به گزارش سلامت نیوز به نقل از کیدزاسپرت، چگونه می توانید با فرزندتان رفتار کنید که رشد جنسی سالم را تشویق کند؟

 خودارضایی، خودکاوی یا خود تحریکی در پسران و دختران از سنین پایین رایج است. در طول زندگی، فرزندان ما متوجه می شوند که وقتی خود را در نقاط خاصی لمس می کنند، احساس خوبی  پیدا می کنند.

اولین توصیه من این است که در این مورد آرام باشید. قول می‌دهم، علی‌رغم آنچه مادربزرگتان به شما گفته است، تمایل دخترتان به لمس ناحیه تناسلی او را کور نمی‌کند، رشدش را متوقف نمی‌کند یا باعث رشد مو در کف دست‌هایش نمی‌شود. هیچ دلیلی وجود ندارد که باور کنیم این رفتار در این سن منجر به هر نوع انحراف جنسی، اعتیاد یا پیامدهای ناسالم می شود.

پیشنهاد دوم من این است که ضرب المثل قدیمی «آن را نادیده بگیرید و از بین می رود» را به خاطر بسپارید. این ممکن است یکی از آن رفتارهایی باشد که به خودی خود خاموش می شود. کودکان سه ساله توجه را دوست دارند و هر طور که می توانند آن را به دست می آورند! هر چه بیشتر به او توجه کنید، او این کار را بیشتر انجام خواهد داد. برخی از کودکان از سه سالگی تا هفت سالگی به تنهایی این نوع رفتار را ترک می کنند.

بیشتر بدانید: کدام رفتار جنسی در کودکان طبیعی است؟

علت این نوع رفتار کودک را درک کنید

خودتحریکی، خودکاوی و خودارضایی می تواند به دلایل مختلفی در کودکان رخ دهد. گاهی کودکان این کار را برای تسکین خود انجام می دهند. اگر آنها نسبت به چیزی احساس اضطراب یا ناامیدی می کنند، این رفتار می تواند به آنها احساس  لذت و آرامش بدهد. گاهی اوقات آنها این کار را فقط به یک دلیل انجام می دهند چون آن را دوست دارند.

در حالی که خود تحریکی برای بسیاری از کودکان یک رفتار طبیعی است، با این حال در کودکانی که در طیف اوتیسم قرار دارند، دارای ADHD  یا ناتوانی های دیگری هستند، شایع تر است.

با توجه به اعلام آکادمی اطفال آمریکا خودکاوشی یا خودارضایی در بین کودکان رایج است، اگر کودک شما این کار را بیش از حد انجام دهد، ممکن است نشانه اضطراب، عدم توجه، یا نیاز به ارتباط عاطفی باشد. اگر نگران هستید، با پزشک عمومی یا پزشک متخصص کودک مشورت کنید.

فرصت های بهتری برای بروز احساسات را نشانش بدهید

اگر  کودک شما کاری برای انجام ندارد، ممکن است به‌عنوان یک رفتار خودکار به سراغ خودارضایی برود. درست مانند انگشت کردن در بینی، خودارضایی می تواند زمانی که انگشتان دست آزاد باشد به یک عادت تبدیل شود.

اگر متوجه شدید که دخترتان در حال خودارضایی است به این رفتار اشاره نکنید، بلکه حواسش را پرت کنید. ممکن است او را برای نوازش دعوت کنید، بازی کنید، توپ را برایش پرتاب کنید، یا او را به آشپزخانه بیاورید تا مقداری سبزیجات خرد کند یا برای شام آماده شود (به روشی که مناسب سنش باشد).

از ایجاد حس شرمساری در کودکان بپرهیزید

اگر کودکتان را تنبیه کنید یا از پیامدهای دیگر استفاده کنید، در نهایت ممکن است او را به سمت داشتن احساسات ناسالم نسبت به لذت، تمایلات جنسی و بدنش سوق دهید.

