به گزارش سلامت نیوز به نقل از وری ول مایند، اختلال بدشکلی بدن (BDD) یک وضعیت سلامت روان است که با درگیری ذهنی ناسالم و بیش از حد به ظاهر فیزیکی مشخص می شود.

در جایی که فردی با تصویر بدنی تحریف شده تمایل دارد روی شکل یا اندازه کلی بدن تمرکز کند، یک فرد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن تمرکز شدیدی روی یک قسمت یا ویژگی خاص بدن خود قرار می دهد. افکار مربوط به عیب خاص آنها اغلب ظاهر می شود و می تواند طاقت فرسا شود، اغلب افکار آنها را از بین می برد و مانعی برای رفاه عمومی و عملکرد روزانه آنها ایجاد می کند.

BDD با نگرانی های رایج تصویر بدن متفاوت است زیرا افکار مداوم و مزاحم هستند، باعث ناراحتی قابل توجهی می شوند و بر رفتار و عملکرد تأثیر می گذارند. عامل مهم دیگر این است که در مورد BDD، فرد اغلب مشغول یک نقص یا ویژگی است که به سختی قابل توجه است، حتی وجود ندارد. ویژگی هایی که دیگران ممکن است آنها را به عنوان یک نقص یا ناراحتی خفیف ببینند (یا اصلاً مشاهده نکنند) غیرقابل تحمل می شوند تا جایی که کیفیت زندگی آنها را تهدید می کند.

علائم اختلال بدشکلی بدن

اگر با BDD سر و کار دارید، ممکن است اغلب با افکار مزاحم و مداوم مرتبط با یک ویژگی روی بدن خود مانند علامت، اسکار، شکل یا تقارن یک قسمت خاص از بدن مواجه شوید. افکار می توانند در هر زمانی بدون هشدار ظاهر شوند و مهم نیست که چقدر تلاش می کنید، احتمالاً در متوقف کردن یا تغییر افکار خود در مورد نقص درک شده مشکل دارید.

به دلیل تداوم این افکار، ممکن است اختلال قابل توجهی در کیفیت زندگی خود احساس کنید. اگر فکر می کنید یکی از عزیزان ممکن است با BDD سر و کار داشته باشد، برخی از رفتارهایی که ممکن است نشان دهند عبارتند از:

• تغییر مکرر وضعیت بدن
• لباس هایی برای پنهان کردن برخی از قسمت ها یا ویژگی های بدن
• نظافت بیش از حد
• استفاده بیش از حد از لوازم آرایش
• تاکید بیش از حد بر سایر اعضای بدن یا ویژگی های فیزیکی
• چک کردن مکرر ظاهر در آینه
• دنبال کردن جراحی زیبایی یا سایر روش ها
• کسب اطمینان بیش از حد از دیگران در مورد آن ویژگی یا قسمت بدن
• استفاده از لوازم جانبی مانند کلاه، روسری و دستکش

افراد مبتلا به BDD اغلب در تلاش برای رفع این نگرانی های فیزیکی رفتارهای تکراری انجام می دهند. حتی اگر ساعت ها در روز را صرف این رفتارها کنند، هر گونه تسکین کوتاه مدت است.

میزان پریشانی تجربه شده توسط افراد مبتلا به BDD می تواند آنقدر شدید باشد که درگیر شدن در تعاملات اجتماعی، انجام مسئولیت هایی مانند مدرسه یا کار و در موارد شدید، ترک خانه دشوار می شود.

تشخیص اختلال بدشکلی بدن

برای جلوگیری از بیهوده جلوه دادن یا جدی نگرفتن توسط پزشک، افراد مبتلا به BDD ممکن است قبل از آمدن و درخواست کمک برای مدتی با مشکل مواجه شوند. حتی در این صورت، آنها اغلب به جای روانپزشک یا سایر ارائه دهندگان خدمات سلامت روان، نگرانی های خود را به یک متخصص مراقبت های بهداشتی مانند متخصص پوست، جراح ترمیمی یا دندانپزشک توضیح می دهند.

افراد مبتلا به BDD اغلب از قضاوت دیگران می ترسند، حتی اگر سطح پریشانی آنها آنقدر بالا باشد که به شدت بر کیفیت زندگی و روابط آنها تأثیر می گذارد.

