سلامت نیوز:روز پنجشنبه، ١٩ اسفند معلمان در شهرها و استانهای مختلف با بنرها و شعارهایی دست به تجمع زدند و تلاش كردند تا برای چندمین بار صدای خواستههای خود را به گوش سیاستگذاران و مدیران اجرایی آموزش و پرورش و مسوولان دیگر برسانند.
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه اعتماد نوشت:علیاصغر فانی، در طول دوران وزارتش بر آموزش و پرورش دو سه باری تجمع معلمان را در اعتراض به وضعیت معیشتی و صنفیشان تجربه كرد. حالا با رسیدن صندلی وزارت به فخرالدین دانشآشتیانی، نوبت به وزیر دوم آموزش و پرورش دولت روحانی رسیده است تا صدای فرهنگیان را در قالب تجمع در سراسر كشور بشنود.
روز پنجشنبه، ١٩ اسفند معلمان در شهرها و استانهای مختلف با بنرها و شعارهایی دست به تجمع زدند و تلاش كردند تا برای چندمین بار صدای خواستههای خود را به گوش سیاستگذاران و مدیران اجرایی آموزش و پرورش و مسوولان دیگر برسانند. تجمع معلمان یك روز پس از صحبتهای دانشآشتیانی صورت گرفت، یك روز پس از آنكه گفت: «احكام برنامه ششم توسعه، آموزش و پرورش را موظف به تهیه نظام حقوق كرده است، كارگروهی در حال تدوین نظام حقوقی جدید در شأن معلمان است تا دغدغه فرهنگیان در این زمینه برطرف شود.»
رفع دغدغه فرهنگیان موضوعی است كه حالا سالها است كه در دولتهای مختلف و از طرف وزرای مختلف آموزش و پرورش مطرح میشود اما ادامه نارضایتی آنها از شرایط كاری و معیشتی نشان میدهد كه هنوز راه درازی برای به كرسی نشستن این وعده باقی مانده است. موضوع این نارضایتیهای دنبالهدار در تمامی این سالها كموبیش یكسان بوده اما حالا تاكید معلمان بر حل مشكلات آموزشی و وضعیت مدارس بیشتر از قبل مورد تاكید قرار میگیرد.
یكی از فعالان صنفی شهر تهران درخصوص تجمع روز پنجشنبه به «اعتماد» میگوید: «این تجمع اتفاقی نبود كه از سوی كانونهای صنفی یا تشكل خاصی برنامهریزی شده باشد. ابزارهای موجود و فضای مجازی فرصتی مهیا كردهاند تا معلمان سراسر كشور از طریق گروههای مختلف با هم در تماس باشند و چنین تجمعاتی را برنامهریزی كنند.» محمدرضا نیكنژاد البته چندان موافق چنین تجمعات خودجوشی نیست: «این اتفاقات كار كانونها و نهادهای صنفی را تضعیف میكند، وقتی ما با مسوولان دیدار میكنیم، اعتبارمان به این است كه بدنه فرهنگیان را در پشت خود داشته باشیم، اگر این بدنه جدا از تشكیلات صنفی به فعالیت بپردازد ممكن است برخی خواستههای كوتاهمدت را برآورده كند اما باعث آسیب به اهداف بلندمدت میشود كه از طرف صنفها قابل پیگیری هستند. اما با وجود نقدی كه به این جریان دارم باید بگویم كه از خواستههای مطرح شده كاملا حمایت میكنم، چون همه خواستهها مشروع هستند.» مشكل حقوق و معیشت معلمان یكی از اصلیترین و پرتكرارترین خواستههای كسانی بود كه در شهرهای مختلف تجمع كردند اما در كنار آن اعتراض به پولی شدن آموزش و پرورش، تراكم بالای دانشآموزان در كلاسهای درس، وضعیت آموزشی و برخوردهای امنیتی با فعالان صنفی هم قرار داشت.