در بدترین حالت، ایجاد حس شرمساری در کودکان، ممکن است در واقع شروعی برای پیوند دادن احساس لذت جنسی با شرم و گناه باشد که زندگی او را در آینده تحت تاثیر قرار می دهد.

بیشتر بدانید: عوارض خودارضایی در پسران نوجوان

صریح و صادقانه با او صحبت کنید

دختر شما در سه سالگی نیازی به دانستن کل فرآیند تولید مثل ندارد. صحبت کردن درباره اضل را نگه دارید تا زمانی که او حدوداً هشت ساله شود. با این حال، کاملاً مناسب است (و شاید حتی لازم باشد) که به او توضیح دهید که متوجه شده اید که او این کار را انجام می دهد و می دانید که احساس خوبی دارد.

 شما ممکن است نگرانی خود را با او در میان بگذارید که مردم ممکن است فکر کنند انجام این کار کمی بی ادبانه است، زیرا افراد بزرگ به واژن یا آلت تناسلی خود در ملاء عام دست نمی زنند و سپس برای زمانی که او تمایل به انجام آن دارد، رفتارهای جایگزین را ارائه کنید. 

سعی به توقف اجباری این رفتار نداشته باشید؛ چرا که زور فقط باعث ایجاد فشار بیشتر روی کودک می شود.

سعی کنید به خودتان مسلط باشید. او رشد خواهد کرد و آنچه بیش از همه مهم است این است که به او یک شکل سالم از تمایلات جنسی با محدودیت های مناسب آموزش داده شود، اما بدون ایجاد حس شرم و گناه.

خودارضایی در کودکان خردسال: سنین O تا 3

به گزارش سلامت نیوز به نقل از focus on the family، خبر خوب این است که خود کاوشی یا خود ارضایی نشان نمی دهد که مشکلی در فرزند شما وجود دارد. دکتر مایکل سیتسما، یک مشاور حرفه‌ای و یک درمانگر جنسی می‌گوید:« خودارضایی در واقع «رفتار هنجاری» است و خداوند آن قسمت‌های بدن را طوری طراحی کرده است که هنگام لمس احساس خوبی داشته باشند. در حالی که این آزمایش با بدن ممکن است بخشی از رشد باشد، والدین می توانند به فرزندان خود کمک کنند تا مرزهای سالم این نوع لمس را تشخیص دهند.»

کودکان خردسال اغلب درک درستی از نحوه رفتار در جمع ندارند. آنها ممکن است در بینی انگشت کنند یا به اندام خصوصی خود دست بزنند. در این سن، بچه ها به ندرت تصور می کنند که رفتاری ممکن است باشد؛ وقتی که از خود لذت می برند، آنها فقط از یک حس فیزیکی جدید لذت می برند.

بیشتر بدانید: سن مناسب برای آموزش مسائل جنسی به فرزندان

بهتر است با آنها صحبت کنید و توضیح دهید که همانطور که انگشت کردن بینی در ملاء عام کار درستی نیست، دست زدن به اندام خصوصی خود در فضای عمومی یا خصوصی نیز  نباید انجام شود. زمانی که به نظر می رسد میل خود-تحریکی بیشتر می شود، دکتر مایک به والدین پیشنهاد می کند که محبت بیشتری به کودکان نشان دهند، موهایشان را نوازش کنند، آنها را در آغوش بگیرند یا ببوسند. بهتر است به آرامی و  به شکل خصوصی به آنها بگویید: «عزیزم، بیا چیزهای دیگری پیدا کنیم تا احساس بهتری داشته باشد.»

خودارضایی در کودکان دبستانی: 4 تا 8 سال

وقتی بچه ها وارد مدرسه می شوند، از فرهنگ و رفتارهای دیگران بیشتر آگاه می شوند و شروع گفتگو در مورد خودارضایی آسان تر می شود. به خصوص زمانی که کودکان 4 تا 8 ساله هستند، زیرا کودکان بیشتر تمایل دارند که آشکارا صحبت کنند.

