به گزارش سلامت نیوز به نقل از تجارت نیوز، وقتی رئیس سازمان نظام پرستاری از فعالیت پرستاران خارجی در بیمارستان‌های کشور خبر داد این شائبه مطرح شد که اگر وزارت بهداشت و درمان توان پرداخت هزینه‌های این پرستاران را دارد چرا با اجرایی کردن مطالبات پرستاران داخلی مانع خروج و مهاجرت آنها نمی‌شود. اما بعدا مشخص شد این پرستاران خارجی که نجاتیان مدعی فعالیت آنها در بیمارستان‌ها بوده همان اتباع افغانستانی فارغ‌التحصیلان رشته پرستاری هستند که در ایران متولد شده‌اند. آنها در ایران تحصیل کرده‌اند و البته بسیاری از آنها هم بعد از کسب سابقه کار از ماندن در ایران منصرف شده و به کشورهای دیگر رفته‌اند و الان تعداد انگشت‌شماری از آنها در بیمارستان‌ها فعالیت می‌کنند.نکته اینجاست که همین پرستاران طبق قانون نمی‌توانند به استخدام وزارت بهداشت و درمان در بیایند و مجبور هستند در بیمارستان‌های خصوصی و با قراردادهای پیمانی مشغول به کار باشند.
اما خبر دیگری که باعث شد یک بار دیگر عدم توجه مسئولان به حفظ جان بیماران مورد توجه قرار گیرد، بحث استخدام افراد غیر متخصص به جای پرستار در بیمارستان‌های خصوصی بود. مساله‌ای که شاید بسیاری از افراد هیچ اطلاعی از آن نداشته باشند. عموما وقتی اسم بیمارستان خصوصی به میان می‌آید مساله مراقبت‌های ویژه و خدمات VIP مطرح می‌شود اما داستان به گونه دیگری است.
کسانی که دوره مراقبت ندیده‌اند، پرستار نیستند
دبیرکل خانه پرستار در این باره می‌گوید: متاسفانه این مساله که برخی بیمارستان‌های خصوصی و حتی دولتی از افراد غیر متخصص برای امر پرستاری استفاده می‌کنند واقعیتی تلخ و البته خطرناک است. چرا که افراد بدون دیدن دوره‌های مراقبت که پرستاران آن را گذرانده‌اند نمی‌توانند به عنوان پرستار فعالیت کنند.
محمد شریفی‌مقدم می‌افزاید: نکته دیگر استفاده از دانشجویان پرستاری است که طبق قانون کار کردن آنها مجاز نیست و این مساله می‌تواند برای سلامت بیماران بسیار خطرناک باشد.
با این رفتارهای فراقانونی نمی‌توانیم کمبود پرستار در کشور را جبران کنیم
او ادامه می‌دهد: با این رفتارهای فراقانونی نمی‌توانیم کمبود پرستار در کشور را جبران کنیم. مساله اینجاست که علیرغم تمام وعده‌هایی که داده شده هیچ کدام از مطالبات پرستاری اجرایی نشده است. این که در روزهای آخر اسفند برخی معوقات پرستاران که مربوط به یک سال گذشته بود پرداخت شد چیزی نبود که بتوان به عنوان اجرایی شدن مطالبات به آن نگاه کرد.
بی‌توجهی به پرستاران بازی با جان بیماران است
شریفی‌مقدم در بخش دیگری از سخنان خود اظهار می‌دارد: اینکه پرستاران را مجبور به انجام اضافه‌کار می‌کنند در حالی که غیرقانونی است و بعد مبلغ این اضافه‌کار را با تاخیر یک تا 6 ماهه پرداخت می‌کنند چیزی نیست که پرستاران از آن راضی باشند. اینکه هنوز مساله تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری، ساعت کار، حق بهره‌وری و… از سوی وزارت بهداشت و درمان نادیده گرفته شده است خود عامل دیگری برای پایین آمدن کیفیت خدماتی است که در بیمارستان‌ها به بیماران ارائه می‌شود.
او در پاسخ به این سوال که مساله کار پرستاران خارجی در بیمارستان‌ها چیست، می‌گوید: این هم شائبه‌ای است که معاونت پرستاری وزارت بهداشت و درمان ایجاد کرد. در واقع آنها با این خبر می‌خواستند پرستاران داخلی را به ماندن ترغیب کنند و بگویند اگر شما بروید جایتان را پرستار خارجی می‌گیرد. در حالی که حتی در افغانستان و عراق هم حقوق پرستار بالای 500 دلار است اما در ایران این دریافتی 200 دلار هم نمی‌شود.
پرستاران خارجی تعداد کمی فارغ‌التحصیلان رشته پرستاری اتباع افغانستان هستند که حتی در ایران به دنیا آمده‌اند/ فرافکنی وزارت بهداشت با اخباری مانند کار کردن پرستارهای خارجی در بیمارستان‌های کشور نمی‌تواند مشکلات حوزه پرستاری را رفع کند
دبیرکل خانه پرستار ادامه می‌دهد: حال سوال اینجاست با چنین شرایطی کدام پرستار خارجی برای کار به ایران می‌آید. پرستاران خارجی که وزارت بهداشت به آن اشاره می‌کند تعداد کمی فارغ‌التحصیلان رشته پرستاری اتباع افغانستان هستند که حتی در ایران به دنیا آمده‌اند. جالب است بدانید آنها طبق قانون نمی‌توانند در استخدام وزارت بهداشت باشند و معمولا در بیمارستان‌های خصوصی کار می‌کنند. در واقع باید گفت فرافکنی وزارت بهداشت با اخباری مانند کار کردن پرستارهای خارجی در بیمارستان‌های کشور نمی‌تواند مشکلات حوزه پرستاری را رفع کند.
سیستم بهداشت و درمان در کشور ما پزشک‌سالار است/ تا زمانی که پزشکان تصمیم‌گیرنده هستند هیچ کدام از مطالبات پرستاران پرداخت نخواهد شد
شریفی‌مقدم می‌گوید: متاسفانه سیستم بهداشت و درمان در کشور ما پزشک‌سالار است و تا زمانی که پزشکان تصمیم‌گیرنده هستند هیچ کدام از مطالبات پرستاران پرداخت نخواهد شد. در اکثر کشورهای دنیا روسای بیمارستان‌ها پزشک نیستند، در هیات‌های نظارت که باید برای پرستاران و دیگر گروه‌های درمانی تصمیم‌گیری شود پزشکان حضور ندارند اما در ایران همه چیز دست پزشکان است.او می افزاید: البته نه تمام پزشکان تعداد محدودی که هم قدرت و هم ثروت را در اختیار دارند و بازیگر نقش اول هستند و همین مساله باعث می شود تا پرستاران هیچ وقت به حقوق قانونی خود دست پیدا نکنند چرا که اراده ای برای انجام این هم وجود ندارد.
نظر شما