به گزارش سلامت نیوز به نقل از هک اسپریت، گاهی اوقات اشتباهاتی که ما مرتکب می شویم که می تواند به طور تصادفی به عزت نفس فرزندانمان آسیب برساند. همه ما می خواهیم بچه هایمان اعتماد به نفس داشته باشند و به خودشان باور داشته باشند، درست است؟ اما گاهی اوقات حتی بدون اینکه بدانیم، ممکن است کارهایی انجام دهیم که کمی اعتماد به نفس آنها را متزلزل می کند.

در اینجا 10 مورد وجود دارد که نشان می دهد ممکن است به طور تصادفی به عزت نفس فرزندتان آسیب وارد کنید و فراموش نکنید که برای هر مشکلی، راه حلی وجود دارد.

1. رفتار آنها را به طور مداوم اصلاح می کنید

طبیعی است که ما والدین بخواهیم فرزندانمان را راهنمایی کنیم و به آنها در یادگیری بهتر کمک کنیم اما مرز باریکی بین هدایت و تصحیح بیش از حد وجود دارد. بیایید به فرزندانمان این آزادی را بدهیم که خودشان انتخاب کنند، اشتباه کنند و از آنها درس بگیرند. اگر درختانشان برگهای آبی داشته باشند و خورشید در دنیایشان بنفش باشد، اشکالی ندارد. بالاخره دنیای خلاقیت آنهاست!

2. تمرکز بیش از حد بر موفقیت آنها دارید

درست است که موفقیت فرزندانمان باعث خوشحالی ما می شود، اما نباید فراموش کنیم که فشار بیش از حد بر کودکان برای کسب موفقیت باعث بروز اضطراب در آنها می شود و شما ناخواسته آنها را تحت فشار قرار می دهید.

این زنگ بیداری برای والدین است؛ به خاطر بسپارید که اگرچه جشن گرفتن دستاوردهای فرزندانمان عالی است، اما به همان اندازه مهم است که به آنها بفهمانیم که عشق و غرور ما به موفقیت آنها وابسته نیست. ما باید تلاش ها و سخت کوشی آنها را ستایش کنیم، نه فقط نتیجه را.

بیایید به آنها بگوییم اشکالی ندارد که گاهی ببازیم، اشکالی ندارد که در همه چیز بهترین نباشیم؛ زیرا آنها از قبل از نظر ما بهترین هستند، فقط با بودن خودشان.

3. آنها را با دیگران مقایسه می کنید

هر کودکی منحصر به فرد است و نقاط قوت و ضعف خود را دارد. هنگامی که آنها را با دیگران مقایسه می کنیم، ممکن است به طور تصادفی احساس "کم ارزشی" را در آنها ایجاد کنیم. به جای مقایسه، بیایید نقاط قوت فردی آنها را جشن بگیریم و به آنها کمک کنیم تا نقاط ضعف خود را بپذیرند. بیایید مطمئن شویم که آنها می دانند که همان طور که هستند کامل هستند و لازم نیست شبیه دیگران باشند.

4. اجازه نمی دهید آنها تصمیم بگیرند

آیا می دانستید که تصمیم گیری یک مهارت حیاتی زندگی است که می تواند اعتماد به نفس و عزت نفس را افزایش دهد؟ وقتی به فرزندانمان اجازه می دهیم خودشان تصمیم بگیرند، به آنها فرصتی برای یادگیری و رشد می دهیم. ما به آنها این پیام را می فرستیم که به قضاوت آنها اعتماد داریم.

اما گاهی اوقات، در تلاش برای محافظت از فرزندانمان، ممکن است به جای آنها تصمیم بگیریم؛ مخصوصاً وقتی بچه هایمان کوچکتر هستند.

ممکن است در آن زمان متوجه نباشید که با انجام این کار، ناخواسته توانایی آنها در تصمیم گیری را کاهش می دهید و ناخواسته پیامی می‌فرستید که به آنها برای انتخاب «درست» اعتماد ندارید.

بنابراین اجازه دهید فرزندانتان تصمیم‌های بزرگ و کوچک بگیرند. فرقی نمی‌کند امروز چه می‌پوشند یا برای شام چه می‌خواهند، دادن حق انتخاب به آنها می‌تواند برای عزت نفس آنها معجزه کند. به یاد داشته باشید، اگر اشتباه کنند اشکالی ندارد و به این شکل یاد می گیرند!

5. بیش از حد مشغول هستید

زندگی ممکن است شلوغ شود، درست است؟ بین کارها،انجام وظایف و فقط تلاش برای کنترل همه چیز، ما والدین اغلب متوجه می‌شویم که یک میلیون چیز را به یکباره دستکاری و یا کنترل می‌کنیم.

وقتی تمام توجه خود را به فرزندانمان نمی دهیم، ممکن است ناخواسته کاری کنیم که آنها احساس کنند ارزشی ندارند. پس سعی کنیم حجم کارهایمان را کم کنیم و در کنار آنها حضور داشته باشیم. بیایید تلفن هایمان را کنار بگذاریم و واقعاً وقتی صحبت می کنند گوش کنیم. زیرا هیچ چیزی که ما با آن مشغول هستیم به اندازه ایجاد احساس دوست داشتن و ارزشمندی در فرزندانمان مهم نیست.