برای تشخیص بالینی BDD، باید معیارهای زیر رعایت شود:

• دیگری با ظاهر: فرد نه تنها باید مشغول یک یا چند نقص درک شده باشد، بلکه توجه به این نکته نیز مهم است که تمرکز توجه او بر یک نقص جزئی است، چیزی که به سختی قابل مشاهده است یا توسط دیگران قابل توجه است یا وجود ندارد. برای اینکه فرد «مشغول» با نقص درک شده در نظر گرفته شود، ساعت ها در روز درگیر افکار وسواسی درباره عیوب خود می شود.
• فرد باید در تلاش برای "رفع" نقص درک شده، رفتارهای تکراری انجام دهد: رفتارهای تکراری در تلاش برای پنهان کردن، تثبیت یا پاسخ دادن به تمرکز فکر وسواسی نشان داده می شود. برای مثال، شخصی ممکن است بارها و بارها در آینه نگاه کند، پوستش را بررسی کند، لباس‌هایش را عوض کند، دوباره آرایش کند، بیش از حد از دیگران اطمینان خاطر بخواهد و غیره.
• مشغله و رفتارهای تکراری باید از نظر بالینی قابل توجه باشد: به عبارت دیگر، پریشانی که فرد تجربه می کند باید به حدی باشد که کیفیت زندگی او به میزان قابل توجهی مختل شود. زندگی اجتماعی، شغل (مدرسه یا کار) و سایر زمینه های مهم زندگی فرد باید در نتیجه این افکار و رفتارها به شدت تحت تأثیر قرار گیرد.

اختلال بدشکلی بدن را می توان به راحتی به عنوان یکی دیگر از اختلالات سلامت روان به اشتباه تشخیص داد، بنابراین برای یک پزشک کاربلد بسیار مهم است که یک ارزیابی تشخیصی کامل برای جلوگیری از تشخیص اشتباه احتمالی انجام دهد.

برخی از علائم BDD با سایر شرایط همپوشانی دارند، مانند:

• آگورافوبیا
• اختلالات اشتها
• اختلال اضطراب فراگیر (GAD)
• اختلال افسردگی اساسی (MDD)
• اختلال وسواس اجباری (OCD)
• اختلالات روان پریشی
• اختلال اضطراب اجتماعی (SAD)
• تریکوتیلومانیا (کشیدن مو)

علل اختلال بدشکلی بدن

هیچ علت واحدی برای BDD شناسایی نشده است. این اختلال تحت تأثیر عوامل مختلفی است از جمله:

• سابقه سوء استفاده
• یک رویداد محرک
• ناهنجاری های مغزی
• قلدری
• استعداد ژنتیکی
• تعاملات اجتماعی و بین فردی

اختلالات مرتبط و همزمان

نشان داده شده است که بین BDD و سایر اختلالات سلامت روان، به ویژه اختلالات اضطرابی مانند OCD، اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) و اختلالات مرتبط با مواد همپوشانی وجود دارد. در DSM-5، BDD در دسته اختلالات وسواس فکری اجباری و مرتبط است.

تحقیقات نشان داده است که بیش از 60 درصد از افراد مبتلا به BDD دارای اختلال اضطراب مادام العمر هستند و 38 درصد آنها فوبیای اجتماعی را شناسایی کرده اند. اشتغال  به یک نقص فیزیکی درک شده می تواند باعث شود افراد احساس انزوا و هراس از هرگونه تعامل اجتماعی کنند و منجر به احساس ناامیدی و افسردگی آنها شود.

اگرچه تصویر بدن ناسالم اغلب با اختلالات خوردن همراه است، اما ذکر این نکته مهم است که بدشکلی بدن لزوماً به وزن یا کاهش وزن مربوط نمی شود. برای بسیاری از مبتلایان به BDD، تمرکز روی قسمتی از بدن مانند بینی، مو، یا جای زخم است.

هنگامی که تمرکز وسواسی برای کسی به طور خاص به اندازه یک عضو بدن، مانند ران ها یا قسمت میانی مربوط می شود، ممکن است رفتار اختلال خوردن در تلاش برای رفع این نقص درک شده رخ دهد. تخمین زده می شود که حدود 12 درصد از مبتلایان به BDD معیارهای اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی و پرخوری عصبی را نیز دارند.

اختلال بدشکلی بدن چقدر شایع است؟

پیشنهاد می‌شود که BDD از هر 50 نفر در جمعیت عمومی 1 نفر را تحت تأثیر قرار دهد. به نظر می رسد که BDD مردان و زنان را به طور یکسان تحت تأثیر قرار می دهد، به طوری که تخمین زده می شود 2.5 درصد از زنان و 2.2 درصد از مردان به این اختلال مبتلا باشند.

