سلامت نیوز: مهدی امیرجانی مروی ، عضو سازمان نظام پرستاری مشهد طی یادداشتی اختصاصی که به سلامت نیوز نوشت پیگیری مطالبات پرستاران را نه تنها تندروی ندانست بلکه آن را محصول آگاهی پرستاران و در نتیجه نهضتی برای اصلاح صنفی این قشر دانست.

به گزارش سلامت نیوز متن کامل این یادداشت در زیر می آید:

بحثی است که هر از چندی گاهی از جانب برخی همراهان و بیشتر مخالفان به گوش می رسد که آیا این حرکت گسترده و فراگیر جامعه پرستاری که به شکل موج عدالت خواه درآمده تند روی نیست ؟

آیا این حجم برخورد و گستردگی اعتراضات صنفی از طرف جامعه پرستاری منطقی است ؟این سوال و سوالاتی مشابه پیوسته به گوش می‌رسد و البته باید از جانب پرستاران عدالت خواه پاسخ داده شود.

به این بیان از دو دیدگاه می توان پاسخ داد :
اول دیدگاه بدنه ی جامعه پرستاری است که این نهضت اصلاح صنفی ، هرچند با درایت و روشنگری و راهنمایی های پیشکسوت آن شروع شد و شکل گرفت ، اما به علت حجم و گستردگی ظلم و بی عدالتی در ساختار قانونی و محتوایی این وزارت ، این جریان بشدت مورد استقبال پرستاران خسته و نا امید از کار و آینده ی شغلی قرار گرفت و در واقع موجی پدید آورد که به جریان بیداری و آگاهی پرستاری و حرکت عدالت خواهان انجامید.

این حرکت با انتقال اطلاعات در جامعه مجازی و محیط های ساده ی دوستی و صنفی بشکل گروه های مختلف پرستاری آغاز گردید بسرعت مورد استقبال و گسترده شد.

پرستاران با استفاده از این محیط های مجازی بزودی یکدیگر را یافتند و به مشکلات صنفی و نظام مدیریتی حاکم بر وزارت را که اساس آن بر محوریت پزشک شکل گرفته بود پی بردند و آن را به نقد کشیدند .

محصول این آگاهی جریانی بود که با شتاب حرکت پرستاری را هدایت کرد و نسل اول و دوم پرستاران عدالت خواه را شکل داد، پرستارانی که به سرنوشت خود آگاه اند و لیدرها و فعالین امروز جامعه پرستاری را تشکیل می دهند.

نتیجه این آگاهی این شد که هر برخورد کدخدا مابانه و ارباب و رعیتی با پرستار بدقت مورد توجه و حساسیت قرار گرفت .
دریافتی ها و پرداختی ها به بخش های مختلف تیم درمان مورد سوال و نقد صنفی قرار گرفت از جمله اجرای مرحله سوم طرح تحول نظام سلامت طرحی که با درایت و تدبیر صاحبان آن، دریافتی از جیب مردم را عمومیت داد و با نامشخص کردن منبع آن همه افراد جامعه را در مشارکت در امر درمان دخیل کرد.

جدای از درست و غلط بودن این دیدگاه ؟ در مرحله اول و دوم اجرای این طرح با توجه به هجوم گسترده هموطنان نیازمند به بیمارستان های دولتی که البته بدون پیش بینی لازم کارشناسی در تامین نیروی انسانی بود، جامعه پرستاری از این طرح استقبال کرد، چون هموطنان بیمار خود را مخاطب آن می دید و کاملا با مجریان ان  همراه بود .

اعتراض جامعه پرستاری بعد از اجرای مرحله سوم این طرح شروع شد که اعلام نحوه توزیع درآمد حاصل از این طرح فراگیر بود ، دراین بخش از توزیع درآمد فقط و فقط پزشک درآن صاحب فرایند بوده و از تیم درمان و پرستاری حتی نامی در این طرح برده نشده تا چه رسد به جایگاهی در توزیع درآمد حاصل ازاین طرح و اجرای قانون تعرفه گذاری پرستاری که مدت هشت سال بود که در بایگانی وزارت خاک می خورد.

در این مرحله بود که وزیر بهداشت با طرح پدیده شوم زیر میزی پزشکان اجرای مرحله سوم این طرح را در برنامه بیست و سی کلیک زد و قول داد واریزی های پزشکان را به علت بالا بودن مبالغ بطور هفتگی واریز کند.

بیانات جناب آقای دکتر فاضل رییس جامعه جراحت مبنی بر زیر خط فقر بودن پزشکان و جراحان می تواند انگیزه ی این اقدام و طرح را بیان کند . وی می گفت چند سال است که علی رغم افرایش تورم نرخ تعرفه پزشکان افزایش نیافته و این عامل رویکرد دریافت زیر میزی پزشکان است.

این بیان جناب وزیر و نبودن حتی نام پرستار در طرح و افرایش ناگهانی حجم کار و کمبود نیروی انسانی ، مانند کبریتی بود که آتش اعتراض پنهان پرستاران را شعله ورکرد.

