به گزارش سلامت نیوز به نقل از وری ول هلث، بررسی های اخیر نشان داده است که افراد 60 ساله و بالاتر بیشتر از بزرگسالان جوان به داروهای بدون نسخه (OTC) متکی هستند، اغلب بدون اینکه متوجه باشند که خطرات و عوارض جانبی برای سلامتی دارند.

این بررسی که در مجله Cureus منتشر شد، نشان داد که افراد مسن به دلایل مختلفی به داروهای OTC متکی هستند مانند:

• آنها قبلا از آنها استفاده کرده اند و به محصولاتی که با آنها آشنا هستند اعتماد دارند.
• برای گرفتن نسخه نیازی به مراجعه به پزشک ندارند.
• داروهای OTC اغلب مقرون به صرفه تر از داروهای تجویزی هستند.
• این داروها اغلب توسط پزشکان، دوستان و خانواده توصیه می شود.

طبق بررسی، شایع ترین دلایل سلامتی برای مصرف داروها، سردرد، درد شکم، سرفه، درد مفاصل و تب بود. بیماری شماره یک که شرکت کنندگان به آن اشاره کردند سردرد بود و رایج ترین داروهای بدون نسخه مصرفی مسکن ها بودند.

یک سمینار FDA در سال 2013 در مورد داروهای OTC و افراد مسن نشان داد که در حالی که 86٪ از مردم گفتند که به طور معمول از داروهای OTC استفاده می‌کنند، تنها حدود نیمی از آنها به پزشکان خود اطلاع دادند.

چرا افراد مسن به دارو حساس تر هستند؟

بدن با افزایش سن داروها را به طور متفاوتی مدیریت می کند. برای برخی، این به معنای کاهش عملکرد کلیه و کبد است که می تواند سرعت خروج داروها از بدن را کاهش دهد و نتیجه افزایش عوارض جانبی است.

به طور کلی، افراد مسن نسبت به اثرات داروها، چه خوب و چه بد، حساس تر هستند؛ این بدان معناست که اغلب دوزهای پایین تر برای افراد مسن موثر است و احتمال بیشتری برای تجربه عوارض جانبی دارند.

در حالی که بیماران ممکن است داروهای OTC را کم خطرتر از داروهای تجویزی بدانند، داروهای OTC تنها از این جهت متمایز از داروهای تجویزی هستند که برای استفاده عموم بدون تجویز پزشک، ایمن و مؤثر هستند. این داروها از داروهای تجویزی کمتر یا ایمن‌تر نیستند.

در نتیجه، سوء استفاده ناخواسته از داروهای بدون نسخه ممکن است در میان بسیاری از افراد مسن نقش داشته باشد؛ برای مثال سالمندان نمی دانند که دو داروی مختلف می تواند دارای یک ماده فعال مشابه باشد که در صورت مصرف این دو با یکدیگر از دوز دارویی آن فراتر می روند. خطر تداخلات دارویی و عوارض جانبی در میان بسیاری از افراد مسن که داروهای تجویزی مصرف می کنند، حتی بیشتر است.

OTC ممکن است تنها شاخه ای از پزشکی باشد که از مردم انتظار داریم تصمیم بگیرند که چه زمانی آن را شروع و چه زمانی متوقف کنند. ما به آموزش بهتر مصرف کننده، مشارکت بیشتر پزشکان و داروسازان در مشاوره های OTC و بسته بندی بهتر محصولات نیاز داریم تا مردم را راهنمایی کند که چگونه باید این داروهای بدون نسخه را مصرف کنند.

داروهای OTC که باید با احتیاط مصرف شوند

مسکن ها

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) شامل ادویل و موترین (ایبوپروفن)، آلو (ناپروکسن) و آسپرین می شود. همه آنها می توانند باعث زخم و خونریزی معده شوند. این امر به ویژه اگر از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنید، یا دیابت کنترل نشده یا فشار خون بالا دارید، نگران کننده است.

استفاده طولانی مدت از این داروها می تواند باعث مشکلات قلبی و کلیوی شود. از پزشک خود بپرسید که آیا تیلنول (استامینوفن) انتخاب ایمن تری است، اما برچسب را در مورد میزان مصرف و دفعات مصرف بخوانید. استفاده طولانی مدت از استامینوفن می تواند باعث مشکلات کبدی شود.

