به گزارش سلامت نیوز به نقل از هلث دی ایوانیس کاتسانتونیس محقق دانشگاه کمبریج در بریتانیا گفت: «وقت گذاشتن برای ایجاد روابط گرم، نزدیک، آرامش‌بخش و درک بین والدین و کودکان در اوایل کودکی، تاب‌آوری کودکان را در برابر مشکلات سلامت روان بالا میبرد و سطح اجتماعی بودن آن‌ها را در دوران کودکی و نوجوانی افزایش می‌دهد. » جامعه گرایی یک اصطلاح است که شامل مهربانی، همدلی، کمک، سخاوت و داوطلبانه است.

او گفت: «کودکان از والدین خود تقلید می‌کنند و بنابراین در این مسیر مهارت‌های اجتماعی را یاد می‌گیرند که بعداً برایشان مفید است».

برای این مطالعه، محققان داده‌های بیش از ده هزار و 700 کودک متولد شده بین سال‌های 2000 تا 2002 را تجزیه و تحلیل کردند. آنها با والدین و کودکان در سنین 5، 7، 11، 14 و 17 ساله با استفاده از پرسش‌نامه‌های استانداردی که علائم سلامت روانی مانند افسردگی، اضطراب پرخاشگری، رفتارهای مطلوب اجتماعی و شیوه های انضباط را اندازه‌گیری می‌کنند، مصاحبه کردند.

محققان دریافتند: هر چه بچه‌ها در 3 سالگی به والدین خود نزدیک‌تر بودند، مهربانی، همدلی، کمک‌رسانی، سخاوتمندی و داوطلبانه‌تر بودن آنها در زمان رشد بیشتر بود. برعکس، بچه‌هایی که روابط اولیه والدینشان از نظر عاطفی پرتنش یا توهین‌آمیز بود کمتر به عادت‌های اجتماعی مثبت دست یافتند.

این مطالعه همچنین نشان داد که سلامت روان در دوران کودکی و نوجوانی ثابت می ماند.

کاتسانتونیس می‌گوید: «پس از یک سن خاص، ما معمولاً از نظر روانی خوب یا ناخوش هستیم و سطح قابل قبولی از انعطاف‌پذیری داریم.از سوی دیگر، رفتارهای اجتماعی مطلوب، بیشتر و برای مدت طولانی‌تر تغییر می‌کنند و فرصت بیشتری را برای مداخله و قرار دادن بچه‌ها در مسیری جدید نشان می‌دهند.نزدیک بودن تنها با گذشت زمان ایجاد می شود و برای والدینی که در شرایط استرس زا و محدود زندگی یا کار می کنند، اغلب کافی نیست.برخی از والدین نیز ممکن است برای ایجاد یک پیوند ایمن و مراقبتی به کمک نیاز داشته باشند.

مدارس نیز می توانند کمک کنند. اما محققان گفتند که تلاش‌های آموزشی برای ایجاد عادات اجتماعی مثبت باید در برنامه درسی گنجانده شود، نه اینکه فقط یک‌بار ارائه شود.

یافته ها به صورت آنلاین در 7 اکتبر در مجله بین المللی توسعه رفتاری منتشر شد .

کارشناسانی که در این مطالعه شرکت نداشتند موافقند که بچه ها به دنبال غریبه ها نمی روند.

جسیکا استرن روانشناس پژوهشی در دانشگاه ویرجینیا گفت: این مطالعه "جایگاه جدیدی را در درک اینکه چگونه والدین به سلامت روانی و رفتار اجتماعی مثبت کودکان کمک می کند، باز می کند .

استرن گفت: به خصوص وقتی صحبت از پیشگیری از مشکلات رفتاری می شود این تحقیق قوی ترین شواهدی را ارائه می دهد که فرزندپروری واقعاً برای رشد سالم در درازمدت اهمیت دارد ."

وی افزود: این مطالعه در اروپا انجام شد، اما یافته ها با آنچه در ایالات متحده دیده می شود مطابقت دارد. به گفته استرن، تحقیقات بیشتر نشان می دهد که چگونه سلامت روانی کودکان به طور جدایی ناپذیری با سلامت روانی، مراقبتی و وضعیت اجتماعی و اقتصادی والدین آنها مرتبط است.

والدین و مراقبان باید به خاطر داشته باشند که کودکان اغلب رفتار آنها را تقلید می کنند. او می‌گوید: «کودکان و نوجوانانی که تجربه کرده‌اند والدینشان فریاد می‌زنند، ضربه می‌زنند یا آنها را شرمنده می‌کنند تا به شیوه‌ای خاص رفتار کنند، احتمال بیشتری دارد که دیگران را فریاد بزنند، ضربه بزنند و سرزنش کنند تا به خواسته‌شان برسند.

وی توصیه کرد : به جای نظم و انضباط خشن، والدین می توانند برای انضباط همدلانه، با تکنیک «مهربان اما محکم» تلاش کنند. روابط نزدیک با والدین به کودکان کمک می کند تا عمیقاً درک کنند که چگونه با افراد دیگر خارج از خانه ارتباط برقرار کنند.