اعتراض به عدم اجرای تعرفه گذاری پرستاری در مدت هشت سال انگیزه ای شد برای اعتراضات پراکنده پرستاران و به این صورت تجمع هفت آبان نود و سه در تهران کلیک خورد و بعد از آن تجمع 23 آذر بصورت سراسری از جمله تهران و مشهد و در نهایت تجمع سوم اسفند سال گذشته خواسته های پرستاری را در سطح وسیع در جامعه و مطبوعات و سایت های خبری پخش و نشر کرد.

بدنبال آن بحث انتخابات نظام پرستاری کلیک خورد و سنگر نظام پرستاری در سراسر کشور به فتح عدالت خواهان درآمد . پرستاران  با یکدیگر متحد تر و آگاهی پرستاری را گسترش دادند.

خواسته ی پرستاران عدالت خواه چیست ؟
خواسته های جامعه پرستاری و پرستاران عدالت خواه بر محوریت اجرای قانون است و برخلاف تصور دوستان هیچ شائبه ای از تند روی ندارد.
اجرای قوانین مصوب مجلس ، عدالت در پرداخت ها و بازگشت از نظام تبعیض در پرداخت ها به سطح عرف جهانی ، هیچ تفسیری از تند روی را بر نمی تابد و آنکه چنین برداشتی را دارد در واقع با روح خواسته های بدنه ی پرستاری آشنا نیست و آگاهی درستی از این خواسته ها ندارد.

در هیچ زبان و ادبیاتی درخواست اجرای قانون تند روی تعریف نشده و تقاضای بازگشت به قانون و عدالت را تند روی نمی دانند ،البته بجز یک گروه اندک زیاده خواه که لباس قدرت به تن کرده و در واقع بخش دوم و دیدگاه دوم است .

در این دیدگاه اساس تفکر بر این قرار دارد که به قول بازیگر سریال مورد تحریم اخیر " همه چیز واسه ماست " این دید کلی این گروه است، راه دوری نروید بیانات پزشکی که  جلوی جمع دانشجویان و همکاران هییت علمی و پرستاران ایستاد و با صدای بلند فریاد زد که : " اینجا پرستار هیچ کاره است" و "من قلم پای پرستاری را می شکنم که خلاف دستورات من عمل کند " در واقع بهترین تعبیر تفسیر این دیدگاه است .

این دیدگاه کمترین تفسیر آن این است که هر گونه حرکت مخالف تند روی است و  بقول برخی از این دوستان بی چشم و رویی است ، دیدگاهی که می گفت : ما تصمیم گرفتیم از جزء پزشکان ، کارانه پرستاران و تیم درمان را از 22.5 به 27.5 درصد افزایش دهیم .

این یعنی این که در این وزارت و کلا در امر درمان ، همه چیز از ماست و ما به شما لطف پرداخت بیشتر را کردیم و این اعتراض شما تند روی است.
اما مشکل اینجا است که این حرف را یک وقت پزشک متخصص بخش سوختگی ،یا نمایندگان پزشک وزارت می زند ،این درست و قابل قبول است ، چون از این دوستان و آموزش هایی که در طول تحصیل و بعد از آن دیده اند توقعی جز این نیست .

اما مشکل از آنجایی ایجاد می شود که این حرف از زبان مدیران پرستاری و بقول خودشان دلسوزان این بخش شنیده می شود که آیا بهتر نیست برای ادامه راه یک راه میانه و معتدل پیش گرفت و از اعتراضات گسترده و فراگیر و تجمعات و بیانات تند با مقصرین این وضع پرهیز کرد و با افتتاح باب مذاکره و گفتمان این مسیر را پیش برد،همان راهی که در این هشت سال گذشته امتحان خود را پس داد.

این قشر با این دیدگاه خاص فکری و جایگاه قانونی و اهرم های قدرت قطعا و یقینا از این مسیر پاسخ نخواهند داد. این استدلال به طور شفاف امتحان خود را داده است.

برگزاری دو تجمع گسترده صنفی وسیع از طرف جامعه پرستاری نهایت نتیجه ی آن این شد که تعداد آن صد نفر دیده شد و  تجمع سراسری سوم اسفند با حضور اعضای هییت رییسه مجلس حتی نتوانست وزیر را به جمع خود دعوت کند چه رسد به  پاسخ گویی و تمکین به قانون و اجرای قانون.

 راه عدالت خواهان نه تنها تند روی نیست بلکه عین قانون و اجرای قانون است و تمکین به آن وظیفه دولت و وزارت است و آنکه دراین بین شاکی و متضرر است جامعه ی پرستاری و کشور است که با آبرو داری و خویشتن داری در طول این سال ها این توقع را در بین این بزرگواران نخبه ایجاد کرده است که آنان هر چه می پندارند و آنچه می کنند عین اجرای قانون و در چهارچوب عدالت و البته انسانیت است.

جامعه پرستاری امروز به خواسته های قانونی خود آگاه است و برآن پافشاری دارد و این اصرار و پافشاری کاملا قانونی است و به فرموده استاد موج سوم این بیداری شروع شده و این موج خروشان تا رسیدن به ساحل خواسته های خود هرگز آرام نخواهد شد