 برای بچه هایی در سنین مدرسه، گاهی اوقات خودارضایی به عنوان رفتاری آرامش بخش استفاده می شود. وقتی بچه‌ها احساس تنهایی می‌کنند یا توسط همکلاسی‌هایشان طرد می‌شوند، شک ایجاد می‌شود. هر چند وقتی بچه‌ها در این گروه سنی خودشان را آرام می‌کنند و شروع به پنهان کردن رفتارشان از بزرگسالان می‌کنند.

در این سن و مرحله، دانستن اینکه وقتی بچه هایتان خودارضایی می کنند چه باید کرد به عوامل مختلفی بستگی دارد. با این حال، دکتر مایک می گوید که والدین نباید از مطرح کردن موضوع خودارضایی اجتناب کنند؛ اگر از موضوع اجتناب کنیم، اجازه می دهیم احساس گناه و شرم در کودک ایجاد شود که از بسیاری چیزهای دیگر در زندگی کودک مخرب تر است.

نباید از مطرح کردن موضوع خودارضایی با کودکان اجتناب کنیم؛اگر این کار را انجام دهیم، اجازه می دهیم احساس گناه و شرم در کودک ایجاد شود که به شدت برای کودک مخرب است.

آن مکالمات اولیه لازم نیست توصیفی باشند، اما نباید آنقدر مبهم باشند که بچه ها ندانند در مورد چه چیزی بحث می شود.  صحبت کردن در مورد خودارضایی با لحن طبیعی و توضیح ساده  و اینکه چگونه قسمت‌های خاصی از بدن هنگام لمس احساس خوبی دارند، می‌تواند به والدین کمک کند تا بعداً راه را برای گفتگوهای باز و صادقانه هموار کنند.

دکتر مایک می‌گوید: «عدم صحبت آشکار با فرزندتان باعث سردرگمی فرزندانتان می‌شود، زیرا آنها هیچ زمینه‌ای برای درک احساساتشان ندارند و درک نمی کنند چه چیزی خوب است و چه چیزی خوب نیست.»

والدین باید سخت تلاش کنند تا از پیام های محکوم کننده خودداری کنند، مانند:« هرگز این کار را نکن! » تنبیه کودک به دلیل خودارضایی شکل دیگری از ایجاد حس شرمساری است، همانطور که به او بگویید که خودارضایی زندگی جنسی آینده او را خراب می کند، مانع بچه دار شدن او می شود یا روی کف دستش مو رشد می کند.

دکتر مایک می‌گوید: «در حالی که شرمساری ممکن است این رفتار را متوقف کند، اما در راستای هدف بالاتر یعنی تربیت یک فرد بالغ سالم کار نمی‌کند.  در عوض، از کودک بپرسید که آیا احساس تنهایی می کند یا ترس دارد؟»

خودارضایی در کودکان 9 تا 12 سال

 دکتر مایک می گوید: «بعید است که کودکی به 9 یا 10 سالگی برسد و چیزی در مورد خودارضایی ندیده یا نشنیده باشد. والدین باید همچنان در کودکان خود زمینه ای برای آنچه در مدرسه یا رسانه می بینند یا می شنوند ایجاد کنند.»

 او توصیه می کند که در سن 11 سالگی یک صحبت جدی داشته باشید، خواه شروع این مکالمه جدی باشد یا یک مکالمه خودجوش که توسط چیزی که در تلویزیون دیده می شود یا نظر یک بچه در مدرسه ایجاد شده باشد.

دکتر مایک می گوید: «بیایید در مورد این موضوع و چارچوبی که  دارد، صحبت کنیم. هدف متوقف کردن این رفتار نیست، بلکه شکل دادن به فردی است که کودکان در حال تبدیل شدن به آن هستند. »

دکتر مایک پیشنهاد می کند که پدرها با پسرها و مادرها با دخترها صحبت کنند. اگر گفتگوهای جداگانه به دلیل خانه تک والدی یا والدین در ارتش یا مسافرت امکان پذیر نیست، همچنان باید به موضوع پرداخته شود.

