به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر، نسرین گوهری گفت: تشخیص کم شنوایی از بدو تولد صورت می‌گیرد. ما قانونی به نام "۱، ۳، ۶" داریم به این معنی که تا یک ماهگی غربالگری شنوایی، تا سه ماهگی تشخیص و تا ۶ ماهگی باید موضوع مداخله انجام گیرد.

در کنگره‌ای که از سوی سازمان جهانی ناشنوایان در سال ۱۹۵۷ در شهر رم برگزار شد، مقرر گردید ۳۰ دسامبر مصادف با درگذشت دکتر "شرایر" اولین رئیس فدراسیون ناشنوایی به عنوان روز ناشنوایی نامگذاری شود.

رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران، به مناسبت روز جهانی کم شنوایی، هدف از این کار را حمایت از حقوق ناشنوایان، برقراری فرهنگ ارتباطی با آنان و همچنین آگاهی تمامی سیاستمداران و عموم مردم به منظور توجه بیشتر به ناشنوایان اعلام کرد.

گوهری به شیوع اختلال کم شنوایی اشاره کرد و گفت: براساس آمار سازمان بهداشت جهانی، یک تا چهار در هر هزار تولد زنده کم شنوایی وجود دارد، اما در کشور ما ۳.۷ تولد در هر هزار تولد زنده دچار کم شنوایی هستند.

وی با اشاره به اینکه شیوع کم شنوایی با افزایش سن بیشتر می‌شود، بیان داشت: ۱.۳ تا ۲ درصد کودکان مدرسه رو یا دانش آموز دچار کم شنوایی هستند.

گوهری تاکید کرد: در سالمندان (افرادی بالای ۶۰ سال) هم گزارش شده که حدود ۸۰ درصد آنان از درجاتی از کم شنوایی رنج می‌برند.

وی افزود: کم شنوایی به ۲ دسته مادرزادی و اکتسابی تقسیم می‌شود. از علل کم شنوایی مادرزادی می‌توان به علل ژنتیکی اشاره کرد.

کدام کودکان در معرض ابتلاء به کم شنوایی هستند

وی ادامه داد: کودکانی که وزن کمتر از یک هزار و ۵۰۰ گرم دارند ممکن است به کم شنوایی مبتلا شوند.

رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران بیان داشت: کودکانی که بخش مراقبت‌های ویژه (NICU) بستری می‌شوند یا کودکانی که بیلی روبین بالا دارند و همچنین عفونت‌های داخل رحم می‌تواند فرد را دچار کم شنوایی کند.

گوهری به علل اکتسابی کم شنوایی اشاره کرد و گفت: علل اکتسابی به این معنا است، فرد طی دوران زندگی خود براثر ابتلاء به بیماری‌هایی مانند سرخک، سرخچه و اوریون، دچار کم شنوایی می‌شود.

وی گفت: ضربه به سر از دیگر عوامل ابتلاء به کم شنوایی است، در کنار آن کسانی که مبتلا به مننژیت می‌شوند و کسانی که در معرض سروصدای بلند هستند و یا به پیرگوشی مبتلا می‌شوند دچار کم شنوایی خواهند شد.

انواع کم شنوایی کدامند

گوهری ادامه داد: انواع کم شنوایی شامل انتقالی، آمیخته حسی، عصبی و مرکزی است که هرکدام از این انواع به یک قسمت از شنوایی آسیب می‌رسانند، به طور مثال در کم شنوایی انتقالی، مشکل می‌تواند در پرده، کانال و یا گوش میانی باشد و به این دلایل فرد مبتلا به کم شنوایی انتقالی شود

وی گفت: در صورتی که حلزون گوش و سلول‌های مویی آن یا عصب شنوایی آسیب ببیند، فرد دچار افت شنوایی حسی عصبی خواهد شد.

رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران افزود: اگر ترکیب این دو مورد باشد، مثلاً افت شنوایی به علت یک مشکل انتقالی و نیز اختلال پیشرونده باشد و به حلزون گوش منتقل شود فرد دچار افت شنوایی آمیخته می‌شود.

وی بیان داشت: اگر پرده گوش فردی پاره و در کنارش پیرگوشی هم برای او ایجاد شود، فرد دچار افت شنوایی آمیخته شده است.

رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران افزود: افت شنوایی مرکزی هم به این معنی است که فرد در پردازش شنوایی دچار مشکل می‌شود، اینها افرادی هستند که آزمون‌های مرسوم شنوایی، هنجار هستند اما زمانی که مهارت‌های رفتاری سیستم شنوایی مرکزی را مورد ارزیابی قرار می‌دهیم، دچار مشکل هستند.

به هر میزان کم شنوایی فرد را کاندید استفاده از سمعک می‌کند

وی با اشاره به اینکه به هر میزان کم شنوایی فرد را کاندید استفاده از سمعک می‌کند، گفت: شنوایی شناسان برای تمام میزان کم شنوایی می‌توانند سمعک را تجویز کنند.

گوهری با تاکید بر اینکه در مورد افت شنوایی خفیف باید بیشتر تأمل کنیم. همکاران شنوایی شناس مادر صورت تظاهرات اختلال در گفتار و زبان، تحصیلی یا شغلی، سمعک را برای این افراد هم تجویز می‌کنند.

