سلامت نیوز:در مطالعات بسیاری که بر روی حیوانات صورت گرفته، مشخص شده است که خطرات بسیاری در زمینه غذاهای دستکاری شده ژنتیکی وجود دارد، از جمله ناباروری، مشکلات ایمنی بدن، افزایش سرعت پیر شدن، به هم ریختن تنظیم انسولین، و تغییر در سیستم گوارش بدن. در نتیجه این تحقیق به صورت جدی توصیه شده است که همه پزشکان به بیماران خود توصیه کنند که غذاهای دستکاری شده ژنتیکی مصرف نکنند.

از سال ۱۹۹۶ امریکایی‌ها غذاهای دستکاری شده ژنتیکی مصرف می‌کنند و از همان موقع هم شعارشان بر این است که چرا سازمان غذا و دارو از ما مراقبت نمی‌کند.

به گزارش سلامت نیوز، در سال ۱۹۹۲ سازمان غذا و دارو ادعا کرد که هیچ اطلاعاتی مبنی بر اینکه بین غذاهای دستکاری شده ژنتیکی و غذاهای ارگانیک تفاوتی وجود دارد، به دست نیاورده است. بنابراین به این نتیجه رسید که مصرف آن‌ها هیچ ضرری ندارد و البته نیاز به هیچ تحقیقاتی هم نیست. اما یادداشت‌های داخلی شرکت‌ها نشان داد که موضع آن‌ها بیشتر به دلایل سیاسی است و کاخ سفید برای ترویج مواد دستکاری شده ژنتیکی به آن‌ها دستوراتی داده بود. بعلاوه  مایکل تیلور که در سازمان غذا و دارو امریکا مسئول این سیاست است، وکیل سابق شرکت مونسانتو، بزرگترین شرکت زیست فناوری، بود که بعدها به سمت نایب رییس هم ارتقا پیدا کرد.

در واقع دانشمندان سازمان غذا و دارو مکررا هشدار داده‌ بودند که غذاهای تراریخته می‌تواند تاثیرات غیر قابل پیش بینی داشته باشد که به سختی قابل تشخیص‌اند، مثل آلرژی، انواع سموم، بیماری‌های جدید و مشکلات تغذیه‌ای. آن‌ها تاکید داشتند که باید مطالعات طولانی مدت بر روی این صنعت صورت بگیرد، اما حرف آن‌ها نادیده گرفته شد.

امروز همان شرکت‌های زیست فناوری که به جرم پنهان کردن اثرات سموم در محصولات‌شان مجرم بودند، مسئول تعیین سالم بودن غذاهای تراریخته هستند.

مطالعاتی که بر روی ایمنی محصولات تراریخته صورت گرفته است بیش از حد سطحی هستند و نمی‌‌توان خطرات بالقوه این محصولات را شناخت. حتی مشاوره آن‌ها در این زمینه هم به یک سری انتقاد بی معنی محدود می‌‌شود.

گیاهان تراریخته مثل سویا، ذرت، پنبه و کانولا، ژن‌های خارجی به آن‌ها اضافه شده است. این ژن‌های اضافه شده به موجوداتی مثل ویروس‌ها و باکتری‌ها تبدیل می‌شوند که پیش از این در غذاهای انسان وجود نداشتند.

این صنعت از تکنیک‌های آزمایشگاهی غیردقیق استفاده می‌کند که هیچ شباهتی به کشت و کشاورزی طبیعی ندارد و بیشتر به روش‌های قدیمی و از کار افتاده ژن‌ها و سلول‌ها تکیه دارد. تزریق ژن‌ها یا از طریق شلیک با تفنگ ژنی به بشقاب سلول یا با استفاده از باکتری برای حمله به سلول با DNA خارجی اتفاق می‌افتد. سپس سلول تغییر یافته تبدیل به گیاهان همزاد خود می‌شوند.

تغییرات گسترده و غیرقابل پیش بینی 

فرآیند مهندسی ژنتیک خسارت‌‌های ناخواسته عظیمی را به بار می‌آورد که باعث جهش در DNA صدها هزار گیاه می‌شود. ژن‌های طبیعی می‌توانند حذف شوند و یا به طور دائم خاموش یا روشن شوند و هزاران ژن نیز می‌توانند تغییر رفتار دهند. حتی ژن‌های تزریق شده نیز می‌توانند آسیب ببینید و جا به جا شوند و ممکن است پروتئینی را تولید کنند که باعث آلرژی و یا ارتقای بیماری شوند.

