به گزارش سلامت نیوز به نقل از مایوکلینیک، اوریون یک بیماری ناشی از ویروس است که معمولاً غدد هر طرف صورت را تحت تأثیر قرار می دهد. این غدد که غدد پاروتید نامیده می شوند، بزاق تولید می کنند. غدد متورم ممکن است حساس یا دردناک باشند.

اوریون در ایالات متحده به دلیل واکسیناسیون رایج نیست. افرادی که واکسینه نشده اند در معرض خطر بالای عفونت هستند. افراد واکسینه شده که اوریون می گیرند معمولا علائم خفیف تر و عوارض کمتری دارند.

داروی خاصی برای اوریون وجود ندارد. روش های درمانی، درد و ناراحتی را تسکین می دهد.

علائم اوریون

علائم اوریون حدود 2 تا 3 هفته پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شود. برخی از افراد ممکن است هیچ علامتی نداشته یا علائم بسیار خفیف داشته باشند.

اولین علائم ممکن است شبیه علائم آنفولانزا باشد، مانند:

• تب
• سردرد
• درد یا درد عضلانی
• کاهش اشتها
• خستگی

بیشتر بدانید: افزایش احتمال ابتلا به ویروس اوریون در فصل بهار

تورم غدد بزاقی معمولا در عرض چند روز شروع می شود. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تورم یک یا هر دو غده در طرفین صورت
• درد یا حساسیت در اطراف تورم
• در موارد کمتر، تورم غدد زیر کف دهان

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر شما یا فرزندتان علائم اوریون را دارید به پزشک مراجعه کنید. اوریون تا حدود پنج روز پس از شروع تورم بسیار راحت پخش می شود. اگر فکر می کنید اوریون دارید، قبل از رفتن به کلینیک به آنها اطلاع دهید. کارکنان کلینیک احتمالا اقداماتی را برای جلوگیری از گسترش بیماری انجام خواهند داد.

سایر شرایط ممکن است علائم مشابهی داشته باشند، بنابراین تشخیص سریع مهم است.

اگر فکر می‌کنید فرزندتان اوریون دارد، در صورت مشاهده علائم زیر در فرزندتان با پزشک خود تماس بگیرید:

• تب 103 فارنهایت (39 درجه سانتیگراد) یا بیشتر
• مشکل در خوردن یا آشامیدن
• سردرگمی یا سرگردانی
• دل درد
• درد و تورم بیضه ها

کارهایی که می توانید انجام دهید:

• تا حد امکان استراحت کنید
• از مسکن‌هایی که می‌توانید بدون نسخه دریافت کنید، مانند ایبوپروفن (ادویل، موترین IB، دیگران) و استامینوفن (تیلنول، دیگران) استفاده کنید.
• از یک پارچه سرد یا گرم روی غدد بزاقی متورم استفاده کنید.

بیشتر بدانید: از بیمار مبتلا به "اوریون" اینگونه مراقبت کنید

علل بروز اوریون

اوریون توسط نوعی میکروب به نام ویروس ایجاد می شود. وقتی فردی اوریون دارد، ویروس در بزاق او است. سرفه یا عطسه می تواند قطرات ریز همراه با ویروس را در هوا پخش کند.

شما می توانید با تنفس قطرات ریز به ویروس مبتلا شوید یا می توانید با لمس سطحی که قطرات در آن فرود آمده اند و سپس دست زدن به صورت خود به ویروس مبتلا شوید. شما همچنین می توانید ویروس را از تماس مستقیم، مانند بوسیدن یا اشتراک بطری آب، دریافت کنید.

عوارض اوریون

احتمال بروز عوارض اوریون در بین افرادی که واکسینه نشده اند بیشتر است. حتی اگر فرد غدد بزاقی متورم نداشته باشد، ممکن است اوریون داشته باشد.

هنگامی که ویروس به سایر بافت های بدن می رسد، عوارض ایجاد می شود. عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بیضه های متورم: این عارضه که اورکیت نیز نامیده می شود، باعث درد شدید می شود. با عفونت اوریون بعد از بلوغ شایع تر است. تورم بیضه ممکن است منجر به کاهش اندازه بیضه و کاهش باروری شود.
• تخمدان های متورم: این عارضه که باعث اوفوریت نیز می شود، باعث درد، ناراحتی معده، استفراغ و تب می شود. این عارضه بعد از بلوغ بیشتر است. به نظر نمی رسد این وضعیت بر باروری تأثیر بگذارد.
• آنسفالیت: انسفالیت تورم به نام التهاب در مغز است که ممکن است به بافت‌ها آسیب برساند. این عارضه می تواند باعث تغییر در هوشیاری، تشنج و از دست دادن کنترل عضلانی شود.
• مننژیت: مننژیت تورم یا التهاب غشاهای اطراف مغز و نخاع است. ممکن است باعث سفتی سر، تب و گردن شود. مننژیت مرتبط با اوریون به ندرت باعث مشکلات طولانی مدت می شود.
• از دست دادن شنوایی: این عارضه می تواند به طور ناگهانی یا در طول زمان اتفاق بیفتد. شنوایی معمولا بعد از بیماری بهتر می شود.
• پانکراتیت: اوریون می تواند باعث آسیب به پانکراس به نام پانکراتیت در اثر تورم شود. علائم ممکن است شامل درد یا حساسیت در نزدیکی معده، ناراحتی معده، استفراغ و تب باشد.
• سقط جنین: ابتلا به اوریون در 12 هفته اول بارداری ممکن است خطر سقط جنین را افزایش دهد.

