عوامل خطر برای شکستگی مچ دست

1. فعالیت‌های ورزشی:

اشتغال به ورزش‌هایی که نیاز به استفاده زیاد از دست و مچ دست دارند و ممکن است با ضربات قوی یا تروماهای مکرر همراه باشند، احتمال شکستگی مچ دست را افزایش می‌دهد. مثلا ورزش‌هایی مانند فوتبال، بسکتبال، تنیس، والیبال، شنا، بوکس و موارد مشابه آن‌ احتمال آسیب های ورزشی در مچ دست را افزایش می‌دهند.

2. سن و جنسیت:

هر چه سن بالاتر می‌رود، استحکام استخوان‌ها کاهش می‌یابد و خطر شکستگی افزایش پیدا می‌کند. همچنین، زنان پس از ورود به دوران یائسگی به دلیل کاهش هورمون‌های جنسی زنانه (استروژن) با خطر شکستگی استخوان‌ها مواجه هستند.

3. ضعف استخوانی:

افرادی که دارای ضعف استخوانی مانند اوستئوپوروز هستند،در معرض خطر بیشتری برای شکستگی مچ دست قرار دارند.

4. شرایط خاص پزشکی:

برخی از بیماری‌ها مانند اختلالات متابولیکی، بیماری‌های تهوع مزمن، بیماری کوشینگ، بیماری‌های تیروئید، بیماری‌های کلیوی، و بیماری‌های روماتولوژیکی می‌توانند خطر شکستگی استخوان‌ها را افزایش دهند.

5. حوادث و تصادفات:

تصادفات و حوادث ناگهانی مانند سقوط از ارتفاع، تصادفات رانندگی، و ضربه‌های قوی به دست و مچ دست ممکن است منجر به شکستگی مچ دست شوند و نیاز به جراحی شکستگی استخوان برای درمان داشته باشد.

شکستگی مچ دست چه زمانی اتفاق می‌افتد؟

آسیب در هر نقطه از بدن ممکن است به دلایل گوناگونی رخ دهد و قابل پیش‌بینی نیست. شکستگی مچ دست هم همینطور است و ممکن است در شرایط و با عوامل گوناگونی رخ دهد. ورزشکاران، کارگران کارهای فیزیکی و افرادی که دچار ضعف استخوانی هستند، مستعد درگیری با شکستگی مچ دست هستند و باید دقت بیشتری بر عملکرد روزانه خود داشته باشند. در ادامه به بررسی برخی از شایع‌ترین دلایل شکستگی مچ دست خواهیم پرداخت.

• ضربه مستقیم و قوی به مچ دست؛ مانند: اتفاقات ورزشی، تصادفات رانندگی یا سقوط از ارتفاع.
• فشار مستقیم بر مچ دست؛ مانند فشار ناشی از اشیاء سنگین
• تروما و بارهای تکراری و مکرر بر مچ دست؛ مانند: حرکات تکراری در ورزش‌هایی مانند تنیس و بیسبال
• ضعف استخوانی؛ نظیر اوستئوپوروز یا کاهش چگالی استخوان

نشانه‌ شکستگی مچ دست چیست؟

1. درد شدید:

این درد ممکن است مستقیما در محل شکستگی یا در سراسر مچ دست احساس شود. برای کاهش درد شکستگی استخوان قبل از استفاده از مسکن و نادیده گرفتن آن حتما به پزشک مراجعه کنید

2. تورم و ورم:

ممکن است در اطراف مچ، تورم و ورم احساس کنید. اگر باد مچ دست به مرور بیشتر شود، زنگ خطری برای شماست تا هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید.

3. قهرمانی و برآمدگی:

در برخی موارد، شکستگی مچ دست می‌تواند منجر به قهرمانی و برآمدگی استخوانها شود. اگر تغییری در شکل و ساختار مچ دست مشاهده کردید به آن بی‌توجه نباشید.

4. محدودیت حرکت:

محدودیت حرکت در مچ دست یکی دیگر از نشانه‌های شکستگی احتمالی استخوان شما ممکن است نتوانید مچ دست را به صورت عادی حرکت دهید یا حتی تلاش کردن برای حرکت مچ دست دردناک باشد.

5. احساس ناتوانی:

شکستگی مچ دست می‌تواند باعث احساس ناتوانی در استفاده درست و کامل از دست شود. اگر حس کردید نمی‌توانید اشیا را بگیرید، بردارید یا استفاده صحیحی از دست خود داشته باشید، در اولین فرصت به متخصص ارتوپد مراجعه کنید.

