به گزارش سلامت نیوز به نقل از مدیکال نیوز تودی ، یک مطالعه نشان داد که سلول‌های ایمنی در طول روزه‌داری از خون حیوانات به مغز استخوان آنها مهاجرت کرده و با شروع مجدد تغذیه دوباره افزایش می‌یابند.
گرسنگی باعث واکنش استرس هورمونی در مغز می شود که ممکن است سیستم ایمنی بدن را مجبور به حفظ منابع در زمانی که غذا کمیاب است، کند. این تحقیق اشاره می کند که نخوردن منظم صبحانه می تواند دفاع ایمنی را در انسان به خطر بیندازد. صبحانه به عنوان "مهم ترین وعده غذایی در روز" شناخته می شود، اما تحقیقات علمی در مورد اثرات بهداشتی حذف صبحانه بی نتیجه مانده است.
به‌طور گیج‌کننده، تعداد زیادی از مطالعات نشان داده‌اند که روزه‌داری منظم در طول روز مانند محدود کردن وعده‌های غذایی به یک بازه زمانی باریک یا «تغذیه با محدودیت زمانی» دارای چندین فواید سلامتی است.
به عنوان مثال، مطالعات نشان می دهد که روزه داری و محدودیت کالری با کاهش خطر بیماری های مرتبط با افزایش سن، مانند فشار خون بالا، تصلب شرایین، چاقی و دیابت مرتبط است.
اما یک مطالعه جدید روی موش‌ها نشان می‌دهد که روزه‌داری یک جنبه منفی بالقوه دارد. این تحقیق نشان داد که تعداد سلول های ایمنی در حال گردش در حیواناتی که در ساعات پس از بیدار شدن مجاز به خوردن غذا نیستند، به سرعت کاهش می یابد.
فیلیپ سویرسکی، نویسنده اصلی، دکترا، مدیر مؤسسه تحقیقات قلب و عروق در دانشکده پزشکی ایکان در کوه سینا، توضیح می‌دهد: «آگاهی رو به رشدی وجود دارد که روزه‌داری سالم است و در واقع شواهد فراوانی برای فواید روزه‌داری وجود دارد.»
او می افزاید: «مطالعه ما هشداری را ارائه می دهد، زیرا نشان می دهد که ممکن است روزه گرفتن نیز هزینه هایی داشته باشد که سلامتی را هدف قرار دهد»
این مطالعه در Immunity منتشر شده است.
نحوه تاثیر روزه بر سلول های ایمنی
موش ها شبگرد هستند، به این معنی که در روز غیرفعال هستند و در شب به دنبال غذا هستند. محققان موش‌هایی را که می‌توانستند هر زمان که می‌خواستند غذا بخورند، با موش‌هایی که در ساعات پس از فعال شدن به غذا دسترسی نداشتند، مقایسه کردند.
تنها پس از چهار ساعت، دانشمندان کاهش 90 درصدی تعداد مونوسیت ها، نوعی سلول ایمنی را در جریان خون موش های روزه دار ثبت کردند. مغز استخوان مونوسیت هایی تولید می کند که به طور معمول در بدن در جستجوی عوامل بیماری زا گشت می زنند. سلول ها همچنین در التهاب و ترمیم بافت نقش دارند.
در آزمایش‌های بیشتر، دانشمندان نشان دادند که در دوره‌های روزه‌داری، سلول‌های ایمنی از جریان خون به مغز استخوان باز می‌گردند.
با این حال، مونوسیت‌ها پس از شروع مجدد تغذیه به جریان خون برگشتند که منجر به غلظت‌های غیرعادی بالای این سلول‌های ایمنی، به نام مونوسیتوز شد.
دکتر Swirski می‌گوید: «این مطالعه نشان می‌دهد که از یک طرف، روزه‌داری تعداد مونوسیت‌های در گردش را کاهش می‌دهد که ممکن است فکر کنیم چیز خوبی است، زیرا این سلول‌ها اجزای مهم التهاب هستند».
او می افزاید: «از سوی دیگر، معرفی مجدد غذا باعث ایجاد موجی از مونوسیت ها می شود که به خون باز می گردند، که می تواند مشکل ساز باشد.»
مبارزه با عفونت
دانشمندان همچنین بررسی کردند که چگونه روزه و به دنبال آن تغذیه بر توانایی موش ها برای مبارزه با عفونت تأثیر می گذارد.
