مهارتهای زندگی و تاب آوری

مهارتهای زندگی و تاب آوری ارتباطی تنگاتنگ با یکدیگر دارند. تاب آوری به معنای توانایی فرد برای مقاومت در برابر تحولات و مشکلات زندگی، استرس و فشارهای روزمره، بحران‌ها و سختی‌های زندگی است.

یک شخص تاب آور، در مواجهه با مشکلات و تحولات ناگهانی، می‌تواند بهترین تصمیم‌ها را بگیرد و از موقعیت بهتری برای خودش بهره‌مند شود.

تاب آوری به معنای فراگیری مهارت‌ها و استراتژی‌هایی است که به افراد کمک می‌کنند تا با مواجهه با چالش‌های زندگی، به بهترین شکل ممکن به آن ها پاسخ دهند.

اهمیت تاب آوری

تاب آوری یکی از مهمترین مهارت‌هایی است که به فرد کمک می‌کند تا در مواجهه با چالش‌ها و مشکلات زندگی، به بهترین شکل ممکن عمل کند و به راحتی از شرایط دشوار عبور کند. اهمیت مهارتهای زندگی و تاب آوری شامل موارد زیر خواهد بود:

بهبود کیفیت زندگی

تاب آوری به فرد کمک می‌کند تا بهبود کیفیت زندگی را تجربه کند.

ارتقای سلامت روانی

فرد تاب آور، در مواجهه با استرس و فشارهای روزمره و بحران‌های زندگی، به بهترین شکل ممکن عمل کرده و به احساس رضایت و خوشبختی دست می‌یابد.

ارتقای عملکرد شغلی

افرادی که تاب آور هستند، در مواجهه با فشار و تحولات شغلی، به بهترین شکل ممکن عمل کرده و عملکرد شغلی بهتری داشته و به موفقیت در شغل دست می‌یابند.

ارتقای ارتباطات شخصی

فرد تاب آور، در مواجهه با چالش‌های ارتباطی با دیگران، به بهترین شکل ممکن عمل کرده و ارتباطات شخصی بهتری داشته و به روابط بهتری با دیگران دست می‌یابد.

بهبود و ارتقاء تاب آوری با آموزش مهارتهای زندگی

آموزش مهارت های زندگی می‌تواند به شخص کمک کند تا تاب آوری خود را ارتقا دهد و در مواجهه با چالش‌های زندگی، بهتر و مؤثر تر عمل کند. مهارت های زندگی به عنوان مجموعه ای در نظر گرفته می شود که از موارد زیر تشکیل شده است:

• مهارت های زندگی
• مهارت‌های ارتباطی
• مهارت‌های مدیریت زمان
• مهارت‌های حل مسئله
• مهارت‌های تصمیم‌گیری
• مهارت‌های مدیریت استرس و اضطراب
• مهارت‌های خودمراقبتی و سلامت روان و جسم
• مهارت تفکر انتقادی
• مهارت همدلی
• مهارت جرات ورزی

آموزش مهارتهای زندگی برای همه اقشار جامعه کمک می‌کند تا فرد خودش را بشناسد و مهارت‌های لازم برای مواجهه با چالش‌های زندگی را به دست آورد. برای مثال، آموزش مهارت های زندگی به شخص اجازه می‌دهد تا مسئولیت خود را در دست بگیرد و از تجربیات خود برای بهبود زندگی خود و دیگران استفاده کند. بنابراین، آموزش مهارت های زندگی می‌تواند به شخص کمک کند تا تاب آوری خود را ارتقا داده و با چالش‌های زندگی به بهترین شکل ممکن مواجه شود.

در نهایت می توان گفت که آموزش مهارتهای زندگی بطور سراسری و فراگیر ملی به عنوان یکی از مهمترین نیازهای اجتماعی، باید در برنامه های آموزشی و پرورشی جایگزین شود. این مهارتها به افراد جامعه کمک می‌کنند تا در مواجهه با چالش‌های زندگی، به بهترین شکل ممکن عمل کرده و در سنین بزرگسالی نیز از سطح بالاتر تاب آوری برخوردار باشند.

نویسنده: جواد طلسچی یکتا؛ مددکار اجتماعی و دکتری مدیریت کوچینگ