به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، مطالعه بر روی دوقلوها نشان داد؛ کسانی که در وقت آزاد خود فعالیت جسمانی دارند ظاهرا از لحاظ ژنتیکی از همزادان خود که زندگی بدون تحرکی داشتند، جوانتر بودند.
محققان دریافتند که قطعات مهم دی ان اِی به نام "تِلومِرِس" (telomeres) در افراد غیرفعال با سرعت بیشتری کوتاه شد. تصور میشود این پدیده نشانگر تسریع فرآیند پیری سلولها باشد.
سبک زندگی فعال و پرتحرک در گذشته به نرخ پایینتر بیمارهای قلب و عروق، دیابت نوع دو و سرطان ارتباط داده شده است. با این حال، تازهترین تحقیقات حاکی از آن است که بیتحرکی نه فقط فرد را در برابر بیماری آسیب پذیرتر میکند بلکه عملا میتواند فرآیند پیری را تسریع کند.
گروه محققان، 2 هزار و 401 دوقلوی سفیدپوست را تحت مطالعه قرار داد و از آنها خواست، پرسشنامههایی را درباره میزان فعالیت جسمانی پر کنند. همچنین دی ان اِی آنها استخراج شد.
آنها به خصوص بر "تلومرس" تمرکز کردند؛ قسمتی از سلسله تکراری دی ان اِی در انتهای کروموزمها قرار دارد و آنها را در برابر صدمات محافظت میکند. با گذر عمر، تلومرس کوتاهتر شده و سلولها را در برابر صدمات و مرگ آسیب پذیرتر میکند.
محققان با معاینه سلولهای سفید خون به خصوص سلولهای سفید سیستم دفاعی بدن دریافتند که تلومرس به طور متوسط در سال 21 قسمت تشکیل دهنده خود را از دست داد. اما تلومرس مردان و زنانی که از لحاظ جسمانی در اوقات فراغت فعالیت کمتری داشتند از کسانی که فعالتر بودند کوتاهتر بود.
میانگین طول تلومرس در کسانی که کمترین فعالیت را داشتند - 16 دقیقه فعالیت بدنی در هفته - 200 نوکلیوتید از کسانی که بیشترین میزان فعالیت را داشتند - 199 دقیقه فعالیت جسمانی در هفته مانند دویدن و تنیس - کوتاهتر بود. متوسط طول تلومرس در فعالترین افراد قابل مقایسه با طول آن در افراد غیرفعالی بود که تا 10 سال جوانتر بودند.
به گزارش بیبیسی، همچنین مقایسه مستقیم دوقلوهایی که میزان فعالیت جسمی آنها فرق می کرد به نتایج مشابهی منجر شد.
نظر شما