به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم، اسم همه‌شان سرماخوردگی است، اما واقعیت این است که با سردشدن هوا، ویروس‌های تنفسی، شدت و بروز بیشتری پیدا می‌کنند و اول از همه هم سراغ کسانی می‌روند که سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند؛ یعنی چه کسانی؟ یعنی دقیقا کودکان!

آن‌وقت است که ما فکر می‌کنیم کودک‌مان سرما خورده است. البته که آنچه در این میان اهمیت دارد، اسم و رسم بیماری نیست، بلکه پیشگیری در برابر ابتلا و از آن مهم‌تر، چگونه رفتارکردن در برابر هرکدام از بیماری‌های شایع فصل سرما در کودکان است که همه از آن به نام سرماخوردگی یاد می‌کنند.

علمی نیست اما شاید به تجربه اثبات شده باشد کودکانی که در شهرهای شمالی کشور زندگی می‌کنند، به‌شدت و دفعات کمتری مریض می‌شوند یا همان سرما می‌خورند؛ بدیهی است که تمیز و پاک بودن هوا و دوری از هرنوع آلودگی و بارندگی و مرطوب بودن در برابر هوای به‌شدت آلوده و خشک و کم‌باران شهری مانند تهران، می‌تواند برگ برنده این بچه‌ها برای حفاظت در برابر بیماری‌های فصل سرما باشد.

برای همین است که از بروز پیدا کردن شایع‌ترین بیماری‌ها در اطفال و کودکان در فصل سرد، یعنی عفونت‌های تنفسی به‌خصوص در زندگی‌های شهری نباید تعجب کرد؛ عفونت‌هایی که گاهی با عفونت‌های گوارشی هم همراه می‌شود و کودک را دچار حالت‌هایی مانند دل‌درد، اسهال و استفراغ می‌کند. اما در برابر بیماری‌های شایع پاییز و زمستان در کودکان، چه رفتاری باید داشت؟

آموزش بهداشت شخصی

آغاز مدرسه‌ها و همنشینی بچه‌ها با یکدیگر، خودش روشن‌ترین علت برای بروز بیشتر بیماری‌های کودکان است اما از آنجا که همه سرماخوردگی‌ها در کودکان به بیماری‌های تنفسی ختم می‌شود، ابتدایی‌ترین چاره‌ پیشگیری از ابتلا به این بیماری‌ها، رعایت بهداشت شخصی و رفتار درست در برابر احتمالات انتقال است:«‌درواقع ما باید ازهمان سنین کودکی به فرزندان‌مان یاد بدهیم که اگرسرما خورده‌اند، در زمان عطسه و سرفه، حتما جلوی دهان و بینی خودشان را بگیرند و مدام دست‌هایشان را بشویند؛ آن‌وقت است که بیماری‌شان را به دوست و کودک دیگری انتقال نمی‌دهند.

اگرهم سالم هستند و درکنارفرد بیماری با علامت‌های بیماری قرار می‌گیرند، باید باپوشاندن دهان و بینی خودشان، ازسلامت‌شان محافظت کنند و اجازه ندهند ویروس‌های عفونی فرد بیمار، به آنها برسد.» این را دکتر ضیاالدین نوروزی، متخصص اطفال می‌گوید و معتقد است از آنجا که چنین رفتاری، تنها راه پیشگیری از ابتلا به سرماخوردگی در فصل سرما است، لازم است که والدین با رفتار درست خودشان و با تذکر و آموزش، این موضوع و رفتار بهداشتی را در وجود کودکان نهادینه کنند. در چنین صورتی، آمار ابتلا به بیماری‌های عفونی و ویروسی در کودکان بسیار پایین‌تر از آمار فعلی خواهد بود.

از شایع‌ترین‌ها بگو

آنفلوآنزا که بیماری تازه‌ای نیست همیشه و در فصل‌های سرد سال، بروز وشیوع پیدا می‌کرد؛اماحالا علاوه بر آنفلوآنزا، ویروس کرونا در نوع خفیفش هم تبدیل به نوعی از ویروس‌های فصلی شده که هر کودک با توجه به سن و ویژگی‌های جسمی‌اش می‌تواند به آن مبتلا شود؛ ویروسی که دیگر نمی‌تواند به اندازه گذشته نگران‌کننده باشد و راه درمان‌های مخصوص به خودش را دارد. از طرف دیگر ویروس سین‌سیشیال تنفسی یا همانRSV،هم شایع‌ترین علت عفونت‌های تنفسی در کودکان است.

آراس‌وی می‌تواند شایع‌ترین شکل از برونشیت و ذات‌الریه در کودکان باشد که حتی علائم کودکان مبتلا به آسم را فعال کند. این بیماری می‌تواند در نوزادان هم بیشتر از کودکان مدرسه‌ای مشکل‌ساز شود، ‌چرا که مجاری تنفسی بینی آنها باریک است و ترشحات مخاط بینی جمع می‌شود و به گرفتگی بینی نوزاد می‌انجامد و تنفس نوزاد به‌خصوص دروقت خواب را سخت می‌کند؛ موضوعی که دکتر نوروزی به آن اشاره می‌کند و از اهمیت مراجعه به متخصص در زمان مشاهده چنین علائمی می‌گوید.

متخصص و دیگر هیچ!

شاید تکراری باشد اما واقعیت این است که یک نسخه یکسان و واحد برای درمان هیچ بیماری‌ای برای افراد مختلف وجود ندارد؛ موضوعی که درباره سرماخوردگی در کودکان هم صدق می‌کند و نمی‌توان به‌طور کلی همه کودکان سرماخورده را با یک تجویز درمان کرد.برای همین است که متخصصان کودک و نوجوان توصیه می‌کنند که در صورت بروز علائم تنفسی و گوارشی، علاوه بر رعایت تغذیه و پوشش کودک متناسب با فصل سرد، به پزشک متخصص مراجعه شود و اوسن که بهترین راه برای کهنه نشدن و ماندگارنماندن علائم درکودک را تشخیص می‌دهد؛ گاهی تشخیص یک دوره استراحت است که در نهایت منجر به بهبودی و گاهی نیاز به درمان و داروهای تخصصی است. درواقع باید بدانیم که یک سرماخوردگی ساده با بیماری‌هایی مانند عفونت گلو، سینوزیت، چرک ریه، آلرژی و... فرق دارد و هرکدام نیاز به داروها و درمان خودش دارد که از عهده کسی جز متخصص اطفال برنمی‌آید. پس ریسک نکنید و برای سلامت کودکان، به خوددرمانی اکتفانکنید!