به گزارش سلامت نیوز به نقل از وری ول هلث، صابون آنتی باکتریال در بسیاری از خانه ها و مراکز بهداشتی و درمانی یافت می شود. با این حال، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در سال 2016، 19 ماده فعال را که قبلاً در صابون های ضد باکتری مصرف کننده رایج بود، به دلیل نگرانی در مورد ایمنی و اثربخشی آنها ممنوع کرد.

این ممنوعیت شامل دو مورد از متداول ترین مواد تشکیل دهنده، تریکلوزان (TCS) و تری کلوکاربان(TCC) بود؛ TCS با انواع مختلفی از مسائل مرتبط با سلامتی، از جمله اختلال عملکرد تیروئید، مشکلات رشدی و ضعف ایمنی مرتبط است. با این حال، این یافته ها ناشی از مطالعات حیوانی است و خطرات بالقوه TCS برای سلامت انسان هنوز نامشخص است.

صابون آنتی باکتریال چیست؟

صابون آنتی باکتریال حاوی مواد شیمیایی فعالی است که برای از بین بردن باکتری ها کاربرد دارد. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، صابون های ضد باکتری و ساده به یک اندازه در از بین بردن باکتری ها از دست ها موثر هستند.

صابون معمولی برای از بین بردن باکتری ها طراحی نشده است، بلکه باکتری ها را از دستان شما آزاد می کند تا باکتری ها راحت تر با آب شسته شوند. صابون ضد باکتری نیز این اثر را دارد اما شامل عواملی مانند TCS و TCC نیز می شود.

FDA بیان می کند که شواهد کافی برای اثبات اینکه صابون ضد باکتری نسبت به آب و صابون معمولی در پیشگیری از بیماری موثرتر است وجود ندارد. همچنین ممکن است خطراتی برای سلامتی داشته باشد، مانند مقاومت باکتریایی یا اثرات هورمونی.

همچنین نگرانی‌هایی وجود دارد که صابون‌های ضد باکتری ممکن است احساس امنیت کاذبی را در افرادی که از آنها استفاده می‌کنند ایجاد کند که به طور بالقوه منجر به شستن مکرر و کامل دست‌ها می‌شود. عوامل ضد عفونی کننده می توانند چربی های طبیعی را از بین ببرند و دست های شما را خشک کنند و همچنین میزان باکتری های سالم را به مرور زمان کاهش دهند. برخی از صابون ها ممکن است حاوی سه عامل میکروبی باشند که FDA آنها را ممنوع نکرده است که ممکن است خطرات بالقوه بیشتری برای سلامتی داشته باشند.

مواد تشکیل دهنده صابون آنتی باکتریال

از میان 19 عامل ذکر شده، FDA از TCS و TCC به عنوان دو ماده فعال رایج در ایالات متحده نام برده است. هر دو دارای خواص ضد باکتریایی و ضد قارچی هستند که تولید کنندگان مدت هاست در محصولات خود از آنها استفاده می کنند. TCS و TCC نیز در بسیاری از محصولات مصرفی یافت می شوند، از جمله:

• مواد شوینده
• اسباب بازی ها
• لباس
• مبلمان
• خمیر دندان
• صابون های نواری
• ژل شستشوی بدن
• ژل دست
• پاک کننده های مایع و فوم
• دهانشویه

تا سال 2000، TCS یا TCC را می‌توان در نزدیک به 75 درصد صابون‌های مایع و 29 درصد صابون‌های نواری فروخته شده در ایالات متحده یافت. برای توقف ادعاهای بازاریابی مبنی بر اینکه صابون های ضد باکتری برای سلامت انسان مفید هستند، FDA تصمیم گرفت تا علاوه بر TCS و TCC، سایر عوامل ضد باکتری را نیز ممنوع کند.

این موارد عبارتند از:

• کلوفلوکاربان
• فلوروسالان
• هگزاکلروفن
• هگزیل رزورسینول
• یدوفورها( مواد حاوی ید)
• متیل بنزتونیم کلرید
• فنل (بیشتر از 1.5٪)
• فنل (کمتر از 1.5%)
• آمیل تری کرزول های ثانویه
• سدیم اکسی کلروزن
• تریبرومسالان

با این حال، حکم FDA در مورد سه ماده ضد میکروبی اعمال نمی شود: بنزالکونیوم کلرید، بنزتونیم کلریدو کلروکسیلنول.

علیرغم برخی نگرانی‌های بالقوه سلامتی، این صابون‌ها هنوز در صابون‌های ضد باکتریایی استفاده می‌شوند و ممکن است منجر به بروز موارد زیر شوند:

• بیماری تنفسی (آسم)
• تحریک پوستی و درماتیت
• حساسیت به آلرژن ها
• اختلال در عملکرد متابولیک (هموستاز لیپیدی)

چرا FDA استفاده از این نوع صابون را ممنوع کرد؟

FDA حکم خود را نه تنها به این دلیل صادر کرد که تولیدکنندگان نتوانستند شواهدی مبنی بر موثرتر بودن محصولاتشان نسبت به آب و صابون ساده ارائه کنند، بلکه به این دلیل ممنوع کرد که مشخص نیست استفاده طولانی مدت از آنها چقدر برای سلامت بدن ایمن است.

با استفاده گسترده از عوامل ضد باکتری در محصولات مصرفی، مقامات FDA نگران شدند که اثر تجمعی قرار گرفتن در معرض این مواد شوینده سال ها بعد متوجه جمعیت انسانی می شود.

