به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان، به ‌نوشته نشریه علمی ساینس‌دیلی؛ این مطالعه شامل بررسی ۶۰ هزار بزرگ سال از بریتانیا بود که هفت سال تحت‌نظر قرار گرفتند. در ابتدای مطالعه مشخص شده بود که خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ در افراد دارای خطر ژنتیکی بالا در مقایسه با افرادی که خطر ژنتیکی پایینی داشتند، 2.4 برابر بیشتر بود. این مطالعه نشان داد که بیش از یک‌ساعت فعالیت بدنی با شدت متوسط تا شدید در روز با کاهش ۷۴ درصدی خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ در مقایسه با شرکت‌کنندگانی که کمتر از ۵ دقیقه فعالیت بدنی داشتند، مرتبط است.

این نتیجه حتی زمانی که عوامل دیگر، از جمله خطر ژنتیکی، در نظر گرفته شد، خود را نشان داد. یکی دیگر از یافته‌های قانع‌کننده این بود که شرکت‌کنندگان با خطر ژنتیکی بالا، اما در گروه فعال‌تر از لحاظ بدنی، در مقایسه با افراد با خطر ژنتیکی پایین اما در گروه کم‌فعال، در واقع درمعرض خطر کمتری برای ابتلا به دیابت نوع ۲ قرارداشتند. فعالیت بدنی با شدت متوسط، حرکاتی را توصیف می‌کند که باعث تعریق و افزایش ضربان قلب می‌شوند. نمونه‌هایی از فعالیت‌های بدنی شدید شامل دویدن، دوچرخه‌سواری در سربالایی یا با سرعت بالا و باغبانی است.