکار فرورفته دارید، می‌توانید این روش درمانی را انتخاب کنید. این فیلرها به شما کمک می کند تا فرم پوست خود را بازگردانید. پرکننده هایی مانند اسید هیالورونیک و چربی ها به اسکار شما تزریق می شود و ظاهر آن را محو می کند. با این حال این یک راه حل موقتی است که فقط برای شش ماه دوام می آورد.

4. میکرونیدلینگ

این روش شامل استفاده از ابزاری شبیه وردنه با چندین سوزن کوچک است. این ابزار با فشار اندازه گیری شده روی اسکار شما قرار می گیرد و تولید کلاژن شما را تحریک می کند و پوستی صاف ایجاد می کند.پس از این روش درمانی ممکن است متوجه خونریزی کمی شوید.

5. پیوند پوست

این برای مشکلات اسکار عمده و نه برای موارد خفیف پیشنهاد می شود و شامل برداشتن پوست از قسمت دیگری از بدن و پیوند آن بر روی ناحیه اسکار است.

6. لایه برداری شیمیایی

اینها با ایجاد یک واکنش شیمیایی به جای زخم شما به بازسازی پوست جدید کمک می کنند. این کار لایه بالایی پوست را از بین می برد و امکان بازسازی لایه بیرونی تازه و جدید را فراهم می کند. این روش باید توسط پزشکان انجام شود زیرا ممکن است نیاز به بیهوشی داشته باشد.

7. لیزر درمانی

لیزر درمانی، یک درمان رایج برای اسکار آبله مرغان است. می تواند جای زخم های فرو رفته، عمیق و قدیمی شما را بهبود بخشد و درمان ممکن است 15 دقیقه تا 2 ساعت طول بکشد.

درمان های طبیعی

1. آلوئه ورا

اثر تسکین دهنده آلوئه ورا و آنتی اکسیدان های موجود در آن می تواند برای درمان اسکار آبله مرغان مفید باشد و روی اسکارها عالی عمل می کند و با گذشت زمان ظاهر آنها را محو می کند.

2. ویتامین E

این دارو توسط بسیاری برای درمان اسکارهای ناشی از آبله مرغان ترجیح داده می شود. با این حال ممکن است اثرات مطلوب را برای همه نداشته باشد.

3. روغن گل رز

طبق تحقیقات انجام شده این روغن ها به دلیل ارزش درمانی برای اسکار توصیه می شوند. اثرات آنتی اکسیدانی و ترکیبات فیتوشیمیایی روغن گل رز مفید است و به طور موثر جای زخم ها را از بین می برد.

چگونه از زخم آبله مرغان جلوگیری کنیم؟

چند اقدام پیشگیرانه می تواند کمک زیادی به محافظت از شما در برابر زخم های آبله مرغان کند، نظیر:

• پوست خود را با ناخن نخراشید.
• از برگ های چریش در اطراف تاول های خود استفاده کنید تا از احساس خارش خلاص شوید.
• لوسیون یا کرم تسکین دهنده را روی تاول ها بمالید تا ناراحتی آنها کمتر شود. می توانید از آلوئه ورا نیز استفاده کنید.
• سعی کنید از کرم ضد خارش روی تاول ها استفاده کنید.
• حمام بلغور جو دوسر می تواند برای شما مفید باشد.
• سعی کنید چریش مصرف کنید یا در آب خیسانده چریش حمام کنید.
• از داروهای آنتی هیستامین استفاده کنید.