این بدان معنا نیست که هیچ مدرکی مبنی بر «مضر بودن عوامل ضد باکتریایی» وجود داشته است، اما شواهد بالینی از ایمنی طولانی مدت آنها ناشناخته باقی مانده است.

مقاومت آنتی بیوتیکی

عوامل آنتی باکتریال مورد استفاده در صابون ها به طور کامل خنثی کننده نیستند، به این معنی که برخی از میکروب ها فرار می کنند و از بین نمی روند. به همین دلیل، FDA ابراز نگرانی کرد که استفاده مداوم از این محصولات ممکن است باعث افزایش سریع سویه های باکتریایی مقاوم به آنتی بیوتیک ها شود.

در اصل، با از بین بردن همه باکتری‌ها به جز قوی‌ترین باکتری‌ها، این عوامل ممکن است سویه‌هایی ایجاد کنند که می‌توانند در برابر درمان‌ها (آنتی‌بیوتیک‌ها) که برای کنترل آنها هستند مقاومت کنند.

آلرژی

برخی از ضد عفونی کننده ها مانند کلرید بنزالکونیوم و کلرید بنزتونیم با حساسیت بیش از حد به آلرژن ها مرتبط هستند.

آنها همچنین در برخی از مطالعات با درماتیت تماسی مرتبط شده اند.

باقی ماندن در بدن

مقدار کمی از برخی از عوامل مانند TCC پس از استفاده در بدن باقی می ماند. یک مطالعه کوچک توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا انجام شد، که محققان درخواست کردند که شرکت کنندگان با صابون حاوی 0.6٪ TCC بدنشان را بشویند، تقریبا 0.6٪ از این عامل پس از شست و شو جذب بدن آنها شده بود. اگرچه TCC بدن را از طریق ادرار ترک می کند، با این حال تجزیه و تحلیل ادرار نشان داد مقادیر کمی از TCC در برخی از شرکت کنندگان باقی مانده است.

اختلال هورمونی

دانشمندان نگران این هستند که TCS و TCC هر دو مختل کننده غدد درون ریز خفیف باشند، به این معنی که آنها پتانسیل ایجاد اختلال در عملکرد برخی هورمون ها را دارند.

هیچ مطالعه ای وجود ندارد که نشان دهد این اثر برای انسان مضر است. با این حال، یک مطالعه در سال 2017 در چین گزارش داد که نوزادانی که از مادرانی که از صابون حاوی TCS استفاده می‌کردند، سطح هورمون مردانه تستوسترون در خون بند ناف آنها افزایش یافته بود.

اگرچه به نظر نمی‌رسد این افزایش‌ها باعث آسیب در نوزادان شده باشد، یافته‌ها نشان می‌دهد که تأثیر TCS بر سیستم غدد درون ریز ممکن است بیشتر از حد تصور باشد.

اختلال در میکروبیوم واژن

صابون آنتی باکتریال باکتری های خوب و بد را از بین می برد. استفاده از آن برای شستن قسمت های خصوصی توصیه نمی شود زیرا ممکن است تعادل طبیعی میکروبیوم واژن را تغییر دهد. در اصل این جامعه باکتریایی برای حفظ pH مناسب واژن و محدود کردن باکتری های مضر عمل می کند.

صابون ها و مواد شوینده ضد میکروب می توانند حضور باکتری های محافظ را کاهش دهند و حساسیت به عفونت های واژن از جمله واژینوز باکتریایی را افزایش دهند.

آنها همچنین می توانند باعث خشکی و تحریک واژن شوند.

اکثر پزشکان توصیه می کنند به جای صابون یا شوینده های ضد باکتری، از صابون و آب ملایم بدون عطر یا فقط آب استفاده کنید.

چگونه دست های خود را تمیز کنیم؟

همانطور که ممکن است ضدعفونی کننده دست سریع و راحت به نظر برسد، شستن دست ها با آب و صابون ساده همچنان بهترین راه برای جلوگیری از عفونت های باکتریایی رایج است.

با این حال، انجام صحیح این کار مهم و ضروری است. شستن دست ها برای حداقل 20 ثانیه توسط CDC و سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه می شود.

هنگامی که به کودکان خود نحوه شستن دست های خود را آموزش می دهید، به آنها بگویید که آهنگ "تولدت مبارک" را دو بار بخوانند که تقریباً 20 ثانیه طول می کشد.

در نهایت، بررسی کنید که خمیر دندان، دهانشویه یا سایر لوازم آرایشی که استفاده می کنید حاوی تریکلوزان، تری کلوکاربان یا هر ماده ممنوعه دیگری نباشد.

اگر مطمئن نیستید که یک ماده در صابون یا سایر محصولات آرایشی بی خطر است،به سایت FDA رجوع کنید.

خلاصه

به گفته FDA، صابون ضد باکتری ممکن است به اندازه صابون و آب معمولی موثر نباشد. همچنین هنوز مشخص نشده است که چگونه مواد مختلف مورد استفاده در صابون ضد باکتری در دراز مدت بر سلامت انسان تأثیر می گذارد. به همین دلیل، FDA حداقل 19 ماده ضد میکروبی را ممنوع کرده است.

ممکن است استفاده از محصولاتی که ادعا می‌کنند «۹۹.۹ درصد باکتری‌ها» را از بین می‌برند وسوسه‌انگیز باشد، اما با بازاریابی که ممکن است درست باشد یا نباشد گمراه نشوید. برای جلوگیری از بیماری و کاهش انتقال عفونت، در صورت نیاز، دست های خود را با آب و صابون معمولی بشویید.