به گزارش سلامت نیوز به نقل از هلث مچ، پرکاری تیروئید در حدود 1 نفر از هر 100 نفر بالای 12 سال رخ می دهد و این وضعیت با افزایش سطح هورمون های تیروئید مشخص می شود. در حالی که چندین علت بالقوه برای پرکاری تیروئید وجود دارد، از جمله بیماری گریوز و ندول های تیروئید بیش فعال، برخی داروها نیز ممکن است منجر به این بیماری شوند.

تیروئید پرکار چیست؟

غده تیروئید غده ای پروانه ای شکل است که در جلوی حنجره و در نزدیکی قاعده گردن شما قرار دارد و هورمون های تیروئیدی ترشح می کند که بدن شما از آنها برای ذخیره و مدیریت انرژی استفاده می کند. این هورمون ها بر عملکردهایی مانند ضربان قلب، تنفس و متابولیسم تأثیر می گذارند.

گاهی اوقات، غده تیروئید بیش از حد هورمون تیروئید ترشح می کند. این وضعیت پرکاری تیروئید است و افزایش سطح هورمون تیروئید در بدن شما می تواند عوارض جانبی به همراه داشته باشد. مانند:

• افزایش اشتها
• کاهش وزن بی دلیل
• احساس حساسیت بیشتر به گرما
• نیاز به دفع بیشتر مدفوع
• لرزش عضلانی به خصوص در دست
• افزایش ضربان قلب
• تحریک پذیری یا اضطراب
• ناتوانی در خواب یا احساس خستگی پس از یک استراحت طولانی شبانه

علائم پرکاری تیروئید می تواند از بسیار خفیف تا ناتوان کننده متغیر باشد. در صورت درمان نشدن، پرکاری تیروئید می تواند خطر سکته مغزی و سایر مسائل مربوط به قلب را افزایش دهد و همچنین می تواند منجر به پوکی استخوان شود و تأثیر بدی بر باروری مردان و زنان دارد و بر سلامت چشم ها نیز تاثیر می گذارد.

با گزینه های درمانی مناسب، اکثر افراد مبتلا به پرکاری تیروئید می توانند زندگی سالم و شادی داشته باشند.

آیا داروهایی وجود دارند که باعث پرکاری تیروئید می شوند؟

علل مختلفی برای پرکاری تیروئید وجود دارد. بیماری گریوز شایع ترین بیماری است، اما برخی داروها نیز ممکن است باعث آن شوند.

این داروها عبارتند از:

• آمیودارون: این دارو در درجه اول برای درمان اختلالات ریتم قلب استفاده می شود و حدود 100 برابر مصرف معمول روزانه ید دارد. غده تیروئید از ید برای تولید هورمون ها استفاده می کند و افزایش مقدار ید می تواند باعث پرکاری غده تیروئید شود.
• اینترفرون آلفا: این دارو برای درمان عفونت های مزمن ویروس هپاتیت C (HCV) استفاده می شود. حدود 15 درصد از افرادی که این دارو را مصرف می کنند به بیماری تیروئید مبتلا می شوند. در حالی که این اثر ممکن است به دلیل خود دارو باشد، نشانه هایی نیز وجود دارد که HCV ممکن است در ایجاد پرکاری تیروئید نقش داشته باشد.
• مهارکننده های گیرنده مرگ برنامه ریزی شده-1 (PD-1): مهارکننده های PD-1 در ایمونوتراپی سرطان استفاده می شوند و برای کمک به سیستم دفاعی طبیعی بدن برای مبارزه با سلول های سرطانی ساخته شده اند. آنها همچنین خطر ابتلا به پرکاری تیروئید را افزایش می دهند. همچنین این دارو باعث آزاد شدن آنتی بادی هایی می شود که علیه هورمون های تیروئیدی عمل می کنند.
• آلمتوزوماب: این داروی دیگری برای درمان سرطان است. بیمارانی که این دارو را مصرف می کنند، به ویژه در معرض ابتلا به بیماری گریوز هستند که یکی از شایع ترین علل پرکاری تیروئید است و زمانی اتفاق می افتد که بدن آنتی بادی هایی ایجاد می کند که به غده تیروئید حمله می کنند.
• لیتیوم: برای درمان اختلال دوقطبی استفاده می شود. به ندرت ممکن است باعث ایجاد پرکاری تیروئید یا بیماری گریوز شود و این کار را با افزایش توانایی غده تیروئید برای استفاده و حفظ ید که برای تولید هورمون های تیروئید لازم است، انجام می دهد.

برخی از داروها و مکمل های بدون نسخه نیز ممکن است باعث پرکاری تیروئید شوند و این وضعیت معمولا زمانی اتفاق می افتد که دارو یا مکمل حاوی مقدار زیادی ید باشد، مانند مکمل های کلپ دریایی.

اگر علائم پرکاری تیروئید را تجربه می کنید، مهم است که پزشک خود را در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید مطلع کنید. این موارد شامل داروهای بدون نسخه، با نسخه و همچنین مکمل های غذایی است.

آیا مصرف داروهای تیروئید می تواند باعث پرکاری تیروئید شود؟

بله. اگر از داروهای تیروئیدی برای درمان کم کاری تیروئید استفاده می کنید، در صورت مصرف بیش از حد داروهای تیروئید ممکن است دچار پرکاری تیروئید شوید.

سطح هورمون تیروئید شما می تواند در طول زمان، به دلیل تغییر سبک زندگی، وارد کردن ید بیشتر در رژیم غذایی یا پیشرفت یک بیماری، در نوسان باشد. پزشک سطح تیروئید شما را به طور منظم کنترل می کند و داروهای تیروئید شما را بر اساس آن تنظیم می کند.

با این حال، اگر در حال حاضر از داروهای تیروئید استفاده می کنید و علائم مرتبط با پرکاری تیروئید را مشاهده می کنید، به پزشک خود مراجعه کنید. آنها می توانند سطح هورمون تیروئید شما را ارزیابی کنند و داروی شما را تنظیم کنند.