یکشنبه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۰۹:۴۳
کد خبر: 385302

در دورانی که شهرنشینی، شلوغی و گرانی سفرهای رسمی، بسیاری را خسته کرده، کمپینگ و اقامت سیار برای عده‌ای تبدیل به راه فراری از روزمرگی شده است. بازتاب این موضوع امسال در سریال محبوب پایتخت نیز به‌وضوح دیده شد؛ چرا که در این سریال یکی از بخش‌های جالب توجه، ماجرای کمپر ارسطوست.

آداب از یاد رفته کمپ نشینی

به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم، تا چند سال پیش اگر شخصی می‌خواست به دل طبیعت برود، یا باید هتل و اقامتگاه رزرو می‌کرد یا چادر مسافرتی‌اش را در صندوق عقب خودرو جا می‌داد، وسایلش را جمع می‌کرد و دل به جاده می‌زد. اما حالا ماجرا فرق کرده. خودرو دیگر فقط وسیله‌ای برای رسیدن به مقصد نیست بلکه می‌تواند کلبه‌ای متحرک باشد برای اقامت در هرجایی که می‌خواهید! کافی است صندلی‌های عقب را بردارید، یک تخت و چندوسیله اضافه کنید و استارت بزنید!

این روزها پدیده «خودروکمپینگ» به یکی از داغ‌ترین روندهای سبک زندگی در میان جوانان، زوج‌ها و حتی خانواده‌های ایرانی تبدیل شده است؛ در سریال دیدنی پایتخت۷ نیز شخصیت ارسطو وهمسرش صاحب یکی ازاین کمپرهابودند و ارسطو معتقد بود یکی از خوبی‌های داشتن کمپر این است که می‌توان با استفاده از آن بچه‌ همه‌ جای ایران بود. با این‌حال باید تاکید کرد که تب و تاب کمپر در کنار جذابیت‌هایش، با پرسش‌های تازه‌ای درحوزه محیط‌زیست،ایمنی، عدالت اجتماعی و حتی قانونگذاری همراه است.


   
فرصتی برای فرار از روزمرگی


در دورانی که شهرنشینی، شلوغی و گرانی سفرهای رسمی، بسیاری را خسته کرده، کمپینگ و اقامت سیار برای عده‌ای تبدیل به راه فراری از روزمرگی شده است. بازتاب این موضوع امسال در سریال محبوب پایتخت نیز به‌وضوح دیده شد؛ چرا که در این سریال یکی از بخش‌های جالب توجه، ماجرای کمپر ارسطوست. ارسطو (با بازی احمد مهرانفر) که همیشه دنبال راه‌های متفاوت برای زندگی است، در این فصل یک اتوبوس را به کمپر تهیه کرده تا با آن در کنار کسب‌وکار، سفر برود و در دل طبیعت نیز زندگی کند. این ایده که هم طنزآمیز اجرا شده و هم رنگی از سبک زندگی مدرن داشت، بسیاری از مخاطبان را به خود جذب کرد و باعث شد مفهوم کمپر و کمپینگ بیش از قبل در میان مردم شناخته شود؛ به‌طوری‌که بعد از پخش این سریال و البته افزایش تبلیغات خودروکمپینگ در شبکه‌های اجتماعی، علاقه به خرید یا ساخت خودروهای کمپر در کشور بیشتر شد و خیلی‌ها ایده‌ سفر با خانه‌های سیار را جدی‌تر دنبال کردند و امروز این سبک نوین به یکی از شیوه‌های محبوب تفریح در طبیعت تبدیل شده است.حمید ۳۵ ساله، معلم است و از دو سال پیش تعطیلات آخر هفته‌اش را در دل طبیعت می‌گذراند.

او با نصب یک تختخواب تاشو، جعبه ابزار، یخچال کوچک و چراغ شارژی، خودرو پرایدش را به یک خانه‌ جمع‌وجور تبدیل کرده است: «هر وقت خسته‌ام، خودروی خود را برمی‌دارم، میرم یه جای خلوت. نه ترافیک شهر هست، نه استرس. شب‌ها کنار دریاچه می‌خوابم، صبح با صدای پرنده‌ها بیدار می‌شم. این سبک زندگی رو با هیچی عوض نمی‌کنم.»البته او تنها نیست؛ چرا که چند وقتی است شبکه‌های اجتماعی پر شده از تصاویری از خودروهایی که حالا سقف‌ تاشو دارند، پنل خورشیدی روی‌شان نصب شده و حتی به آشپزخانه هم مجهز هستند. هشتگ‌هایی مثل #ون‌لایف و #کمپری _ ایرانی، دیگر فقط مخصوص خارجی‌ها نیست و در جامعه ما نیز برای خود جا باز کرده است.با رواج کمپینگ، بازار فروش تجهیزات مرتبط از چادر و یخچال گرفته تا پاوربانک‌های خورشیدی و سرویس‌های پرتابل، داغ‌تر از همیشه شده است. کسب‌وکارهای نوپا در حوزه طراحی و تجهیز خودرو برای سفر، به‌ویژه در کلانشهرهایی مثل تهران، اصفهان و شیراز رشد چشمگیری داشته‌ است. این رشد اقتصادی، فرصتی است برای اشتغالزایی اما در عین‌حال نشان‌دهنده تجاری‌شدن تجربه‌ای است که زمانی قرار بود ساده و ارزان باشد.