صحبت کردن درباره خودارضایی فقط مختص دختران یا فقط مختص پسران نیست؛ بهتر است که پدرها با پسرها و مادرها با دخترها صحبت کنند.پس از شروع گفتگو، برای سکوت های طولانی و نگاه های شرم زده آماده باشید. والدین برای پیشرفت به صبر، صداقت و شجاعت زیادی نیاز دارند. حتی اگر مجبور شدید بعداً به گفتگو ادامه دهید، به کودک خود اطمینان دهید که دوباره در مورد آن صحبت خواهید کرد و به هر سؤالی که او داشته باشد پاسخ خواهید داد.

اگر فکر می‌کنید رفتار فرزندتان در این زمینه بیش از حد یا اجباری است، یا اگر شروع آن با شرایط یا رویدادهایی همراه است که باعث رفتار شدیدتر می‌شود، فوراً با یک مشاور آموزش‌دیده مشورت کنید تا از ماهیت موضوع مطلع شوید.

رفتار جنسی با سن رابطه ی عکس دارد

دکتر سید محمدرضا صدرعاملی  متخصص روانپزشکی کشورمان هم گفت : در کودکان نرمال معمولاً رفتارهای کنجکاوانه نسبتاً کمتر دیده می شود. رفتار جنسی با سن رابطه ی عکس دارد و در کل بیشترین تکرار آن ، هم در دختران و هم در پسران ، در سن 5 سالگی است. بعد از این سن ، رفتارهای جنسی بارز در هر دو جنس کاهش پیدا می کند. به نظر نمی رسد که این کاهش همواره ادامه داشته باشد، اما احتمالاً در این مراحل اتفاق می افتد: سنین پیش از مدرسه (5 - 2 سالگی) ، اواسط دوران کودکی (9 - 6 سالگی) و بلوغ (12 - 10 سالگی) . علت ایجاد این مسأله مربوط می شود به اجتماعی شدن فرد و اینکه یک نوزاد یاد می گیرد که خود را با فرهنگ و جامعه تطابق دهد .

وی همچنین افزود : بنابراین خود ارضایی کودکان یک رفتار شایع و وابسته به سن محسوب می شود و می توان خود ارضایی بارز کودکان را در سنین 5 - 2 سالگی نرمال دانست، اما با افزایش سن باید این رفتار کاهش پیدا کند.

اوادامه داد : «در ارتباط خود ارضایی دوران کودکی با اختلالات رشدی و روانی می توان گفت خود ارضایی کودکان در وهله ی اول یک رفتار مرتبط با رشد سنی است. لیکن در بچه هایی که دارای مشکلات همراه هستند، تمایل به نواحی تناسلی زود تر از حد انتظار ایجاد می شود. گاهی اوقات به نظر می رسد که خود ارضایی کودکان دارای یک عملکرد است، یعنی دارای یک مکانیسمی است تا کودک از پس هیجانات منفی خود برآید.»

خود ارضایی کودکان یک رفتار شایع و وابسته به سن محسوب می شود و می توان خود ارضایی بارز کودکان را در سنین 5 - 2 سالگی نرمال دانست ، اما با افزایش سن باید این رفتار کاهش پیدا کند.

وی افزود : «بچه های دچار مشکلات رفتاری و احساسی جدی تمایل دارند که شمار وسیعی از رفتار ها را از خود نشان بدهند که این شامل رفتار جنسی افراطی هم می شود .محققین به پزشکانی که با رفتار های جنسی غیر معمول در بچه ها مانند: دخول به زور ، رفتار های جنسی تهاجمی یا افراطی روبرو می شوند توصیه می کنند که به دنبال یک مشکل روحی یا رفتاری اساسی در آن کودک باشند.»

مشکلات سلامت روان و ارتباط آن با رفتار جنسی در کودکان

اواظهار داشت : «به هر حال،تا کنون هیچ مطالعه ای در جهت ارزیابی ارتباط بین خود ارضایی کودکان واختلالات روانی صورت نگرفته است و این نکته ی مهمی محسوب می شود، چون این امکان وجود دارد که یک رفتار جنسی از دوران کودکی تا بزرگسالی پایدار باقی بماند وحتی منجر به جرم های جنسی شود. اختلالات عصبی یا روانی همراه به عنوان مثال شخصیت دچار وسواس فکری یا وسواس رفتاری می تواند باعث رشد و گسترش رفتار جنسی مشکوک درشخص شود. بچه هایی که دچار اوتیسم یا عقب افتادگی ذهنی هستند، بیشتر مستعد به رفتار های خود تحریکی هستند.

تشخیص خود ارضایی کودکان 

تشخیص خود ارضایی مخصوصاً در بچه های کوچک خیلی سخت است. وقتی والدین به دنبال اطلاعاتی راجع به رفتارهای عجیب کودک خود هستند، باید خود ارضایی را در تشخیص های افتراقی خود قرار داد. یک مصاحبه ی دقیق راجع به رفتار های کودک توسط پزشک و ضبط ویدئویی آن می تواند تشخیص را تعیین کند و مانع از اضطراب والدین وبررسی های غیر ضروری در کودک شود. یکی از مهمترین علائم خود ارضایی کودکان این است که اگر حواس کودک را پرت کنیم، دست از عمل خود بر می دارد . به محض آنکه تشخیص خود ارضایی در یک کودک گذاشته شد، باید به دنبال هدف کودک از انجام این رفتار بود.

دکتر سید محمدرضا صدرعاملی متخصص روانپزشکی، علل خودارضایی در کودکان را  ازجنبه های گوناگون موردبررسی قرار می دهد :

مشکلات طبی که کودک را مستعد ابتلا به خودارضایی می کند:

مثلاً :مشکلات خواب ، شیر خوردن ناکافی، مشکلات تناسلی - ادراری و غیره باید مورد ارزیابی و درمان قرار گیرد.

چنانچه خودارضایی آشکار کودک با سن او نا متناسب باشد

 پزشک باید علت آنکه چرا کودک هنوز با قوانین جامعه تطابق پیدا نکرده است و اجتماعی نشده است را مشخص کند :

•  a : آیا یک مشکل آموزشی وجود دارد ؟ آیا والدین به کودک خود آموزش میدهند که چطور یک رفتار جامعه پسند داشته باشد ؟ آیا والدین به کودک خود آموزش جنسی میدهند ؟
•  b : آیا سن تقویمی کودک با سن عقلی او متناسب است ؟
•  c: آیا دلیلی وجود دارد که کودک رفتار اجتماعی مناسب را درک نکند ؟ و یا دلیلی وجود دارد که کودک برای ابتلا به رفتارهای وسواسی مستعدتر باشد ؟

ارزیابی تعلیمات وشرایط خانواده 

زمانی که خودارضایی کودکان به دنبال استرس های محیطی ایجاد می شود ، یعنی خود ارضایی می تواند روشی برای از بین بردن احساسات منفی فرد باشد . روان درمانی می تواند روش مناسبی برای والدین باشد تا به وسیله ی آن به کودک خود کمک کنند که بتواند از راه دیگری بر احساسات منفی خود غلبه کند . (مثلاً در زمان اضطراب ، عصبانیت وناراحتی)

 زمانی که کودک بی حوصله است و به خودارضایی رو می آورد، می توان از اسباب بازی ها و فعالیت های جالب و آموزشی استفاده کرد.

بهتر است کودکی که دچار خودارضایی به همراه سا یر مشکلات روحی و رفتاری است و یا کودکی که خودارضایی می کند و عملکرد خوبی ندارد (مثلاً در مدرسه ، جامعه وغیره ) به یک روانشناس ویا روان درمانگر ارجاع شود.