اگرچه BDD می تواند برای افراد در هر سنی ظاهر شود، بسیاری از آنها علائم و رفتارهای این اختلال را در حدود 12 یا 13 سالگی نشان می دهند.

انواع اختلال بدشکلی بدن

اگرچه تمرکز و توجه بیش از حد می تواند بر روی قسمت های مختلف بدن، صفات یا ویژگی ها باشد، برخی از رایج ترین موارد عبارتند از:

• قفسه سینه
• مو
• دستگاه تناسلی
• عضلانی یا اندازه یک عضو بدن
• بینی یا سایر ویژگی های صورت
• تقارن (مو، ویژگی های صورت، اعضای بدن)

درمان اختلال بدشکلی بدن

اگر شما یا یکی از عزیزانتان با BDD سر و کار دارید، ممکن است احساس کنید تمایلی به شروع درمان روانپزشکی ندارید. برای کسانی که BDD دارند بسیار رایج است که معتقد باشند درمان روانپزشکی راه حل مناسبی برای نگرانی های آنها نیست.

در واقع، این احتمال وجود دارد که شما قبلاً از راه‌های دیگری مانند مشاوران آرایشی، مو و لباس، جراحان پلاستیک، زیبایی‌شناسان، متخصصان پوست و دندانپزشکان (بسته به ویژگی بدنی مورد نظر) کمک گرفته باشید. کسانی که BDD دارند می خواهند "مشکل" فیزیکی آنها برطرف شود. آنها می خواهند نقص درک شده برطرف شود، تغییر شکل داده شود یا حذف شود.

ممکن است دلهره آور باشد، اما درمان روانپزشکی می تواند بسیار سودمند باشد و به هر گونه افکار و احساسات پیرامون این نگرانی های فیزیکی رسیدگی کند.

روان درمانی

یکی از رویکردهایی که نشان داده است در درمان BDD موثر است، درمان شناختی رفتاری (CBT) است. در واقع، CBT یک درمان خط اول برای BDD است که شامل تغییر افکار و باورهای ناسازگار موجود در این اختلال است. همچنین می تواند شامل تکنیک های مواجهه با هدف کاهش رفتارها و افکار تکراری پیرامون مشغله های بدنی باشد.

مهم است که افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن به خود زمان کافی را برای مؤثر بودن روان درمانی اختصاص دهند.

دارو درمانی

علاوه بر این، نشان داده شده است که استفاده از داروها، به ویژه مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، در کاهش برخی از علائم BDD موثر است. این داروها اغلب در ترکیب با درمان شناختی رفتاری به بهترین نحو مورد استفاده قرار می گیرند. 

مقابله با اختلال بدشکلی بدن

همچنین کارهایی وجود دارد که می توانید برای کمک به کنترل بیشتر علائم این بیماری انجام دهید. این استراتژی ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اجتناب از مقایسه: مقایسه اجتماعی برای بسیاری از ما یک چالش بزرگ است، و حتی اگر با BDD زندگی می کنید، چالش بزرگی است. به دلیل ناامنی در مورد ویژگی های فیزیکی و تمایل به قضاوت شدید خودمان، بودن در کنار دیگران می تواند چالش برانگیز و ترسناک باشد.
• اطمینان از ایمنی شما: ایمنی فیزیکی کلید درمان BDD است. زمانی که یک فرد درمان روانپزشکی را شروع کرده است، احتمالاً برخی از رفتارهای مقابله ای ناسالم فیزیکی مانند رسیدگی بیش از حد به پوست یا دنبال کردن انواع درمان های پزشکی غیر مفید را از خود نشان داده است. این رفتارها باعث می شود که شما و عزیزانتان هیچ امیدی به تغییر وضعیت نداشته باشید. مهم است که این رفتار نه تنها برای رفاه فرد مضر تلقی شود، بلکه در تحقق هدف "رفع" یک نقص درک شده نیز بی اثر باشد.
• تمرکز بر خودپذیری: پس از صرف زمان زیاد بر روی عیوب شخصی، ایده خودپذیری می‌تواند غریب و گاهی غیرممکن به نظر برسد، اما با کمک درمان می‌توان افکار ناتوان کننده و رفتارهای ناسالم را به چالش کشید و بهبود بخشید. با خود صحبت کنید و به جایی بیایید که پذیرش و شفقت بیشتری نسبت به خود دارد.