بیشتر بدانید: یک چهارم پسران مبتلا به اوریون عقیم می شوند

پیشگیری از اوریون

اکثر افرادی که واکسن اوریون را تزریق کرده اند، از عفونت اوریون محافظت می شوند. افرادی که واکسینه نشده اند بیشتر در معرض ابتلا به اوریون هستند.

برای برخی افراد، محافظت از واکسن ممکن است با گذشت زمان کاهش یابد. هنگامی که افراد کاملاً واکسینه شده به اوریون مبتلا می شوند، معمولاً علائم خفیف تر و عوارض کمتری دارند.

واکسن MMR

واکسن اوریون بخشی از واکسن های توصیه شده در دوران کودکی است. معمولاً به عنوان واکسن ترکیبی سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) تجویز می شود. برنامه واکسیناسیون به شرح زیر است:

• اولین دوز بین 12 تا 15 ماهگی
• دوز دوم بین 4 تا 6 سال قبل از ورود به مدرسه

نسخه دیگری از MMR شامل واکسن علیه ویروسی به نام ویروس واریسلا زوستر است که باعث آبله مرغان می شود، اما این واکسن که واکسن سرخک، اوریون، سرخجه و واریسلا (MMRV) نامیده می‌شود، برای اولین دوز در برنامه استاندارد واکسیناسیون کودکان استفاده نمی‌شود.

مطالعات گسترده در چندین کشور نشان داده است که هیچ ارتباطی بین واکسن‌های MMR یا MMRV و اوتیسم وجود ندارد. مطالعه اولیه که این ارتباط را در سال 1998 پیشنهاد کرد بر اساس اشتباهات علمی بود. این مطالعه در سال 2010 از پرونده علمی حذف شد.

گزارش های گسترده آکادمی اطفال آمریکا، آکادمی ملی پزشکی و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها به این نتیجه رسیده اند که هیچ ارتباط علمی اثبات شده ای بین واکسن MMR و اوتیسم وجود ندارد.

افرادی که به واکسن MMR نیاز دارند

اگر دو دوز مصرف نکرده اید یا مطمئن نیستید، با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است به دو دوز واکسن یا یک تقویت کننده نیاز داشته باشید. این امر به ویژه اگر در یک محیط پرخطر یا در یک شیوع بیماری هستید، مهم است. افراد زیر ممکن است به مدرک واکسیناسیون یا دوزهای بیشتری نیاز داشته باشند:

• دانشجوها
• افراد ارتشی
• مسافران بین المللی
• کارمندان خدمات درمانی

افرادی که به واکسن MMR نیاز ندارند

اگر مطمئن نیستید که واکسینه شده اید، آزمایش خون می تواند نشان دهد که آیا آنتی بادی علیه اوریون دارید یا خیر. اگر آنتی بادی برای ویروس دارید، سیستم ایمنی شما با عفونت اوریون مبارزه می کند و نیازی به واکسن دیگری ندارید.

افرادی که قبل از سال 1957 به دنیا آمده بودند احتمالاً در معرض این ویروس قرار داشتند. آنها احتمالاً در برابر اوریون مصون هستند.

واکسن اوریون از یک ویروس اوریون ضعیف اما همچنان عفونی ساخته شده است. یک سیستم ایمنی معمولی می تواند این ویروس ضعیف را به راحتی کنترل کند. اما افراد دارای سیستم ایمنی که به سرعت یا قوی به واکسن پاسخ نمی‌دهند، معمولاً این واکسن را دریافت نمی‌کنند. اما اگر فواید آن بیشتر از خطرات باشد، استثناهایی وجود دارد. همچنین این نوع واکسن برای افرادی که باردار هستند پیشنهاد نمی شود.

عوارض جانبی واکسن MMR

واکسن MMR ایمن و موثر است . اکثر مردم هیچ عارضه ای ندارند.

در صورت وقوع، عوارض جانبی خفیف ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد در محل تزریق
• تب
• راش در محل تزریق
• تورم غدد در گونه ها یا گردن

در موارد نادر، برخی از افراد ممکن است علائمی مانند درد و سفتی مفاصل، تشنج، افت کوتاه مدت پلاکت خون یا بثورات را داشته باشند.

واکنش های آلرژیک شدید نادر است. افرادی که واکنش آلرژیک شدید به دوز اول دارند، تزریق دوز دوم به آنها توصیه نمی‌شوند. همچنین، در صورتی که افراد واکنش آلرژیک شدید به یکی از مواد تشکیل دهنده واکسن داشته باشند، واکسن را دریافت نمی کنند.