پس از یک روزه 24 ساعته و به دنبال آن 4 ساعت تغذیه، موش ها را با باکتری به نام سودوموناس آئروژینوزا که یکی از علل شایع ذات الریه در بیمارستان ها است، آلوده کردند. در مقایسه با موش هایی که در تمام مدت به غذا دسترسی آزاد داشتند، موش هایی که روزه می گرفتندظاهراً در نتیجه افزایش التهاب در ریه هایشان زودتر و در تعداد بیشتری مردند.
دکتر Swirski توضیح می‌دهد که مونوسیت‌ها همچنین نقش مهمی در بیماری‌هایی مانند بیماری‌های قلبی و سرطان ایفا می‌کنند، بنابراین مهم است که بفهمیم روزه دقیقا چه تأثیری بر آنها می‌گذارد.
در آزمایش‌های بیشتر، دانشمندان نشان دادند که روزه‌داری منجر به تغییراتی در مغز موش‌ها می‌شود که به نوبه خود باعث ترشح هورمون استرس کورتیکوسترون می‌شود. سیستم ایمنی با فراخوانی سلول های ایمنی به مغز استخوان به این سیگنال استرس پاسخ داد. این پاسخ ممکن است به حیوانات کمک کند تا در مواقع کمبود، منابع را حفظ کنند.
دکتر Swirski می‌گوید: «این مطالعه نشان می‌دهد که یک ارتباط بین سیستم عصبی و ایمنی وجود دارد.»
هزینه ها و فواید روزه داری
دکتر Swirski به مدیکال نیوز تودی گفت: «روزه داری ترکیبی از هزینه و فایده است.»
او افزود که کلید متعادل کردن هزینه ها و فواید ممکن است اشکال سنجیده تر روزه داری و تغذیه مجدد در مقابل ضیافت پس از روزه داری باید کنترل شده باشد.
هنوز خیلی زود است که بگوییم مطالعاتی مانند این مطالعه روی موش ها برای افرادی که صبحانه را حذف می کنند یا برای کاهش وزن روزه می گیرند، پیامدهایی دارد یا خیر.
با این حال، دکتر Swirski اشاره کرد که برخی تحقیقات نشان داده است که روزه داری باعث کاهش سطح مونوسیت خون در انسان نیز می شود.
وی افزود: پیامدهای گسترده این مطالعات بر سلامت انسان هنوز مشخص نیست، اما شایان ذکر است که مونوسیت ها سلول های حیاتی درگیر در عفونت ها، سرطان، بیماری های قلبی عروقی و غیره هستند.
محدودیت های مطالعه
در چندین آزمایش در مطالعه جدید، موش ها به مدت 24 ساعت ناشتا بودند.
دکتر ساچیداناندا پاندا که ریتم های شبانه روزی را در موسسه مطالعات بیولوژیکی سالک در لا جولا، کالیفرنیا مطالعه می کند، گفت: این ممکن است منعکس کننده آنچه در برنامه غذایی انسان رخ می دهد که شامل روزه گرفتن برای دوره های بسیار کوتاه تر است، نباشد.
یک مطالعه اخیر که توسط دکتر پاندا انجام شد که در آن موش ها تنها 12 تا 16 ساعت روزه گرفتند نشان داد که ایمنی حیوانات در واقع بهبود یافته است.
نویسندگان تحقیق جدید اذعان می‌کنند که ممکن است این روش برای روزه‌داری در انسان چندان کاربرد نداشته باشد: «مطالعه ما محدودیت هایی برای ترجمه به فیزیولوژی انسان در رابطه با طول روزه گرفتن و پاسخ استرس مربوط به آن دارد. روزه داری [24 ساعته] در موش ها به نسبت انسان ها متفاوت است که باعث می شود یافته های ما به طور بالقوه برای موقعیت های کمبود شدید غذا یا اختلالات خوردن قابل ترجمه باشد.»
دکتر پاندا که در مطالعه جدید شرکت نداشت، گفت: «متابولیسم و مصونیت انسان با موش ها یکسان نیست.»
وی افزود که تحقیقات نشان می دهد که کاهش کالری و روزه می تواند به کنترل رشد تومور در انسان کمک کند. او به مدیکال نیوز تودی گفت: «بنابراین، مهم است که آزمایش کنیم که کدام نوع ایمنی در اشکال مختلف روزه‌داری انسان بهبود یافته و کدام یک در خطر است.»
نظر شما