خواستههایی كه در دوران وزارت فانی بیان میشد و هنوز هم ادامه دارد. نیكنژاد در خصوص ارتباط فعالان صنفی با وزرای مختلف آموزش و پرورش میگوید: «با روی كار آمدن دولت آقای روحانی آن بیاعتمادی كه میان دولت و كانونهای صنفی شكل گرفته بود كمرنگ شد. دیدارهای ما از زمان وزارت آقای فانی شروع شد و جلسات مرتب با حضور ایشان یا معاونانشان برگزار میشد اما اگر قرار باشد جلسه نتیجه داشته باشد باید بازتاب آن را در عملكرد وزیر و آموزش و پرورش دید. وقتی مدام جلسه برگزار شود اما تغییری در بودجه و حقوق و وضعیت آموزشی صورت نگیرد فقط تعداد منتقدان بیشتر میشود. در زمان فانی و هنگام تدوین لایحه برنامه ششم توسعه طی جلساتی بندهایی از سوی معلمان پیشنهاد شد كه قرار بود در لایحه لحاظ شود اما وقتی لایحه به مجلس رفت هیچ خبری از آن بندها نبود. تماس ما با آقای دانش آشتیانی هم برقرار است، رابطهمان هرگز با وزارتخانه قطع نشده اما این ارتباط باید پیامدهای ملموس داشته باشد.» نیكنژاد میگوید وضعیت كمبود بودجه سبب شده تا دست مدارس در دریافت مبالغ مختلف از خانوادهها باز باشد: «ما نگرانیم كه این نبود ضابطه سبب شود تا فساد مالی در مدارس گسترش پیدا كند. حرف بودجه بارها تكرار شده، معلمان هم انتظار معجزه ندارند اما باید رضایت نسبی را برایشان فراهم كرد.»
هنوز جای امیدواری هست
شیراز هم یكی از شهرهایی بود كه معلمانش برای اعتراض به وضعیت معیشتی و آموزشی به خیابان آمدند، برخی از كاربران توییتر نوشتند كه عدهای از حاضران در تجمع با پهن كردن سفره خالی، به صورت نمادین به زیرخط فقر بودن حقوقشان اعتراض كردند. بیان این خواستهها از نظر یكی از فعالان صنفی این شهر «تكرار مكررات» بود. محمدتقی سبزواری به «اعتماد» میگوید: «نمیتوان گفت كه از زمان روی كار آمدن دولت آقای روحانی كاری در جهت بهبود وضعیت فرهنگیان صورت نگرفته. مثلا در سال ٩٤ امتیاز فوقالعاده شغل معلمان از ٨٠٠ به ١٣٠٠امتیاز رسید، طرح رتبهبندی معلمان آغاز شد و انتظار میرود كه در سال ٩ مرحله بعدی آن آغاز شود، تغییرات محسوس بوده اما هنوز راضیكننده نیست. از سوی دیگر هنوز چند ماهی بیشتر از روی كار آمدن آقای دانشآشتیانی نگذشته و برای قضاوت كردن در مورد عملكرد ایشان هنوز زود است.
كارگروههایی كه ایشان برای رسیدگی به مشكلات در وزارتخانه تشكیل دادهاند جای امیدواری دارد، حالا باید دید نتیجه آنها چه میشود.» سبزواری معتقد است جامعه حساسیت خود را نسبت به اعتراض معیشتی فرهنگیان از دست داده است و میگوید پهنكردن سفره خالی در خیابان توسط معلمان شیرازی اصلا قابل دفاع نیست: «یكی از مسائل مهم این است كه به سمت كیفی شدن آموزش و پرورش پیش برویم. باید این اراده را در دولت ایجاد كنیم كه آموزش و پرورش را تبدیل به یكی از اولویتهای پنجگانه خود كند، فقر، تبعیض آموزشی در مدارس، حجیم بودن محتوا و منابع درسی و بسیاری از مشكلات دیگر باید مورد توجه قرار گیرند.» در این بین برخی از كنشگران و فعالان صنفی این نگرانی را دارند كه تكرار تجمعات معلمان كه چندسالی است صورت میگیرد، سبب شود تا جامعه نسبت به این خواستهها بیتفاوت شود. اما انتشار گسترده عكسها و اخبار مربوط به این اعتراضات در توییتر نشان داد كه همچنان حرفهای معلمان و دغدغههایشان مورد توجه قرار میگیرد. شاید برای همین بود كه روز گذشته عضو كمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در مصاحبهای عنوان كرد كه مجلس تلاشش را برای بهبود وضعیت فرهنگیان و البته وضعیت آموزش كشور میكند.
اسداللهعباسی به خبرگزاری فارس گفت: «براساس لایحه دولت مصوباتی را درخصوص بودجه داشتیم و دولت بر اساس موارد هزینهای خود و بر اساس بودجه عملكردی، بودجهای را تنظیم كرد و ما نیز تلاش كردیم آنها را در كمسیون آموزش تصویب كنیم. علاوه بر آن تلاش كردیم در خصوص نوسازی، تجهیز مدارس و سیستمهای گرمایشی و سرمایشی مدارس، مواردی را اضافه كنیم؛ اینكه آموزش و پرورش كسری بودجه میآورد، به این دلیل است كه آنها در تنظیم لایحه بودجه به همه ابعاد نیازها توجه نمیكنند و در طول سال دچار كسری بودجه میشوند.» به گفته او آموزش و پرورش قول پرداخت حقالتدریس، اضافه كار و پاداش پایان خدمت سال ٩٤فرهنگیان را همراه با حقوق اسفند ماه امسال داده است.
نظر شما