وی بیان داشت: اگر سمعک کارایی لازم را برای فرد نداشته باشد، یا به عبارتی اگر افت شنوایی از شدید به بالا باشد، می‌توان فرد را کاندید استفاده از کاشت حلزون کرد.

گوهری با اشاره به اینکه این افراد باید به مراکز کاشت مراجعه کند، اظهار داشت: پس از ارزیابی‌هایی که در مراکز کاشت انجام می‌دهند، در صورت پذیرش این مراکز، کودک می‌تواند از دستگاه حلزون استفاده کند.

تشخیص کم شنوایی باید از بدو تولد صورت گیرد

وی تاکید کرد: تشخیص کم شنوایی از بدو تولد صورت می‌گیرد. ما قانونی به نام "۱، ۳، ۶" داریم به این معنی است که تا یک ماهگی غربالگری شنوایی، تا سه ماهگی تشخیص و تا ۶ ماهگی باید موضوع مداخله انجام گیرد.

گوهری ادامه داد: تشخیص کم شنوایی با توجه به دستگاه‌های غربالگری که در اکثریت بیمارستان‌های کشور وجود دارد و حمایت‌های سازمان بهزیستی و اداره سلامت گوش و شنوایی وزارت بهداشت از این موضوع در همه نقاط کشور انجام می‌گیرد.

وی افزود: تجویز سمعک به محض تشخیص کم شنوایی انجام می‌شود به عبارتی وقتی مشخص شد که دارو درمانی و عمل جراحی کارایی لازم را برای درمان این اختلال ندارد، تجویز سمعک انجام خواهد شد.

سمعک باید از کلینیک‌های شنوایی تهیه شود

گوهری بیان داشت: با توجه به پیچیدگی سیستم شنوایی و پردازش‌های مرتبط با آن و اینکه فرایند انتخاب، تجویز، تنظیم‌های اولیه و دوره‌ای و مشاوره سمعک یک فرایند یکپارچه و به هم پیوسته می‌باشد سمعک صرفاً باید از کلینیک‌های شنوایی تهیه شود تا از هرگونه آسیب به فرایند تقویت سیستم شنوایی جلوگیری شود.

وی گفت: فرد به هیچ وجه نباید سمعک مورد نیاز خود را از مغازه، فضای مجازی و یا به صورت دست دوم تهیه کند.

تمهیدات لازم برای اطلاع رسانی در خصوص ناشنوایی در کتب درسی فراهم شود

گوهری به آغاز سال تحصیلی اشاره کرد و از مسئولان وزارتخانه آموزش و پرورش تقاضا کرد تمهیدات لازم را برای اطلاع رسانی در خصوص انواع معلولیت‌ها از جمله ناشنوایی در کتب درسی فراهم شود.

وی افزود: معلمانی که دانش آموز کم شنوا دارند، باید از نحوه تعامل و ارتباطات با افراد کم شنوا آگاهی داشته باشند.

گوهری افزود: معلمان باید بدانند کودکان کم شنوا به دیگر استراتژی‌های ارتباطی از جمله گفتار خوانی و لب خوانی وابسته هستند.

وی ادامه داد: معلمان توجه داشته باشند کودکان دارای سمعک حتماً در ردیف اول کلاس بنشینند، همچنین نور به اندازه کافی در کلاس وجود داشته باشد.

وی تاکید کرد: معلمان نباید دهانش پوشیده باشد و از نشاندن دانش آموزان کم شنوا در کنار پنجره و محیط شلوغ و پرسروصدا خودداری کنند.

گوهری ادامه داد: معلمان با سایر همکلاسی‌های این افراد در مورد انواع کم شنوایی و معلولیت‌های دیگر صحبت کنند.

وی تاکید کرد: این افراد با دادن آگاهی‌های لازم باید مانع شوند که یک دانش آموز کم شنوا در مقابل سایر همکلاسی‌های خود به سخره گرفته شود.

گوهری افزود: نیاز نیست با این افراد بلند صحبت شود بلکه این کار باید آهسته و شمرده با آنان صحبت کرد تا دانش آموز بتواند از استراتژی لب خوانی و گفتار خوانی استفاده کند.

وی گفت: کارمندان ارگان‌ها و ادارات معمولاً از زبان اشاره آگاهی ندارند، فرد ناشنوا نمی‌تواند به مراکز دولتی مانند مراجع قضائی برای رفع مشکلات خود مراجعه کند زیرا کارمندان این مجموعه‌ها اطلاعات کافی در مورد زبان اشاره ندارند و نمی‌توانند با این افراد رابطه قرار دهند.

گوهری تاکید کرد: نیاز است در هر ارگان، دستگاه یا اداره‌ای حداقل ۲ نفر زبان اشاره را بدانند تا بتوانند با این افراد ارتباطات برقرار کنند.

وی بیان داشت: رسانه‌ها هم باید انگ بودن سمعک را با اقداماتی مانند تهیه فیلم و صحبت کردن در این مورد، برطرف کنند و در همه برنامه‌های پرطرفدار زیرنویس یا زبان اشاره وجود داشته باشد.