سلامت نیوز: درمان بواسیر به میزان قابل ملاحظه ای با استفاده از روش های ساده خانگی قابل دستیابی می باشد. برخی از این روش ها شامل راهکارهایی از جمله موارد زیر می باشد.

فیبر بیشتری مصرف کنید. به رژیم غذایی تان فیبر بیشتری اضافه کرده و مکمل های حاوی فیبر بخورید. فیبر، مدفوع را نرم کرده و دفع آن را آسان تر می کند. در نتیجه فشار وارده بر روی بواسیر کمتر می شود. برخی از غذاهای حاوی فیبر زیاد شامل بروکلی، لوبیا، غلات کامل و میوه های تازه می باشد.

مکمل های پر فیبر نیز به جلوگیری از خونریزی بواسیر، التهاب و بزرگ شدن آن کمک می کند.

ورزش . ورزش ایروبیک ملایم مثل پیاده روی 20 الی 30 دقیقه ای در روز، می تواند عملکرد بهتر روده را تحریک کند.

استفاده از وان آب گرم. نشستن در وان آب گرم می تواند حس خارش، حساسیت یا گرفتگی ماهیچه های اسفنکتر را تسکین دهد.

استفاده از کرم های بواسیر. این کرم ها حاوی بی حسی موضعی بوده و می تواند به طور موقتی، درد را تسکین دهد. همچنین می توانید با قرار دادن یک کیسه کوچک حاوی یخ برای چند دقیقه بر روی ناحیه مقعد، به کاهش درد و تورم کمک کنید. در نهایت، نشستن بر روی یک کوسن، به جای نشستن روی سطوح سخت، می تواند به کاهش درد و تورم کمک کرده و از شکل گیری هموروئید های دیگر، جلوگیری کند.

درمان لختگی . وقتی هموروئید خارجی باعث شکل گیری لخته خون می شود، درد، طاقت فرسا می شود. اگر درد قابل تحمل بوده و لخته خون برای بیش از دو روز ماندگار باشد، از درمان های خانگی برای رفع علائم تا زمان از بین رفتن هموروئید ، استفاده کنید.

پروسیجر های درمان بواسیر

برخی انواع بواسیر را نمی توان با درمان های خانگی رفع نمود. در چنین شرایطی درمان های تهاجمی جدید که البته در مقایسه با روش های سنتی، درد کمتری به همراه دارند، برای براشتن بواسیر مورد استفاده قرار می گیرند.

این فرایند ها اغلب به صورت درمان سرپایی انجام می شود و نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارند.

بستن نوار لاستیکی

رایج ترین درمان هموروئید ، بستن نوار لاستیکی در اطراف پایه بواسیر می باشد. این نوار لاستیکی باعث می شود که هموروئید جمع شود و بافت اطراف آن به صورت یک جای زخم بعد از سپری شدن فرایند بهبود، برجای بماند. این فرایند در قالب دو تا چهار پروسیجر در فواصل هشت هفته ای از هم تا زمان تکمیل فرایند از بین بردن بواسیر انجام می شود.

عوارض جانبی ناشی از این روند درمان، بسیار نادر بوده و شامل درد ملایم ( قابل تسکین با نشستن در وان آب گرم)، خونریزی و عفونت می باشد.

برخی فرایند های قابل اجرا در مطب پزشک نیز شامل انعقاد با اشعه مادون قرمز یا لیزر، اسکلروتراپی و کرایوسرجری می باشد.

همه این فرایندها بر اساس قائده کلی استفاده از نوار لاستیکی اجرا می شوند، ولی در خصوص تاثیر گذاری در جلوگیری از بازگشت بواسیر، تفاوت هایی با یکدیگر دارند.

هموروئیدکتومی

اگر بیرون زدگی بواسیر زیاد بوده و علائم بیرونی آن قابل ملاحظه باشد یا علیرغم قرار گرفتن تحت درمان با استفاده از نوار لاستیکی، باز هم بواسیر عود کرده باشد، این تکنیک وارد عمل می شود. در هموروئیدکتومی تردیشنال، یک برش باریک در اطراف بافت هموروئید داخلی و خارجی ایجاد می شود و رگ های خونی تحت تاثیر قرار گرفته، برداشته می شوند. این فرایند، قادر است 95 درصد از موارد را درمان کرده و احتمال بروز عوارض جانبی در آن بسیار کم است. این فرایند تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و بیمار می تواند بعد از تکمیل روند و طی مراحل اولیه ریکاوری، به منزل بازگردد. بیماران اغلب قادرند بعد از 7 الی 10 روز به محل کار خود بازگشته و فعالیت های نرمال خود را از سر بگیرند.  

روش استیپل . این تکنیک، در واقع یک روش جایگزین برای هموروئیدکتومی محسوب می شود. این پروسیجر، خونریزی را درمان کرده و بواسیر داخلی فرو افتاده را رفع می کند. در طول پروسیجر، جراح از یک ابزار شبیه منگنه برای قلاب کردن هموروئید در موقعیت نرمال خود استفاده می کند. مثل روش های سنتی برداشتن هموروئید، این تکنولوژی، تحت بیهوشی عمومی انجام شده و بیمار می تواند بعد از جراحی، محل درمان را به مقصد منزل ترک نماید.

فیشر نیز مشکل دیگری است که به مانند بواسیر در ناحیه مقعد اتفاق می افتد، ولی ساختار این دو مشکل، دارای تفاوت های عمده ای با یکدیگر می باشند.  فیشر به صورت یک پارگی یا ترک در مقعد شکل می گیرد و گاهی اوقات برخی آن را با بواسیر اشتباه می گیرند. فیشر در واقع رگ های خونی ملتهبی است که در داخل یا درست در خارج مقعد ایجاد می شود. وجه اشتراک فیشر و بواسیر در این است که اغلب هر دوی آنها، در اثر دشوار بودن دفع مدفوع، بوجود می آیند.

 فیشر معمولاً در طول یک دوره 6 هفته ای تحت درمان های محافظه کارانه، بهبود می یابد. برخی از آنها در حین درمان یبوست، به طور خودبخود رفع می شوند. فیشری که بیش از 6 هفته ماندگار باشد، فیشر مزمن نامیده شده و باید با درمان های جراحی، درمان گردد.

دارو، تزریق بوتاکس و حتی برخی درمان های موضعی که باعث بهبود جریان خون در ناحیه شوند، می تواند به بهبود یافتن فیشر کمک کند.

با برخی اقدامات از قبیل تغییر رژیم غذایی به سمت غذاهای پر فیبر و نوشیدن مقدار زیاد آب می توان به دفع آسان تر مدفوع و کاهش احتمال اسهال یا یبوست کمک کرد.

همچنین نشستن در وان آب گرم، به مدت 20 دقیقه، می تواند به عنوان یک راهکار دیگر، موثر واقع شود.

استفاده از نرم کننده مدفوع و داروهایی از قبیل مسدود کننده های نیترات ها یا کلسیم، نیز راه حل دیگر درمان محسوب می شود.

در صورتی که درمان های موضعی و خانگی، مفید واقع نشوند، می توان فرایند جراحی را که در طول آن، فشار در داخل مقعد تسکین پیدا می کند، مورد استفاده قرار داد. با استفاده از جراحی، خون بیشتری به ناحیه جریان یافته و بافت ها تحت پشتیبانی بیشتری قرار می گیرند.