   
بی‌ادب و بی‌سواد در محضر طبیعت


اما در این میان، آنچه کمتر به آن توجه شده، آسیب‌پذیری طبیعت در برابر هجوم کمپ‌نشینان ناآگاه است. پارک کردن خودرو در مناطق حفاظت‌شده، رها کردن زباله، روشن ‌کردن آتش در مناطق ممنوعه و بی‌توجهی به قوانین محیط‌زیستی، تنها بخشی از تهدیدهایی است که همراه با تب داغ کمپری، به دل طبیعت وارد شده است.

آرش نورآقایی، کارشناس گردشگری  بیان می‌کند: فرهنگ کشور سواد و ادب سفر را می‌طلبد چراکه اکنون در فرهنگ ما جای این دو مقوله خالی است. درحالی شاهد این مسأله هستیم که در سال‌های اخیر تبلیغات بسیاری برای توسعه گردشگری صورت گرفته که منجر به افزایش انگیزه مردم به سفر با شیوه‌ها و روش‌های مختلف شده است. وی درخصوص سواد و ادب سفر می‌افزاید: سواد سفر یعنی انسان به هرجایی که سفر می‌کند، اطلاعات مضاعفی در مورد آن داشته باشد. اما بخش دیگر ادب مواجهه با طبیعت است. این ادب در کویر، دریا و هر موقعیت یک‌جور است و تنها به زباله نریختن در طبیعت محدود نمی‌شود بلکه سکوت، اندازه سروصدا، میزان نور اضافی درشب و...را هم دربر می‌گیرد.

نورآقایی با بیان این‌که در حوزه سفر درطبیعت خلأ قانونی داریم، ادامه می‌دهد:ما نمی‌توانیم به مردم بگوییم که در طبیعت کمپ نکنند اما می‌توانیم پروتکل‌هایی را برای حضور آنها در طبیعت درنظر بگیریم. مثلا در کشورهای خارجی مردم در هر مکانی اجازه کمپ ندارند بلکه پنج کیلومتر خارج از شهر مکان‌هایی با امکانات بهداشتی و رفاهی برای کمپینگ افراد ایجاد شده و افراد با پرداخت هزینه اجازه ورود، اقامت و استفاده از امکانات مختلف در محدوده تعیین شده را دارند.این کارشناس گردشگری تاکید می‌کند: ما باید همراه با رشد گردشگری، قوانین و پروتکل‌هایی را متناسب با شرایط فعلی و در راستای ارتقای اخلاق در گردشگری تنظیم کنیم. 


 
کمپینگ یا تجربه مرگ طبیعت؟


همان‌طور که گفته شد اگرچه این روزها خودروکمپینگ روحی تازه به سفرها در دل طبیعت داده اما همین روش به ظاهر جذاب، ممکن است برای طبیعت تجربه‌ مرگ باشد؛ چراکه بسیاری از مناطق بکر به‌دلیل هجوم بی‌برنامه‌ خودروهای کمپری در حال تخریب ‌است. علی‌محمد طهماسبی، مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست در گفت‌وگو با جام‌جم در این‌باره می‌گوید: هر موضوعی که در جامعه رواج پیدا می‌کند اگر براساس   ضابطه نباشد قطعا آسیب‌زا خواهد بود.وی با اشاره به آسیب‌های ناشی از عبور خودروها در طبیعت، می‌افزاید: هرگونه تردد که در محیط‌هایی غیرازجاده‌های دسترسی عمومی صورت می‌گیرد به پوشش گیاهی وخاک آسیب می‌زند. البته این‌گونه ترددها علاوه بر آسیب به خاک و پوشش گیاهی، یکی از عوامل اصلی ایجاد گردوغبار در شهرهاست؛ اتفاقی که در استان یزد نیز شاهد آن هستیم.



دستورالعمل می‌خواهیم!


در کنار بالارفتن تب و تاب کمپ در طبیعت، یکی از چالش‌های اصلی این حوزه، نبود قوانین مشخص درخصوص توقف یا اقامت در مکان‌های عمومی و طبیعی است. مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست در این‌باره می‌گوید: در مناطق تحت مدیریت سازمان محیط‌زیست با توجه به حضور محیط‌بانان، امکان کمپینگ به‌دلیل خطرات احتمالی برای حیات‌وحش وجود ندارد اما در سایر موارد بایدیک دستورالعمل مشخص ازسوی وزارت میراث فرهنگی وگردشگری، سازمان حفاظت محیط‌زیست و سازمان منابع طبیعی تنظیم شود تا این موضوع مدیریت شود؛ به‌گونه‌ای که مشخص باشد چه نهادی مسئول مدیریت هر بخش است.  پدیده کمپری در کشور ما هنوز نوپاست و بین شور تجربه و نیاز به نظم در نوسان است. اگر نهادهای مسئول زیرساخت مناسب ایجاد کنند و اگر مردم یاد بگیرند که آزادی در جاده، با مسئولیت در قبال طبیعت همراه است، شاید این سبک زندگی بتواند فرصت‌های زیادی را برای ما بسازد؛ بی‌آن‌که چیزی را ویران کند.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha