به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر؛ کودک آزاری در اشکال مختلف خود (جسمی، جنسی، عاطفی و غفلت) پدیده‌ای است که در هر گوشه از این جهان وجود دارد. ممکن نیست در جامعه‌ای کودکان وجود داشته باشند و به صورت تعمدی و یا ناخودآگاه کودکی مورد آزار قرار نگیرد.

از آنجا که کودکان شکل دهنده فردای جامعه ایران هستند؛ توجه به مقوله کودک آزاری و رفع این پدیده آسیب زا می‌تواند در شکل گیری بسیاری از آسیب‌های اجتماعی در جامعه ایران فردا مهم و اثرگذار باشد.

در شرایطی که ضعف کودکان در مراقبت از خود و آسیب پذیر بودن ایشان باعث می‌شود به راحتی قربانی آزارگران شوند و یا به دلیل غفلت خانواده در نگهداری، کودک آسیب ببیند؛ دستگاه‌های مسئول و گروه‌های مردمی در سرتاسر جهان برای کاهش کودک آزاری و حمایت از حقوق کودک برنامه‌های متعددی را اجرا کرده‌اند و در همین راستا رسانه و گروه‌های مردمی موظف هستند جامعه را بیش از پیش با مقوله کودک ازاری اشنا کنند.

کودک آزاری تنها محدود به کودکان کار و یا کودکان دارای والدین معتاد در محله‌های بزهکار نمی‌شود. کودک آزاری تنها به دست پدر و مادری معتاد صورت نمی‌گیرد و هر کودکی در هر خانواده‌ای ممکن است با شکلی از کودک آزاری مواجه شود به همین دلیل رشد آگاهی‌ها در میان خانواده‌ها در موضوع کودک آزاری ضروری است.

غفلت والدین از مراقبت از فرزندان هم حتی برای مدتی کوتاه ممکن است به کودک آسیب بزند و همین دلیل به نظر ساده می‌تواند به سلامتی و آینده کودک آسیبی جدی وارد کند.

در تعاریف رسمی و بین المللی و به طور کلی کودک آزاری به هر نوع رفتاری گفته می‌شود که توسط هر فردی (اعم از والدین یا دیگران بر روی کودک (فرد زیر ۱۸ سال) انجام می‌گیرد و به سلامتی جسمی و روانی وی آسیب می‌رساند.

کودک آزاری ممکن است به صورت انجام عملی مانند تنبیه بدنی بوده و یا به عدم انجام عملی «ترک فعل» باشد مانند گرسنه نگه داشتن کودک یا تهیه نکردن وسایلی که برای سلامتی کودک ضروری است.

رفتارهایی که به‌صورت تصادفی انجام می‌شوند کودک آزاری به حساب نمی‌آیند، مانند این‌که کودکی به علت تصادف با موتور دچار مصدومیت شود.

با این حال موارد گسترده‌ای از آسیب‌ها که همراه با کودک آزاری است موجب شده است تا جلوگیری از این آسیب‌ها دغدغه نهادهای مسئول و رسانه‌های متعهد و حساس به جامعه باشد.

متأسفانه در بسیاری از جرایم عمده کشور رد پایی از کودک آزاری هم دیده می‌شود؛ در چنین شرایطی و در حالی که کودکان آینده سازان آینده کشور هستند؛ تلاش برای کاهش آسیب‌های اجتماعی همراه با کودک آزاری و جدا کردن آنان از کودک آزاری در کنار رشد آگاهی اجتماعی نسبت به مقوله کودک آزاری امری ضروری است.

این مساله نشان می‌دهد کودک آزاری نیازمند توجه جامعه به این مساله است.

از خانواده‌ای که به دلیل غفلت کوتاه مدت از فرزند خود بی خبر است؛ یا در موارد شدیدتر خانواده‌ای که به دلیل اعتیاد والدین خود آزارگر کودک است یا به دلیل فقر، کودک را برای کار سخت روانه کارگاه‌های زیر زمینی می‌کند اساساً نمی‌تواند از آسیب‌های احتمالی به کودک جلوگیری کند. به همین دلیل جامعه شناسان و محققان اجتماعی معتقدند میزان کودک آزاری تنها با رشد آگاهی‌های اجتماعی ممکن است.

حتی اگر در جامعه فقر و اعتیاد کاهش یابد؛ کاهش موارد کودک آزاری همچنان نیازمند رشد آگاهی‌های اجتماعی است.

در این زمینه استخراج و مطالعه مجموعه‌ای از مقالات روانشناسی، ابلاغ سیاست‌ها، قوانین و مقررات می‌تواند اقدام مهمی از سوی دستگاه‌های حاکمیتی باشد.

انتشار نتایج تحقیقات میدانی و تجربیات جهانی و برگزاری پنل‌های گفت و گو با مسئولان و جامعه شناسان و پخش این مناظرات از رسانه‌های جمعی از دیگر روش‌های مهم در رشد آگاهی افکار عمومی نسبت به پدیده کودک آزاری است.