فراموش نکنید که استفاده مکرر و طولانی‌مدت از مسکن‌ها خطراتی را به همراه دارد. در عوض، پزشک می‌تواند شما را برای گزینه‌های غیر دارویی، مانند فیزیوتراپ، به متخصص درد ارجاع دهد.

در حالی که آسپرین روزانه برای مدت طولانی برای جلوگیری از حملات قلبی و سکته توصیه می شد، دستورالعمل های اخیر می گوید افرادی که سکته مغزی یا حمله قلبی نداشته اند نباید روزانه آسپرین مصرف کنند. اگر سکته مغزی یا حمله قلبی داشته اید، مزایا و معایب مصرف روزانه آسپرین را با پزشک خود در میان بگذارید.

بنادریل (دیفن هیدرامین)

در حالی که مصرف بنادریل برای درمان واکنش های آلرژیک گاه به گاه خوب است، اما نباید آن را به عنوان راه کمکی برای داشتن خواب بهتر مصرف کرد.

بسیاری دیگر از داروهای خواب آور موجود در بازار حاوی دیفن هیدرامین هستند. آنها را طبق دستور پزشک و فقط برای مدت زمانی که پزشک توصیه می کند استفاده کنید. استفاده طولانی مدت می تواند منجر به مشکلات شناختی، سردرگمی و از دست دادن حافظه شود.

سودوافدرین

سودوافدرین ماده فعال بسیاری از داروهای ضداحتقان است که می تواند فشار خون را افزایش دهد.

جایگزین بهتر داروهای ضد احتقانی است که به طور خاص برای افراد مبتلا به فشار خون بالا ساخته شده است.

حتی اگر از داروهای فشار خون استفاده می کنید و فشار خون شما تحت کنترل است، داروهای ضد احتقان می توانند سطح BP شما را افزایش دهند، به همین دلیل مهم است که از داروساز برای انتخاب گزینه ایمن کمک بخواهید.مردانی که پروستات بزرگی دارند باید از سودوافدرین دوری کنند تا از بدتر شدن مشکلات ادراری جلوگیری کنند.

فلوناز (فلوتیکاسون) و رینوکورت (بودزونید) نیز احتقان را درمان می کنند اما می توانند فشار چشم را در افراد مبتلا به گلوکوم افزایش دهند .

داروهای سوزش سر دل

داروهای OTC مانند Prilosec (امپرازول)، Nexium (اسومپرازول) و Prevacid (لانزوپرازول) برای کاهش اسید معده و درمان سوزش سر دل استفاده می شوند. آنها برای استفاده کوتاه مدت در نظر گرفته شده اند، اما مردم اغلب ماه ها یا سال ها آنها را مصرف می کنند. نگرانی در مورد داروها این است که می توانند با جذب کلسیم تداخل کنند و منجر به شکستگی استخوان شوند. آنها همچنین می توانند باعث اسهال و ذات الریه شوند.

شیر منیزیم و سیترات منیزیم

اینها داروهای شناخته شده بدون نسخه ای هستند که اغلب برای درمان یبوست توصیه می شوند. آنها خطر عوارض جانبی در افراد مبتلا به مشکلات کلیوی را به همراه دارند، به خصوص اگر طولانی مدت استفاده شوند.

اگر مشکل یبوست است، آب بیشتری بنوشید، فیبر بیشتری بخورید و روزانه ورزش کنید. در مورد گزینه‌های نسخه‌ای یا غیرنسخه‌ای که می‌توانید در صورتی که درمان‌های سبک زندگی برای شما مؤثر نبود، با پزشک خود مشورت کنید.

اکسی ترول

Oxytrol (اکسی بوتینین) بدون نسخه می تواند برای زنان دارای مثانه بیش فعال موثر باشد. با این حال، می تواند عوارض جانبی مانند سرگیجه، خشکی دهان و یبوست ایجاد کند. با این حال گاهی اوقات برای درمان عوارض جانبی به داروهای بیشتری نیاز است. قبل از امتحان دارو، از پزشک خود در مورد تمرینات کگل که می تواند کف لگن شما را تقویت کند، سوال کنید.