تماشای کلاسی از دانش آموزان که در حال کار هستند، جذاب است. دانش‌آموزانی هستند که مشغول می باشند، روی کار تمرکز می‌کنند و به پیش می‌روند. آنها هر بار کار را به موقع انجام می دهند. دانش آموزان دیگری هستند که شروع به کار می کنند اما حواسشان پرت می شود.

آنها به طور خلاصه کار می کنند، اما به محض اینکه کار دشوار یا چالش برانگیز می شود، منصرف می شوند. آنها به دنبال کمک هستند، یا حتی از تلاش خودداری می کنند.

تفاوت چیست؟

مسئله داشتن ذهنیت تاب آور است. در کتاب قدرت تاب آوری، دکتر. رابرت بروکس و سم گلدشتاین توضیح می دهند:

برای معلمان و والدین، خبر خوب این است که می توان طرز فکر را تغییر داد.

کاریزما و شایستگی

هر کسی که پدر و مادر یک کودک کوچک بوده است، سخنان خود را شنیده است که توسط کودک تکرار می شود، اعمال خود را از طریق حرکات کودک تکرار می کند. هر چقدر هم که این مکاشفه ترسناک باشد، قدرت الگوسازی در یادگیری را نشان می دهد.

کودکان برای راهنمایی به بزرگسالانِ اطراف خود نگاه می کنند و خوب یا بد، آن رفتارهای بزرگسالان را به عنوان معیار می پذیرند و گفتار و کردار خود را بر اساس آن الگوهای بزرگسالان الگو می کنند.

بروکس و گلدشتاین از این مُدل ها به عنوان بزرگسالانِ کاریزماتیک یاد می کنند. این افراد می توانند معلمان، مدیران، مربیان، والدین، خواهر و برادر بزرگتر یا دوستان باشند، اما نکته مهم این است که دانش آموز با بزرگسالانِ کاریزماتیک ارتباط معناداری برقرار می کند.

وقتی این اتفاق می‌افتد، برای دانش‌آموز سؤالی پیش می‌آید منبعی دارد. هنگامی که کار دشوار می شود یا زندگی با چالش هایی روبرو می شود، او از پشتیبانی برخوردار است.

جزایر شایستگی چیست؟

حمایت و الگوسازی بخشی از راهی است که بزرگسالانِ کاریزماتیک می توانند به رشد و یادگیری دانش آموزان کمک کنند. راه دیگر از طریق چیزی است که بروکس و گلدشتاین جزایر شایستگی می نامند. اغلب دانش آموزان به این دلیل موفق نمی شوند که متوجه نشده اند چه کاری می توانند به خوبی انجام دهند.

آن‌ها همه فعالیت‌ها را با هم گروه‌بندی می‌کنند و نمی‌دانند که چگونه فعالیت‌ها در یک حوزه موضوعی ممکن است با فعالیت‌های یک حوزه دیگر متفاوت باشد. اگر یک بزرگسال کاریزماتیک بتواند به دانش آموز کمک کند جزیره ای از شایستگی را در زندگی خود ببیند و موفقیت موجود در آن را تشخیص دهد، آن حس موفقیت می تواند به سایر زمینه های زندگی منتقل شود و منجر به موفقیت بیشتر و احساس قوی تر شود.

تاب آوری حتی اگر جزایر شایستگی برای یک ناظر بزرگسال بسیار واضح به نظر می رسد، دانش آموز ممکن است اصلا نتواند آنها را ببیند. آگاهی از آن جزایر شایستگی اولین قدم در پذیرش آنها و ایجاد تاب آوری در پروژه های آینده است.

یک حس کنترل

یکی دیگر از عوامل حمایت از تاب آوری در دانش آموز، مفهوم کنترل شخصی است. همانطور که دانش آموزان درکی از جزایر شایستگی خود پیدا می کنند، احساس کنترلِ بیشتری می کنند.

آنها احساس می کنند که می توانند بیشتر تصمیمات خود را بگیرند و به دستاوردهای خود افتخار کنند. دانش آموزانی که مجاز به انتخاب های مهم در مورد تحصیلات خود هستند، به احتمال زیاد کنترل یا مالکیت زندگی خود را احساس می کنند. این حس کنترل در حمایت از یک ذهنیت تاب آور قدرتمند است.

ارائه انتخاب به دانش آموزان بسیار مهم است. نویسنده ادوارد دسی در کتاب «چرا آنچه را انجام می‌دهیم: درک خودانگیختگی» استدلال می‌کند:

انتخاب ممکن است به سادگی ارائه گزینه هایی در مورد چگونگیِ تکمیل یک تکلیف یا اجازه دادن به دانش آموزان برای انتخاب موضوعات تکالیف نوشتاری خود باشد. این احساس استقلال به آنها کمک می کند احساس کنند که درگیر هستند. اگر آنها انتخاب کرده باشند که در مورد چه موضوعی بنویسند، برای آنها راحت تر است که درگیر شوند و کار را به تنهایی انجام دهند.

تاب آوری دانش آموزان

در کلاس درس، متغیرهای زیادی وجود دارد که معلم نمی تواند آنها را کنترل کند، مانند دخالت والدین، فقر، تغذیه و تأثیرات شیمیایی. با این حال، در کلاس درس، معلم می‌تواند به یک بزرگسالِ کاریزماتیک تبدیل شود و یک ذهنیت تاب آوری را الگوبرداری کند، جزایر شایستگی را شناسایی کرده و به دانش‌آموزان منتقل کند، و به آن‌ها احساس استقلال و انتخاب در کاری که انجام می‌دهند، بدهد.

اینها مراحل ساده و ارزانی هستند که ممکن است باعث شود تکالیف آینده به آرامی پیش بروند و دانش آموزان بیشتری را در طول فرآیند درگیر کنند.

آیا از تاب آوری دانش آموزان در کلاس درس خود حمایت می کنید؟