غذاهای دستکاری شده ژنتیکی در بازار

بیشتر محصولاتی که از دانه‌های دستکاری شده به دست می‌آیند، شامل: ذرت (۹۲٪)، دانه سویا (۹۴٪)،  و پنبه (۹۴٪) است. تقریبا ۹۸٪ کانولای کانادایی از طریق مهندسی ژنتیک در برابر آفت‌ها مقاوم شده‌اند. ۹۵٪ تولید چغندر قند امریکا از طریق دستکاری ژنتیک در برابر آفت‌ها مقاوم شده‌اند. ذرت شیرین، پاپایا، کدو سبز و کدوی زرد دستکاری شده ژنتیکی در حجم کمتری در مغازه‌ها به فروش می‌رسند، یونجه‌های دستکاری شده ژنتیکی برای استفاده به عنوان علوفه حیوانات افزایش یافته است.

شواهد مبنی بر مضر بودن GMOها افزایش یافته است

•       به محض معرفی سویاهای دستکاری شده ژنتیکی، آلرژی به سویا به صورت چشم گیری تا ۵۰٪ در انگلیس افزایش پیدا کرد.    
•       یک تست آلرژی پوستی نشان می‌دهد که بعضی افراد به سویای دستکاری شده ژنتیکی واکنش نشان می‌دهند، اما به سویای طبیعی واکنش         خاصی ندارند.
•     سویای تراریخته پخته ۷ برابر بیشتر ماده آلرژن دارد. 
•     سویای تراریخته حاوی آلرژن جدیدی است که در سویای طبیعی وجود ندارد. 

پنبه‌ها و ذرت‌های دستکاری شده ژنتیکی آلرژی‌زا هستند

صنعنت تراریخته ادعا می‌کند که سم‌های ترایخته برای انسان و حیوان ضرری ندارد چرا که نسخه باکتری طبیعی را کشاورزان برای سال‌هاست که بر روی محصولات خود اسپری می‌کنند. اما در واقع هزاران نفر که با سم‌های تراریخته در ارتباط بوده‌اند، نشانه‌هایی از آلرژی در آن‌ها وجود دارد و موش‌هایی که از تراریخته‌ها تغذیه می‌کنند واکنش‌های ایمنی قویی داشتند و روده‌‌هایشان آسیب دیده بود. بعلاوه موادی که در بذرهای تراریخته به کار رفته‌اند بیشتر از اسپری‌های طبیعی سمی هستند.

کشاورزان هندی نیز از طریق پنبه‌های تراریخته دچار چنین واکنش‌هایی شده‌اند. البته سازمان جهانی غذا و دارو ادعا می‌کند در تست‌هایی که انجام داده است چنین واکنش‌هایی مشاهده نشده است، دلیل آن هم این است که آن‌ها فقط فاکتورهای آلرژن شناخته شده را مورد بررسی قرار داده‌اند.

محصولات دستکاری شده ژنتیکی می‌تواند باعث شود افراد به محصولات طیبعی نیز آلرژی پیدا کنید

• سویاهای تراریخته بر روی آنزیم‌های هاضمه موش‌ها تاثیر می‌‌گذارد و سیستم هاضمه‌ را مختل می‌کند و می‌تواند حساسیت شما را بالا ببرد که باعث می‌شود به غذاهای مختلفی آلرژی پیدا کنید.
• سیستم ایمنی موش‌هایی که از سم‌های تراریخته تغذیه کرده‌اند به غذاهای بی‌ضرر هم واکنش نشان دادند.
• موش‌هایی که از دانه‌های تراریخته تغذیه کرده‌اند به دیگر غذاها واکنش نشان دادند. (تست‌های آلرژی این دانه‌ها در همه موارد طبیعی بود. این تست‌ها برای همه مواد تراریخته که در بازار وجود دارد، استفاده شده است. فقط در یک تست پیشرفته جواب تست‌ها مثبت بود که در محصولات تراریخته استفاده نمی‌شود).

محصولات تراریخته و مشکلات کبدی

• موش‌هایی که از سیب زمینی‌های تراریخته تغذیه شدند، کبدهای کوچکتری داشتند.
• کبد موش‌هایی که از کانولای تراریخته تغذیه کرده بودند، ۱۲-۱۶٪ سنگین‌تر بود.
• کبد موش‌هایی که از سویای تراریخته تغذیه کرده بودند، جوری تغییر کرده بود که در آزمایش‌ها نشانه‌های سم در آن‌ها کشف شد. وقتی سویای طبیعی به آن‌ها داده شد تغییرات به وجود آمده به حالت عادی بازگشت.