6. آبکشی:

در بعضی موارد شکستگی مچ دست می‌تواند باعث آبکشی (درمانابودن) در محل شکستگی شود که ممکن است به معنی وجود آسیب در عروق، اعصاب و سایر بافت‌های نزدیک مچ دست باشد.

روش های درمان شکستگی مچ دست

درمان پیشنهادی شکستگی مچ دست بستگی به نوع و شدت شکستگی، مکان شکستگی و وضعیت جسمانی خود فرد دارد و شامل موارد زیر است:

تثبیت شکستگی با کچ و بانداژ: در برخی موارد، ممکن است برای تثبیت استخوان‌های شکسته از گچ، بانداژ یا اسکرو پزشکی استفاده شود. این کار به استحکام و ترمیم استخوان‌ها کمک می‌کند.

• جراحی:

در شکستگی‌های شدید و پیچیده، جراحی ممکن است لازم باشد. جراحی معمولا برای تثبیت استخوان‌های شکسته با استفاده از پلاک‌ها، میخ‌ها یا سیم‌های فلزی انجام می‌شود.

• دارو درمانی:

پزشک ممکن است داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) را برای کاهش درد و التهاب تجویز کند. همچنین، در صورت نیاز برای ورود به مراحل بعدی درمان داروهای ضد درد و ضد عفونی تجویز می‌شود.

• فیزیوتراپی:

بعد از تثبیت شکستگی و بهبود اولیه، برای تقویت عضلات و انعطاف‌پذیری مفاصل مچ دست، فیزیوتراپی پیشنهاد می‌شوند. تمرینات و تکنیک‌های فیزیوتراپی اصولی باعث بهبود حرکت، قدرت مچ دست شدهو بهبود عملکرد دست را تسریع می‌کنند. برای درمان اصولی پیشنهاد می‌شود به متخصص ارتوپد مجرب یا آسییب‌شناس ورزشی مراجعه کنید.

• مراقبت های خانگی:

در طول فرایند بهبود، می‌توانید از یک سری مراقبت های خانگی استفاده که شامل: 1-استفاده از کمپرس یخ برای کاهش تورم، 2-استفاده از باندهای فشاری برای حمایت از مچ دست و 3- اجتناب از فعالیت هایی است که استخوان شکسته را تحت فشار قرار می‌دهد، پیشنهاد می‌شود.

در نهایت هنگام مواجهه با شکستگی مچ دست بهتر است مراحل زیر را طی کنید:

قدم اول: تامین ایمنی

در صورت شکستگی مچ دست، ابتدا باید ایمنی فرد را تامین کنید. اگر شکستگی شدید است یا همراه با خونریزی شدید، تماس با خدمات اورژانسی (شماره اضطراری ۱۱۰) برقرار کنید.

قدم دوم: استفاده از کمپرس یخ

در صورتی که شکستگی همراه با تورم است، می‌توانید بر روی منطقه مجروح یک بسته یخ قرار دهید. این کار به کاهش تورم و درد کمک می‌کند. اما مطمئن شوید که یخ مستقیماً بر روی پوست قرار نگیرد و از استفاده بیش از ۲۰ دقیقه در هر بار قرار دهی یخ بر مچ دست خودداری کنید.

قدم سوم: تثبیت مچ دست

در صورتی که مشکوک به شکستگی مچ دست هستید، تا جایی که امکان دارد، مچ دست را استوار نگه دارید و از حرکت دادن آن پرهیز کنید. می‌توانید با استفاده از بانداژ، شال یا گچ نیمه سخت به مچ دست موقتا ثبات بدهید تا جلوی جابجایی بیشتر استخوان‌های شکسته را بگیرید و هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید.

قدم چهارم: مراجعه به پزشک

برای تشخیص صحیح و تعیین روش درمان، باید به یک پزشک متخصص ارتوپدی، جراحی دست یا در صورت لزوم پرشک ورزشی مراجعه کنید. پزشک با استفاده از تست فیزیکی، عکسبرداری و بررسی تاریخچه پزشکی شما، شدت و نوع آسیب را تعیین کرده و روش درمانی مناسب آن را پیشنهاد می‌دهد.

قدم پنجم: رعایت دستورات پزشک

پس از تشخیص شکستگی مچ دست و تعیین روش درمان، باید دستورات پزشک را به دقت دنبال کنید. این دستورات عموما شامل؛ تثبیت مجدد با گچ، جراحی در صورت لزوم، مصرف داروها و برنامه‌های فیزیوتراپی است.