6. واکنش بیش از حد به اشتباهات آنها دارید

واکنش‌های ما به‌عنوان والدین نقش مهمی در درک فرزندانمان از خود بازی می‌کند. اگر نسبت به اشتباهات آنها بیش از حد واکنش نشان دهیم، ممکن است شروع به این باور کنند که "بد" یا "دست و پا چلفتی" هستند. ممکن است از ترس اشتباه کردن، از امتحان کردن چیزهای جدید بترسند.

بنابراین پیشنهاد من این است: بیایید سعی کنیم خونسردی خود را در زمانی که بچه هایمان به هم می ریزند و اشتباهی می کنند، حفظ کنیم. به جای فریاد زدن یا ابراز ناامیدی، از این لحظات به عنوان فرصتی استفاده کنیم تا به آنها بیاموزیم که اشتباه کردن اشکالی ندارد و اینگونه به آنها چیزهای جدیدی می آموزیم و رشد می کنیم. به هر حال، واکنش ما می تواند تأثیری ماندگاری بر عزت نفس فرزندمان بگذارد.

7. تلاش های آنها را ستایش نمی کنید

حقیقت این است که وقتی از تلاش‌های فرزندمان قدردانی نمی‌کنیم، ممکن است ناخواسته به او این تصور را بدهیم که فقط نتایج مهم است که می تواند منجر به ترس از شکست و ضربه به عزت نفس آنها شود.

بیایید مطمئن شویم که فرزندانمان را به خاطر تلاش‌هایشان ستایش می‌کنیم، چه موفق شوند یا نه. بیایید به آنها بیاموزیم که تلاش و پشتکار به اندازه موفقیت ارزشمند است. زیرا در نهایت، این برنده شدن یا باختن نیست، بلکه این است که تمام تلاش خود را بکنند.

8.احساسات آنها را نادیده می گیرید

واقعیت این است که کلمات آزاردهنده و احساسات مهم هستند. گاهی اوقات، بیشتر از آنچه که ما تصور می کنیم.

بیایید احساسات فرزندانمان را بدون توجه به اینکه چقدر بی اهمیت به نظر می رسند، بشناسیم و تأیید کنیم. اگر چیزی آنقدر مهم باشد که آنها آن را برای ما توضیح بدهند، شایسته توجه و درک ماست. با انجام این کار، به آن‌ها کمک می‌کنیم تا بفهمند که احساساتشان معتبر و مهم هستند و گامی کلیدی در ایجاد عزت نفس آنها شناخته می شوند.

9.انتظارات غیر واقعی از آنها دارید

وقتی کودک را بیش از حد تحت فشار قرار می دهیم تا بیشتر تمرین کند تا سریعتر بهتر شود، ممکن است متوجه نشده باشید که چگونه انتظارات غیرواقعی شما بر شانه های کوچک او سنگینی می کند. در واقع انتظارات بالای شما لذت تجربه یادگیری او را از بین می برد. به جای اینکه او را تشویق کنید، به او این احساس را منتقل می کنید که به اندازه کافی خوب نیست.

مهم است که انتظاراتی را داشته باشیم که با توانایی ها و سرعت عمل فرزندمان مطابقت داشته باشد. بیایید آنها را تشویق کنیم که پیشرفت کنند، اما بیایید پیشرفت آنها را نیز جشن بگیریم، مهم نیست چقدر آهسته یا کوچک باشد. بالاخره هرکسی با سرعت خودش یاد می گیرد و این کاملاً اشکالی ندارد!

10. الگوی نامناسبی برای آنها هستید

به عنوان والدین، ما اولین الگوهایی هستیم که فرزندانمان دارند. آنها ما را از نزدیک تماشا می کنند و اغلب منعکس کننده اعمال و نگرش ما هستند.

حقیقت سخت اینجاست؛ اگر ما خیلی به خودمان سخت بگیریم، بچه‌هایمان ممکن است فکر کنند که این یک هنجار و یک رفتار عادی است. اگر می خواهیم فرزندانمان خودشان را دوست داشته باشند و بپذیرند، باید با دوست داشتن و پذیرش خودمان شروع کنیم.

11.به استقلال آنها اهمیت نمی دهید

حقیقت سخت است اما ضروری است - وظیفه ما به عنوان والدین این نیست که کارهایی را برای فرزندانمان انجام دهیم، بلکه به آنها آموزش دهیم که کارها را برای خودشان انجام دهند. بیایید به آنها فرصت استقلال را بدهیم. به من اعتماد کنید، آنها بیش از آن چیزی هستند که ما به آنها اعتبار می دهیم! بگذارید حتی وظایف و کارهای کوچکشان ا هم خودشان سعی کنند تا انجام بدهند، این کار به استقلال آنها کمک می کند.