پژوهشگران دانشگاه لوند سوئد وضعیت 1510 بیمار مبتلا به هانتینگتون را در سالهای 1969 تا 2008 میلادی مورد بررسی قرار داده و دریافتند که فقط ۶ نفر از آنها به سرطان مبتلا شده‌اند.این پژوهشگران احتمال دادند که بیماری هانتیگتون از ساختاری ژنتیکی برخوردار باشد که بدن را از ابتلا به سرطان محافظت می‌کند.پژوهشگران سوئدی گفتند: خطر ابتلا به سرطان همچنین در افراد مبتلا به سایر اختلالات شدید ژنتیکی دستگاه عصبی که منجر به از بین رفتن سلولهای مغزی می‌شود، کاهش می‌یابد.

بیشتر بدانید: بیماری هانتینگتون، علائم، تشخیص و پیشگیری از آن

بیماری هانتینگتون یک بیماری ارثی است که روی مغز و سیستم عصبی تأثیر می‌گذارد. در این بیماری، اعصاب به تدریج تحلیل می‌روند و در نتیجه آن فرد دچار اختلالات حرکتی، شناختی و روان پریشی می‌شود.از نشانه‌های این بیماری حرکات غیر ارادی است که کورآ (Chorea) نامیده می‌شود. اولین نشانه‌های بیماری معمولاً تا دهه سوم و چهارم زندگی ظاهر نمی‌شود، هر چند این علائم ممکن است در میان افراد کم سن و سال ‌تر نیز رخ ‌دهد.

سن بروز نشانه‌های اولیه حتی در میان اعضای یک خانواده نیز می‌تواند تفاوت داشته باشد. مشکلات بیماران در طول یک دوره 10 تا 20 ساله بعد از ظهور علائم اولیه به تدریج بیشتر می‌شود.متاسفانه در حال حاضر برای این بیماری درمان قطعی وجود ندارد و درمان‌های دارویی فقط علائم بیماری را به تعویق می‌اندازد اما تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.توارث این بیماری به صورت اتوزومال غالب است و در نتیجه افراد مبتلا سابقه خانوادگی بروز بیماری را دارند.از جمله خصوصیات بیماری‌های با توارث غالب این است که بیماران با احتمال 50 درصد بیماری را به فرزندان خود منتقل می‌کنند.