با وجود همه خوبی‌هایی که برای ما دارد، اما نور خورشید می تواند یک تهدید جدی هم برای انسان باشد: نور خورشید می تواند پوست شما را بسوزاند، چشمان شما را خراب کند و حتی به وسیله نقلیه شما آسیب برساند.

آلرژی به خورشید یک واکنش سیستم ایمنی بدن به نور خورشید است که اغلب، بصورت یک بثورات قرمز خارش دار است. اصطلاح پزشکی این بیماری فوران نور چند شکلی (PMLE) است. رایج ترین مکان ها عبارت از "V" گردن، پشت دست ها، سطح بیرونی بازوها و پایین پاها است.

همچنین خورشید ممکن است مسئول جوش هایی باشد که آن‌ها را روی شانه های خود کشف کرده اید. شما ممکن است مبتلا به «بثورات خورشیدی» یا «آلرژی به آفتاب» باشید ولی هرگز در مورد آن نشنیده باشید، بنابراین باید بدانید این موارد چیستند و چه کاری می توانید در مورد آن‌ها انجام دهید.

آلرژی به آفتاب چیست؟

طبق اعلام پزشکان مایو کلینیک، اصطلاح «آلرژی به آفتاب» را می‌توان برای توصیف شرایط مختلفی به کار برد، اما معمولاً این حالت به هر جوش قرمز خارش‌دار و ملتهبی که پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید روی پوست ظاهر می‌شود، اشاره دارد. مستعد بودن ابتلا به آلرژی به خورشید می‌تواند ارثی باشد یا به‌دلیل عوامل خارجی، مانند داروها یا قرار گرفتن در معرض برخی گیاهان، مانند تاج‌ خروس یا ازگیل وحشی به‌طور غیرمنتظره‌ای ظاهر شود. به عنوان مثال، آنتی بیوتیک ها، ضد قارچ ها، آنتی هیستامین ها، داروهای کاهش دهنده کلسترول، مدرها، داروهای هورمونی (مانند داروهای ضدبارداری)، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ممکن است خطر واکنش آلرژیک نوری را افزایش دهند.

چه علائمی دارد؟

شایع ترین نوع حساسیت به نور آفتاب «واکنش نوری چندشکلی » است که به آن «مسمومیت با نور آفتاب» نیز می گویند. پزشکان کلینیک کلیولند پوست با خارش شدید، واکنش آلرژیک نوری، و کهیر خورشیدی را به عنوان انواع دیگر این حساسیت شناسایی می کنند. علائم آلرژی به خورشید بسته به اینکه واقعاً چه چیزی باعث مشکل شده متفاوت است، اما به طور کلی مراقب این موارد باشید:

• سرخی پوست
• خارش
• درد
• برجستگی های کوچک روی پوست که می توانند به تکه های برجسته تبدیل شوند
• پوسته پوسته شدن، پوسته پوسته شدن یا خونریزی پوستی
• تاول یا کهیر
• ترشح از داخل پوست به بیرون
• تورم
• سوزش شدید پوستی

شما به احتمال زیاد این علائم را روی پوستی که مدتی در معرض آفتاب قرار گرفته مشاهده می کنید، بنابراین اگر برجستگی یا پوسته پوسته شدن روی بازوهای خود می بینید اما هیچ کدام این علائم در جایی که توسط لباس پوشانده شده نمی بینید، این نشانه حساسیتی است که با آن دست و پنجه نرم می کنید. در آلرژی به خورشید انتظار داشته باشید علائم را در عرض چند دقیقه یا چند ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب مشاهده کنید.

در بیشتر موارد، این حساسیت باید به خودی خود برطرف شود، اما اگر واکنش پوست شما «غیر معمول» یا «آزاردهنده» است، به یک متخصص پوست مراجعه کنید. ممکن است به کرم ها یا قرص های استروئیدی نیاز داشته باشید. طبق اعلام پزشکان کلینیک کلیولند، به ندرت، آلرژی به خورشید می تواند علائم عمومی مانند سردرد، سبکی سر، غش، حالت تهوع، استفراغ، خس خس سینه یا آنافیلاکسی ایجاد کند. اگر این علائم را تجربه کردید، حتما به اورژانس مراجعه کنید.

