سلامت نیوز:قتل دختر تالشی توسط پدرش آنقدر وحشتناک و دردناک بود که حالا با گذشت سه هفته از وقوع آن همچنان موضوع مهم صحبتهای مسئولان و کاربران شبکههای اجتماعی است. رومینایی که بهگفته فعالان اجتماعی نه اولین قربانی قتلهای ناموسی است و نه آخرین آن.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ایران ،حالا بعد از ماجرای تلخ این دختر ١٣ ساله تالشی، مسئولان اجتماعی کشور و فعالان حوزه زنان معتقدند تا با تصویب لایحه تأمین امنیت زنان در برابر خشونت و راهاندازی خانههای امن برای زنان در معرض خشونت مانع از تکرار سرنوشت تلخی مشابه رومینا برای دیگر زنان و دختران شوند. موضوعی که لیلا جنیدی، معاون حقوقی رئیس جمهوری در حاشیه دهمین اجلاس رئیسان کانون وکلای دادگستری سراسر کشور به آن اشاره میکند و میگوید:
«اگر مکان امنی برای حضور این دختر تالشی وجود داشت و مسئول رسیدگیکننده پس از تقاضای دختر، او را به مکان امن اعزام کرده بود، این فاجعه پیش نمیآمد. با قتل این نوجوان نه تنها خانواده او آسیب دید بلکه روح جامعه و همه مردم آسیب دیدند.»او میافزاید: لایحهای با عنوان «صیانت و تأمین امنیت زنان در برابر خشونت» از مدتها پیش در قوه مجریه تهیه، تنظیم و برای گرفتن نظر قوه قضائیه به این قوه فرستاده شد، اما این بررسیها ۲ سال به طول انجامید.
این لایحه حاصل کار جمعی ۲ قوه مجریه و قضائیه است و ملاحظات خیلی خوبی در این لایحه وجود دارد که وجود مکانهای امن برای حمایت از زنان در آن پیشبینی شده است.»
بیاطلاعی مردم از خانههای امن
راهاندازی و گسترش خانههای امن برای زنان یکی از مطالبات جدی و همیشگی فعالان حوزه زنان است. پناهگاهایی که به گفته لیلا ارشد مددکار اجتماعی پناه امن زنان در معرض خشونت است:
متأسفانه آمارهای مربوط به خشونت خانگی در دست مسئولان کشوراست و با توجه به آمارهایی که آنها از خشونتهای خانگی ارائه میدهند ما خانه امن برای دختران و زنانمان بسیار کم داریم. البته موضوع مهمتر این است که اطلاعرسانی درباره وجود خانههای امن بسیار کم بوده است و خیلی از زنان آسیبدیده وقتی با مشکل جدی روبه رو میشوند، نمیدانند باید به کجا بروند.او با اشاره به اینکه راهاندازی این مراکز باید اولویت اصلی مسئولان اجتماعی باشد تأکید میکند: افرادی خانه را ترک میکنند که درمنزل امنیت لازم را ندارند. همین دختران جوان نمیدانند بیرون از خانه با چه خطراتی مواجه میشوند.
این وظیفه نهادهای اجتماعی است که زنان و دختران را آگاه کند که اگر خانه را ترک کردید به چه مکانهایی مراجعه کنید. ارشد میگوید: بسیاری از دختران جوان که در خانه تحقیر میشوند، آزار کلامی یا فیزیکی میبینند یا والدینشان رابطه خوبی با یکدیگر و فرزند خود ندارند از خانه خارج میشوند. با توجه به اینکه پدر و مادر مهارتهای فرزندپروری و همسری را آموزش ندیدند باید قوانین محکمی داشته باشیم تا دستگاههای مربوطه زنان و نوجوانان را سریع به خانههای امن بفرستند و مددکاران این خانهها پدر و مادر را بخواهند و به آنها یاد دهند که چگونه با فرزندانتان ارتباط بگیرید و به کودک هم مهارتهای زندگی را آموزش دهند.
123 تلفنی برای رسیدن به خانههای امن
چند سالی است خانههای امن برای زنان و دختران آسیبدیده از خــشونــت و همســرآزاری راهاندازی شده است. به گفته معاون اجتماعی سازمان بهزیستی کشور زنانی که بهدلیل خشونت خانگی، خشونت کلامی و هرگونه آزار و اذیت جسمی تحت فشار و آسیب خانواده هستند میتوانند با تلفن ١٢٣ تماس بگیرند تا مدکاران اجتماعی آنها را راهی خانههای امن کنند. حبیبالله مسعودی فرید تأکید میکند:
٣٦٠ مرکز اورژانس اجتماعی در کشور وجود دارد که کار اصلی این مراکز رسیدگی به خشونت خانگی از قبیل کودک آزاری، همسر آزاری و سالمند آزاری است. اومی افزاید: بر اساس تماسهایی که در سطح جامعه داشتیم به این نتیجه رسیدیم که زنان برخی از استانها نیاز به پناهگاهی امن دارند تا وقتی درگیر خشونت میشوند به آنجا مراجعه کنند ما در ٢٧ استان خانه امن تأسیس کردیم.این خانهها بدون پلاک و بینام ونشان هستند و زنان تا ٦ ماه میتوانند در آنجا زندگی کنند. البته در ٤ استان کشور خانه امن نداریم که در این استانها اورژانس اجتماعی فعال است.
نظر شما