به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،دکتر الهام سلطانی، جراح و متخصص چشم، با اشاره به اهمیت تشخیص به‌موقع قوز قرنیه، اظهار کرد که این بیماری، که اغلب از طریق تغییرات پیوسته در نمره عینک تشخیص داده می‌شود، به راحتی با روش‌های درمانی پیشرفته قابل کنترل است و از پیشرفت آن به سمت پیوند قرنیه جلوگیری می‌شود. وی توضیح داد که قوز قرنیه یا کراتوکونوس، یک بیماری ارثی و غیرالتهابی است که معمولاً در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی خود را نشان می‌دهد و ممکن است زمینه خانوادگی داشته باشد.

سلطانی افزود: "این بیماری به‌طور عمده با تغییرات سریع در نمره عینک مشخص می‌شود، به‌طوری که فرد متوجه می‌شود عینکش به‌طور مکرر تغییر می‌کند و دیگر قادر به اصلاح دید خود با عینک نیست."

وی در ادامه گفت: "تشخیص قطعی قوز قرنیه معمولاً از طریق عکسبرداری از سطح قرنیه انجام می‌شود. در مراحل اولیه، درمان‌هایی مانند عینک یا لنز نرم ممکن است مؤثر واقع شوند. اما در مراحل پیشرفته‌تر که قرنیه نازک‌تر و تغییر شکل بیشتری پیدا می‌کند، این روش‌ها دیگر چندان مؤثر نخواهند بود."

به گفته دکتر سلطانی، در این مراحل پیشرفته‌تر، استفاده از لنزهای سخت گازنفوذپذیر می‌تواند به اصلاح آستیگماتیسم نامنظم ناشی از قوز قرنیه کمک کند. او همچنین افزود که در بیمارانی که قادر به تحمل لنزهای سخت نیستند، روش‌های جدیدتری مانند استفاده از رینگ‌های داخل قرنیه نظیر Intacs و Ferrara و رینگ کامل Myoring برای درمان این بیماری به کار می‌رود.

وی در ادامه به روش جراحی کراس‌لینکینگ اشاره کرد که باعث استحکام قرنیه و پیشگیری از پیشرفت بیماری می‌شود. سلطانی تأکید کرد که این روش می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی بینایی فرد را بهبود بخشد و حتی در بسیاری از موارد، از نیاز به پیوند قرنیه جلوگیری کند.

در بخش دیگری از صحبت‌های خود، دکتر سلطانی به موضوع تنبلی چشم در کودکان اشاره کرد و گفت: "تنبلی چشم یکی از مشکلات شایع چشمی در سنین کودکی است که در آن دید یکی از چشم‌ها بدون وجود علت ارگانیک کاهش می‌یابد. این مشکل به دلیل عدم تکامل سیستم مغزی در پردازش تصاویر به‌وجود می‌آید."

او ادامه داد: "در صورتی که این مشکل در دو سال اول زندگی کودک شناسایی نشود، مغز به طور عمده بر روی یک چشم تمرکز کرده و چشم دیگر را نادیده می‌گیرد. این امر می‌تواند باعث کاهش دائمی بینایی در چشم تنبل شود." سلطانی افزود که تشخیص زودهنگام و درمان به موقع تنبلی چشم می‌تواند منجر به بهبودی کامل شود، به‌ویژه اگر درمان پیش از هشت سالگی آغاز شود.

دکتر سلطانی همچنین در مورد پیرچشمی، که به کاهش توانایی تطابق چشم با افزایش سن اطلاق می‌شود، توضیح داد که این وضعیت اغلب از سن ۴۰ سالگی به بعد آغاز می‌شود. وی در پایان اظهار کرد که درمان این مشکل معمولاً با استفاده از عینک انجام می‌شود و روش‌های جراحی برای درمان آن به دلیل نتایج غیرقابل پیش‌بینی کمتر توصیه می‌شود.