حساسیت به نور می تواند در خانواده وجود داشته باشد. ژن‌های رنگدانه‌های روشن پوست نیز ممکن است عاملی باشند با توجه به اینکه آلرژی به خورشید در افرادی که رنگ‌های روشن دارند شایع‌تر است. افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به برخی شرایط پزشکی هستند نیز ممکن است احتمال حساسیت به آفتاب را افزایش دهند.

چگونه از حساسیت به آفتاب جلوگیری کنیم؟

هر دارویی که مصرف می کنید ممکن است در واکنش های پوستی پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید نقش داشته باشد، پس با پزشک خود مشورت کنید. همچنین اگر هر نوع درمان یا شیوه پزشکی زیبایی استفاده می کنید، با متخصصان در این مورد مشورت کنید. مواد موجود در عطرها، ضدعفونی‌کننده‌ها و حتی برخی از مواد شیمیایی موجود در ضدآفتاب‌ها ممکن است هنگامی که پوست شما در معرض آنها قرار می‌گیرد و سپس در معرض نور خورشید قرار می‌گیرد، علائم آلرژی پوستی را ایجاد کند.

کلید بثورات ناشی از آفتاب، پیشگیری با استفاده از کرم ضد آفتاب با SPF حداقل 30 و استفاده مجدد از ضد آفتاب هر دو ساعت یا بیشتر در صورت شنا یا تعریق است. از پوست خود با لباس محافظت کنید و کلاه لبه پهن بپوشید.

همچنین توجه داشته باشید که این حالت در افرادی که پوست روشن‌تری دارند رایج‌تر است. اگر شما مبتلا به درماتیت هستید، خطر ابتلا به آلرژی به خورشید نیز بیشتر است.

با رعایت موارد زیر از حساسیت به آفتاب جلوگیری کنید:

• سعی کنید بخصوص در تابستان بین ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر از نور خورشید دوری کنید.
• مدت زمانی که خارج از فضاهای سرپوشیده می‌گذرانیدرا به تدریج افزایش دهید، نه اینکه پوست خود را ناگهان در معرض زمان زیاد تماس با نور خورشید قرار دهید.
• عینک آفتابی بزنید
• لباس های محافظ مانند پیراهن های آستین بلند و کلاه های لبه پهن بپوشید.
• از ضد آفتاب ها استفاده کنید.
• از محرک های شناخته شده اجتناب کنید.

چه ویتامین هایی برای کاهش حساسیت به آفتاب میتواند کمک کننده باشد؟

ویتامین B6 برای کاهش موفقیت آمیز واکنش به نور خورشید استفاده شده است. مواردی از افراد مبتلا به حساسیت به نور که به مکمل ویتامین B6 پاسخ دادند گزارش شده است. مقدار ویتامین B6 مورد استفاده برای کاهش موفقیت آمیز واکنش به نور خورشید به طور قابل توجهی متفاوت است.

علاوه بر این، تحقیقات نشان می‌دهد که ویتامین D می‌تواند برخی از سلول‌های تنظیم‌کننده سیستم ایمنی را فعال کند که از انتشار مواد شیمیایی که باعث ایجاد و بدتر شدن بیماری‌های آلرژیک می‌شوند، جلوگیری می‌کند. بنابراین، کمبود ویتامین D ممکن است این مکانیسم تنظیمی را مهار کند، که ممکن است بیماری آلرژیک را بدتر یا تحریک کند.

مواد معدنی مانند کلسیم، سلنیوم و روی هم دارای اثر ضد التهابی، تقویت سیستم ایمنی و کاهش ترشح ماده حساسیت زا هیستامین هستند. اما: حتی اگر ویتامین ها و مواد معدنی از سلامت پوست ما حمایت کنند، به تنهایی محافظت کافی در برابر نور خورشید را ایجاد نمی کنند.

ویتامین C ممکن است به درمان آلرژی های فصلی یا محیطی که دارای علائمی از جمله رینیت آلرژیک، احتقان سینوسی و آسم هستند کمک کند. با این حال، هیچ مدرکی وجود ندارد که بتواند از این موارد پیشگیری کند، یا آنها را به اندازه دارو درمان کند.