سلامت نیوز: حدود ۳۰۰ روز از ورود ویروس منحوس کرونا به کشور می‌گذرد؛ از آمار دو رقمی فوتیها تا مرگ و میر 400تایی و بالاتر؛ در این میان پرستاران و کادر درمان با از خود گذشتگی مقابل این طوفان ایستادند. حال که کرونا به مدد این جانفشانی ها و همچنین اعمال محدودیت‌ها، قدری آرام‌تر شده، پای صحبت پرستار جوانی نشستیم که مدت زیادی از اشتغالش به این حرفه نمی‌گذرد اما، از روزهای ابتدایی شیوع بیماری در کشور در حال خدمت بوده است.

به گزارش سلامت نیوز، مهشاد مشهدی خان_ پرستار بیمارستان آیت‌الله خوانساری اراک در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه حدودا سه سال است که شغل پرستاری را انتخاب کرده است، گفت: تاکنون در بخش‌های مختلف و با بیماران مختلفی فعالیت داشتم و پس از شیوع کرونا نیز از اسفندماه در سانتر کرونا مشغول به کار شدم. با شیوع کرونا همکارانی که بیماری زمینه‌ای، مشکل نقص سیستم ایمنی و... داشتند به بخش‌های دیگر منتقل شدند و افرادی مثل من در بخش کرونا فعال شدیم.

وی افزود: اوایل مهرماه من هم به بیماری مبتلا شدم؛ به شکلی که ریه‌ها درگیر شده بود و همچنان هم سرفه و درگیری ریه برای من وجود دارد.
 

معوقاتی که همچنان معوقه مانده اند

وی با اشاره مشکلات فعلی پرستاران، اظهار کرد: پیش از شیوع کرونا هم موضوع معوقات و مطالبات برای ما وجود داشت و نزدیک ۸ ماه معوقات داشتیم. متاسفانه پس از شیوع کرونا به جای آنکه مبلغ دریافتی ما افزایش یابد حتی کمتر هم شد. هنوز هم معوقات وجود دارد و تقریبا ۵ یا ۶ ماه در پرداخت عقب هستند.

مشهدی خان با بیان اینکه هنوز نظام پرداخت حقوق بر اساس قاصدک نوین است، ادامه داد: بر این اساس اضافه کار و کارانه ما با هم پرداخت می‌شود و بسته به دانشگاه علوم پزشکی مدت زمان معوقات نیز متفاوت است. قرار بود که نظام پرداخت تغییر کند، اما هنوز در دانشگاه ما اجرایی نشده است.

شیفتهای سخت کاری و مرخصیهای نرفته


وی با اشاره به عدم اجرای تعرفه‌گذاری خدمات پرستاران، اظهار کرد: این موضوع یکی از دغدغه‌های مهم پرستاران است؛ چون در شرایط کاری سختی مشغول به کار هستیم. از فروردین ماه هیچ استراحتی نداشتیم، علی‌رغم اینکه یک هفته مرخصی در فروردین حق مسلم ما بود اما نتوانستیم از این حق استفاده کنیم و شیفت‌های فشرده کاری برایمان گذاشتند و روزهایی بود که ۱۲ یا ۱۸ ساعت سر کار بودیم و اکنون هم نمی‌توانیم به راحتی به مرخصی برویم. این شرایط در کنار کاهش دریافتی‌ها ممکن است انگیزه ها را برای ادامه کار کاهش دهد.
 

قانونی که هنوز اجرایی نشده است

وی افزود: انتظاراتی که در جامعه از پرستاران وجود دارد خیلی زیاد است و بسیار بیش از توان آنها است. در عین حال اجرای قانون ارتقا بهره‌وری درخواست مهم ما بود که باید اجرایی می‌شد اما هنوز اجرا نشده است.
 

زندگی کادر درمان بیش از سایرین تحت الشعاع کروناست

رعایت پروتکلهای بهداشتی، قوت قلب ماست

مشهدی‌خان با اشاره به شرایط بحرانی بیمارستان‌ها در روزهای کرونایی، گفت: تخت‌ بخش‌های عادی، ‌ICU و مگا ICU که با ۲۴ تخت فعال هستند، مدام در حال پذیرش بیماران هستند و کادر درمان هم به سختی مشغول کار هستند اما زمانی که می‌بینیم در سطح جامعه پروتکل‌های بهداشتی به درستی رعایت نمی‌شود، خیلی آزار دهنده است، در شرایطی که زندگی کادر درمان بیش از سایرین تحت‌الشعاع کرونا قرار گرفته است دیدن عدم توجه به نکات بهداشتی آزار دهنده است. دیدن رعایت نکات و پروتکل‌های بهداشتی از سوی مردم قوتی قلبی برای ما است.

همکاری از سوی مردم کمترین توقع است

وی افزود: برخی همکاران من حتی چند ماه است خانواده‌های خود را ندیدند تا مبادا عامل انتقال بیماری به عزیزانشان شوند، شیفت سنگین داشتند، مرگ و میرهای کرونایی زیادی دیدند و... بنابراین؛ همکاری از سوی مردم کمترین توقع ما است. تقریبا یک سال است درگیر بار بیماری هستیم و می‌توان گفت دچار فرسودگی شغلی شده‌ایم. علاوه بر خستگی جسمی باید مدتی بگذرد تا با عوارض روحی این مدت هم کنار بیاییم.

این پرستار با اشاره به اینکه اعمال محدودیت‌های کرونایی جدید تاحدود زیادی توانست در کاهش بار بیماری موثر باشد، تصریح کرد: پیش از محدودیت‌ها حتی تخت خالی در بیمارستان نداشتیم، اما اکنون وضعیت نسبت به چند هفته قبل بهتر شده است.

وی با تاکید بر اهمیت بهبود روابط پرستار و بیمار، گفت: بهبود این رابطه هم سبب ارتقا خدمت دهی ما می‌شود و هم بیمار از خدمتی که دریافت می‌کند راضی خواهد بود. چه دوران قبل از کرونا و چه پس از آن مواردی را از ضرب و شتم پرستاران از سوی همراه بیمار شاهد بودیم که بهبود روابط بین پرستار و بیمار می‌تواند این مشکل را برطرف کند.

کمبود نیرو داریم، درک کنید

این پرستار تاکید کرد: فراموش نکنیم ما مشکل کمبود نیروی پرستاری داریم و نسبت تعداد پرستار به تعداد تخت‌ها بسیار کم است و خوب است اگر در این روزهای سخت این موضوع و خستگی ما از سوی مردم هم درک شود.