پنجشنبه ۲۹ آذر ۱۴۰۳ - ۱۱:۱۰

طبق رسوم هر ساله روزگذشته برای شب یلدا بین کارکنان انار پخش شد. بچه‌ها با دیدن انارها، داستان‌های جالبی را که مادرها و مادربزرگ‌ها می‌گویند نقل می‌کردند و هر یک نظری می‌داد. مثلا به نقل از بزرگان می‌گفتند هنگام خوردن انار باید تمام دانه‌های آن خورده شود چون با خوردن انار انسان به بهشت می‌رود و ممکن است دانه‌ای که خورده نشده آن دانه بهشتی بوده و انسان به بهشت نرود و... ‌حتی یکی از بچه‌ها گفت دوره مدرسه، معلم‌شان گفته بود یک سفره پهن کنید و وقتی که انار می‌خورید دانه‌ای پایین نریزد تا تمام دانه‌ها  خورده شو

باورهای قدیمی خوردن انار


به گزارش سلامت نیوز لیلا جعفری در اعتماد نوشت:  حین صحبت‌های همکاران گرامی با خودم فکر می‌کردم که چرا باید تمام دانه‌های انار را خورد؟ علت اینکه از قدیم گفته‌اند باید تمام دانه‌های انار خورده شود، چیست؟ مگر با خوردن یا نخوردن میوه یا غذایی، انسان به بهشت می‌رود؟ یا با خوردن میوه‌ای (مانند سیبی که حضرت آدم با خوردنش از بهشت رانده شد) به بهشت نخواهیم رفت؟  این سخنان چقدر جنبه علمی و دینی و... دارند و اثبات‌شان چگونه ممکن است و چه کارشناس یا کارشناسانی می‌توانند دلیلی روشن و منطقی و علمی بیاورند؟  بزرگان و اجدادمان، داستان‌ها و ضرب‌المثل‌های بسیاری می‌دانستند و می‌گفتند و همه اینها نسل به نسل به ما رسیده و شاید بعضی از این داستان‌ها برای بعضی‌های‌مان جالب بوده یا در برخی مواقع با حالتی تمسخرآمیز یا به سادگی از کنارشان گذشتیم و دلیل آنها را نپرسیدیم. از این داستان‌ها و مثل‌ها در ادبیات ما هم بسیار است و شاید یک‌ هزارمش را هم‌ نخوانده‌ باشیم.  اکثر این مثل‌ها را همه ما در زندگی روزمره به‌کار می‌بریم و در بیشتر موارد این  مثل‌ها  کاربرد  دارند. 


دلیل اینکه چرا این ضرب‌المثل‌ها به وجود آمدند، احتمالا این بوده که اتفاقی افتاده و افرادی صاحب علم و عمل جمله‌ای در باب آن گفته‌اند و بعدها  این رفتارها تکرار شده و به‌کار برده شدند.  یا مثلا علوم پزشکی و شیمی و فیزیک و... تفکیک نشده بود و فیلسوف و عالمی بوده که علم داشته و مردم را به کاری امر یا از کاری نهی می‌کرده.   از موضوع اصلی دور نشویم و به خوردن دانه‌های انار برگردیم. حالا این چه حکمی می‌تواند داشته باشد تاکنون معلوم نیست و کسی به نتیجه‌ای نرسیده، ولی ذهن من - مثل نگرفتن ناخن در شب - به من می‌گوید شاید برای رفتن و رسیدن به بهشت باید از مخاطرات زیادی گذشت و در راه رسیدن به منزل لیلی که خطرهای بسیاری دارد، خوردن انار که خوردنش به نسبت میوه‌های دیگر سخت‌تر است، مثلا چطور برش زدن پوست آن تا دانه‌هایش بریده نشوند و آب آن روی دست و لباس ریخته نشود و بعد خوردن دانه‌های انار که باید خوب جویده شوند و بیشتر ما به خاطر دانه‌های سفت و سخت از خوردن انار پرهیز می‌کنیم یا چند دانه می‌خوریم و از خواص زیادی که در علم پزشکی گفته‌اند، چشم می‌پوشیم.

آنچه با قطعیت می‌توان در مورد خواص این دانه‌های ریز و زیبا گفت این است که «دانه‌های انار حاوی اسیدهای چرب اشباع‌نشده و اسیدهای چرب اُمگا 3 و 6 نیز هستند که می‌توانند به حفظ سلامت قلب و عروق و کاهش التهاب‌ها کمک کنند. همچنین، دانه‌های انار حاوی مقادیر زیادی  فیبر هستند که  می‌تواند به بهبود عملکرد گوارش  و کاهش قند خون کمک کند.»


و شاید منطقی‌ترین نسبتی که می‌توان بین انار و بهشت قائل بود این است که این میوه را نماد و سنبلی درنظر گرفته‌اند برای دشواری‌هایی که انسان برای رسیدن به بهشت باید بر خود هموار کند؛ نمادی که به انسان یادآور می‌شود قدر عافیت را بداند و  فرصت‌ها را  از دست  ندهد. 


 به نظر این برداشت نمادین، می‌تواند تاحدی از پاسخ را به پرسش‌هایی بدهد که از ریشه  بهشتی قلمداد کردن دانه‌های  انار  می‌پرسند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha