سلامت نیوز-*عطیه میرزا امیری: نمی‌دانم چقدر با آدم‌های درونگرا آشنا هستید. یا اصلا چقدر خودتان را فردی درون‌گرا می‌دانید. درون‌گراها افرادی هستند که سکوت را به صحبت، تنهایی را به مهمانی، تفکر را به اظهار نظر و محیطی آرام را به شلوغی ترجیح می‌دهند. به همین دلیل است که بسیاری از مردم فکر می‌کنند که درون‌گرایی و خجالتی‌بودن به یک معنی است، ولی این تصور به‌هیچ‌وجه درست نیست. نکته‌ای که باید به آن توجه کنید این است که خجالتی‌بودن یعنی ترس از ارتباط با دیگران. که این ترس می‌تواند به‌دلیل وجود احساس ناامنی یا اضطراب اجتماعی در فرد باشد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ضمیمه خانواده روزنامه اطلاعات، درواقع افراد درون‌گرا از دیگران ترسی ندارند، ولی اگر برای مدتی طولانی کنار افراد زیادی باشند، احساس خستگی می‌کنند و انرژی‌شان تخلیه می‌شود.

درون‌گراها همیشه به زمان‌های تنهایی نیاز دارند تا بتوانند انرژی‌شان را بازیابی کنند. آنها برعکس افراد برونگرا انرژی و حال خوبشان را از سکوت و خلوت به‌دست می‌آورند. در زیر به ویژگی‌هایی اشاره می‌کنیم که نشان می‌دهد که درون‌گرایی با خجالتی بودن فرق دارد.

۱ـ از با تلفن حرف زدن فراری هستید

افراد درون‌گرا با تلفن حرف زدن مشکل دارند. آنها بیشتر ترجیحشان این است که یا تلفنی حرف نزنند یا اگر هم مجبور به انجام این کار شدند، مکالماتی کوتاه و سریع دارند. این فقط مختص به حرف زدنشان با افراد دور و غریبه نیست. در مواجهه با تماس‌های خانواده و افراد نزدیک زندگی‌شان هم همین مشکل را دارند. آنها به این دلیل از تلفنی حرف زدن فراری‌ اند، چون حس می‌کنند حرف زدن با تلفن مزاحمت است و ذهن آنها را از چیزی که عمیقا روی آن تمرکز کرده‌اند منحرف می‌کند. اما برعکس افراد خجالتی با تلفن حرف زدن را بیشتر از ارتباطات رو در رو می‌پسندند. کسانی‌که خجالتی هستند به دلیل اعتماد به‌نفس کمی که دارند ترجیحشان این است از ابزاری برای ارتباط استفاده کنند که نیاز به حضور خودشان نباشد.

۲ـ استرس در جمع بودن

افراد درون‌گرا روابط دونفره‌ای را که صمیمانه‌تر است، ترجیح می‌دهند. اگر مجبور شوند زمانی را کنار افراد زیادی سپری کنند، بی‌صبرانه انتظار می‌کشند که آن مناسبت به پایان برسد و به خانه برگردند و انرژی ازدست‌رفته‌شان را دوباره بازیابی کنند. جمع‌های شلوغ آنها را بدون دلیل کلافه می‌کند. برعکس، افراد خجالتی از اینکه در جمعی شلوغ باشند مشکلی ندارند. بیشترین مشکلشان متوجه این است که خودشان مخاطب بحث‌ها باشند یا استرس حرف زدن در محیط‌های شلوغ را دارند. اما با کلیت در جمع بودن مشکل و مخالفتی ندارند.

۳ـ اجتماعی بودن انتخابی

افراد درون‌گرا همان کسانی هستند که به‌ندرت پیش می‌آید از کسی خوش‌شان بیاید و با او احساس راحتی کنند. آنها از افرادی که در اطراف‌شان هستند انرژی نمی‌گیرند و در بیشتر موارد کمی زمان می‌برد تا با کسی صمیمی شوند. ترجیح این افراد این است که پیش از اینکه خیلی به کسی نزدیک شوند، ابتدا او را درست بشناسند. یعنی اینکه کسی را پیدا کنند که از ارتباط داشتن با او لذت می‌برند یا علاقه‌مندند که او را بهتر بشناسند.

در عوض اینکه افراد کمی در اطرافشان هست، اما روابط محکمی دارند. آدم‌های خجالتی اما میل به ارتباط دارند اما از آن سرباز می‌کنند. از ارتباط‌گیری واهمه دارند و چیزی آنها را از پیش قدم شدن برای دوستی، باز می‌دارد.

۴ـ تحلیل‌گران عمیق

اکثر افراد درون‌گرا حتی شرایطی را که نیازی به تحلیل ندارد، بیش‌ازحد تحلیل می‌کنند. شاید کمی بیشتر طول بکشد که بفهمند چه اتفاقی درحال رخ‌دادن است؛ نه به‌خاطر اینکه شرایط را درک نمی‌کنند، بلکه به این دلیل که همیشه به‌دنبال فهمیدن معنی‌های عمیق‌تر هستند. آنها نمی‌خواهند اشتباهی از جانبشان رخ دهد. بنابراین ترجیح‌شان این است که قبل از اقدام به حرف زدن یا عملی، آن را پیش خود تجزیه و تحلیل کنند.

۵ـ دیر اعتماد می‌کنند

افراد درون‌گرا هیچ‌گاه بدون شناخت واقعی افراد، آنها را به حریم درونی و خصوصی خود دعوت نمی‌کنند. ولی وقتی فرد مناسبی را در زندگی خود پیدا می‌کنند، چیزی کم نمی‌گذارند و تلاش می‌کنند که همیشه بهترین‌هایشان را به او بدهند.

درون‌گراها خیلی کم خودافشایی می‌کنند و اگر نیاز به حرف زدن در مورد خودشان داشته باشند، با نزدیک‌ترین و صمیمی‌ترین فرد زندگی‌شان حرف می‌زنند. که این اتفاق هم دیر به دیر می‌افتد چون آنها بیشتر ترجیح می‌دهند که برای ارتباط‌ برقرار کردن از استفاده کنند. به این دلیل که با نوشتن، زمان و فضای بیشتری برای توضیح دادن و روشن کردن افکارشان دارند. آنها به حریم شخصی‌شان اهمیت می‌دهند و به‌شدت درمورد افکارشان و کسانی که به آنها اجازه ورود به حریم شخصی‌شان را می‌دهند، سختگیر هستند، چون افکار و افراد نادرست تاثیر بسیار مخربی روی آنها می‌گذارند.

۶ـ مرموز و ضداجتماعی به نظر می‌رسند

این قضاوتی به‌دور از انصاف است که افراد درون‌گرا را به دلیل کم‌حرفی مرموز بدانیم. چون بیشتر افراد درون‌گرا به‌سرعت نمی‌توانند با کسی صمیمی شوند و برای این کار به زمان نیاز دارند این سوءتفاهم پیش می‌آید که آنها در صدد جلب توجه و محبت دیگران هستند. همچنین تمایل آنها به بیرون ماندن از جمع و صرفاً تماشا کردن و توجه کردن و هم‌زمان، مهار کردن احساسات و زبان بدن‌شان باعث می‌شود فردی اسرارآمیز به‌نظر برسند.

* کارشناس ارشد روانشناسی