محصولات تراریخته، مشکلات ناباروری، و مرگ و میر نوزادان

• بیش از نیمی از بچه موش‌هایی که مادران‌شان از سویاهای تراریخته تغذیه شده بودند، ظرف ۳ هفته مردند.
• موش‌های نری که از سویاهای تراریخته تغذیه کرده بودند تغییراتی در بیضیه‌ و  اسپرم‌های جوان پیدا کردند.
• عملکر DNA جنین موش زمانی که والدین از سویای تراریخته تغذیه می‌کردند، متفاوت بود.
• هر چقدر موش‌ها از محصولات تراریخته بیشتر تغذیه می‌کردند، بچه‌های کمتر و کوچکتری داشتند.
• بچه‌ موش‌های نری که از سویای تراریخته تغذیه کرده بودند، کوچکتر بودند و بیش از نیمی از آن‌ها در کمتر از سه هفته جان خود را از دست دادند.
• موش‌های ماده‌ای که از سویای تراریخته تغذیه کرده بودند تغییراتی در تخمدان و رحم خود داشتند.
•  نسل سوم همسترهایی که از سویای تراریخته تغذیه کرده بودند، قادر به زاد و لد نبودند.

دانه‌های تراریخته، نازایی، بیماری و مرگ

• هزاران گوسفند، بوفالو و بز در هند بعد از چرا در مزارع پنبه‌های تراریخته (بعد از برداشت پنبه)، مردند. سایر آن‌ها نیز دچار بیماری و مشکلات زاد و ولد شدند.
• کشاورزان اروپا و آسیا می‌گویند گاوها، بوفالوهای آبی، مرغ‌ها و اسب‌ها به دلیل خوردن ذرت‌های تراریخته تلف شدند.
• نزدیک به ۲۴ کشاورز امریکایی گزارش دادند ذرت‌های تراریخته باعث عقیم شدن خوک‌ها و گاوها شده است.
• کشاورزان فیلیپینی حداقل در ۵ روستا در هنگام کاشت دانه‌های ذرت‌‌های تراریخته دچار بیماری شدند.
• پوشش معده موش‌هایی که از سیب زمینی‌های تراریخته مصرف کرده بودند، رشد سلولی بیشتری پیدا کرد که می‌تواند زمینه ساز سرطان باشد.

اثرات ژن‌های تراریخته در بدن شما باقی می‌ماند

برخلاف وجود ارزیابی‌های ایمنی مخصوص داروها، در مورد محصولات تراریخته هیچ کلینیکی برای ارزیابی این محصولات وجود ندارد. تنها گزارش منتشر شده از بررسی تاثیرات محصولات تراریخته بر روی انسان نشان می‌دهد که مواد مربوط به ژن‌هایی که به سویای تراریخته تزریق شده است، تبدیل به باکتری می‌شود و در روده زندگی می‌کند. این بدین معناست که تا مدت‌ها بعد از توقف مصرف غذاهای تراریخته،  پروتئین‌های تولیدی تراریخته در بدن تولید خواهد شد.

• اگر ژن‌های آنتی بیوتیک که در بیشتر دانه‌های تراریخته تزریق می‌شوند، تبدیل شوند، می‌توانند بیماری‌های بدی را تولید کنند که به آنتی بیوتیک مقاوم هستند.
• اگر ژنی که سم‌های بی‌تی را در ذرت‌های تراریخته تولید می‌کند، تبدیل شود، ممکن است باکتری‌های روده را به یک پایگاه آفت کش تبدیل کند.
• مطالعه بر روی حیوانات نشان می‌دهد که DNA موجود در غذا می‌تواند در ارگان‌های بدن جا به جا شود و حتی به جنین نیز برسد.

محصولات تراریخته باعث بیماری‌های مرگباری می‌شوند؟

در دهه ۹۰ میلادی یک برند غذایی امریکایی که آلوده به ال تریپتوفان بود، باعث مرگ ۱۰۰ امریکایی و بیماری و معلولیت ۵ تا ۱۰ هزار نفر شد.  منشا آن در فرآیندهای مهندسی ژنتیک که در محصولاتش استفاده می‌شود، شناخته شد. این بیماری خیلی سخت تشخیص داده شد و این تشخیص هم بیشتر به دلیل علائم منحصر به فرد و دقیق و سریعش بود. اگر این سه عامل نبودند شاید هیچ وقت علت بیماری کشف و درمان نمیشد.

اگر محصولات دستکاری شده ژنتیکی باعث بیماری‌های رایج شوند و یا تاثیرات‌شان در بلند مدت پدیدار شود، نمی‌توان منبع مشکلات را تا ده‌ها سال پیدا کرد. هیچ نظارتی بر روی بیماری‌های مرتبط با تراریخته‌ها وجود ندارد و هیچ مطالعه بلند مدتی صورت نمی‌گیرد. شرکت‌های زیست فناوری بر روی سلامت انسان‌ها برای  منافع خود، قمار می‌کنند.