به گزارش سلامت نیوز به نقل از وری ول هلث اگر فردی در بخش مراقبت های ویژه (ICU) بیمارستان بستری شده است، این بدان معنی است که بیماری او به اندازه ای جدی است که به دقیق ترین درجه نظارت پزشکی و بالاترین سطح مراقبت پزشکی نیاز دارد.
ممکن است فرد بستری از نظر پزشکی ناپایدار باشد، به این معنی که وضعیت او ممکن است به طور غیرمنتظره ای تغییر کند و به طور بالقوه ممکن است به سرعت بدتر شود.
به طور معمول، افرادی که بسیار بیمار هستند فقط باید برای مدت کوتاهی در ICU بمانند، تا زمانی که بیماری آنها به اندازه کافی پایدار شود تا به بخش منتقل شوند. در همین حال، ممکن است بخواهید بدانید در زمانی که در ICU از فردی مراقبت می شود چه انتظاری دارید. همچنین ممکن است بخواهید بدانید که در چه شرایطی باید پیش بینی کنید که فرد بستری در ICU به اندازه کافی پایدار باشد تا از ICU مرخص شود و در یک بخش استاندارد بیمارستان بستری شود.
انواع واحدهای مراقبت ویژه
ICU بخشی از بیمارستان است که بیماران تحت نظارت و مراقبت های پزشکی دقیق قرار می گیرند. برخی از بیمارستان ها نیز دارای ICU های تخصصی برای انواع خاصی از بیماران هستند:
- ICU نوزادان (NICU): مراقبت از نوزادان بسیار کوچک یا نارس
- ICUکودکان (PICU): برای کودکانی که نیاز به مراقبت های ویژه دارند
- ICU عصبی : مراقبت های تخصصی برای بیماران ناپایدار عصبی
- واحد مراقبت قلبی (CCU) : مراقبت از بیمارانی که مشکلات قلبی جدی یا ناپایدار دارند
- ICU جراحی (SICU): مراقبت از بیمارانی که پس از جراحی در حال نقاهت هستند .
چرا برخی از افراد نیاز به پذیرش در ICU دارند؟
دلایل مختلفی وجود دارد که بستری شدن در ICU را تضمین می کند و فرد بستری احتمالاً دارای یک یا چند مورد از این شرایط است:
از نظر پزشکی ناپایدار
بیمارانی که از نظر پزشکی ناپایدار هستند و نیاز به نظارت دقیق و تنظیمات مکرر درمان دارویی دارند، اغلب در ICU بستری می شوند، زیرا این محیطی است که برای نظارت دقیق و پاسخ سریع مناسب است.
نیاز به حمایت برای تنفس
برخی از بیماران باید در ICU بستری شوند زیرا نمی توانند به تنهایی نفس بکشند و برای ادامه تنفس نیاز به حمایت تنفسی از طریق دستگاهی مانند ونتیلاتور دارند. بسیاری از بخش‌های بیمارستانی نمی توانند برای تنفس بیمار از ونتیلاتور استفاده کنند. لوله گذاری ( اینتوبیشن) عبارت است از قرار دادن دستگاه تنفسی برای حمایت از تنفس در گاوی بیمار و خروج لوله تنفسی، که اکستوبیشن نامیده می شود، زمانی صورت می گیرد که بیمار بتواند به طور مستقل نفس بکشد.
سطح پایین‌تر هوشیاری
اگر فرد بیهوش است، پاسخ نمی‌دهد یا در کما است، نیاز به مراقبت در ICU خواهد داشت. افرادی که بیهوش هستند ممکن است آسیب مغزی شدید یا مشکلات پزشکی بسیار گسترده را متحمل شده باشند که برای افزایش شانس بهبودی نیاز به مراقبت دقیق دارند.
نیاز به نظارت در طول نوع خاصی از درمان
از جمله مواردی که نیاز به حمایت داروهای گشادکننده عروق دارند.
نوع مراقبت اضافی ارائه شده
ICU به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مانند پزشکان، پرستاران، دستیاران پرستاری، درمانگران و متخصصان اجازه می دهد تا سطحی از مراقبت را ارائه دهند که ممکن است نتوانند در محیط دیگری ارائه دهند:
مانیتورینگ دقیق و مکرر علائم حیاتی
در هنگام حضور در ICU، بیماران بیشتر از آنچه در بخش معمولی بیمارستان باشند تحت نظر قرار می گیرند. علائم حیاتی مانند ضربان قلب، فشار خون و تعداد تنفس، و همچنین پارامترهایی مانند سطح اکسیژن و دی اکسید کربن، به طور مداوم با دستگاه های الکترونیکی که برای نظارت در همه زمان ها قرار داده شده اند، کنترل می شوند و علاوه بر نظارت مستمر، پرستاران همچنین علائم حیاتی را در بخش مراقبت های ویژه بیشتر از بخش معمولی بیمارستان به صورت دستی بررسی کنند.
مکان مرکزی مقادیر علائم حیاتی را نشان می دهد
در حالی که علائم حیاتی فرد بستری به طور مداوم کنترل می شود، خوانش فشار خون و ضربان قلب در دستگاه های دیجیتال نزدیک تخت قابل مشاهده خواهد بود. علاوه بر این، بسیاری از ICU ها مجهز به صفحه نمایش های مرکزی هستند که علائم حیاتی بیماران را در خارج از اتاق نمایش می دهد. این به پرستاران اجازه می دهد تا علائم حیاتی چندین بیمار را حتی زمانی که در اتاق بیماران نیستند بخوانند و به سرعت از تغییرات مهم آگاه شوند.
تنظیم نزدیک مایعات، الکترولیت‌ها و داروها
علاوه بر نظارت دقیق پزشکی، ICU محیطی است که بیماران می‌توانند به طور مکرر و پیچیده‌تر از درمان‌های مهم مانند تنظیم دقیق‌تر و پیچیده‌تر مایعات و الکترولیت‌های داخل وریدی مانند کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم بهره مند شوند. برخی از داروهای قدرتمند ممکن است اثرات غیر قابل پیش بینی ایجاد کنند که نیاز به پاسخ فوری دارد. چنین داروهایی ترجیحاً در بخش ICU تجویز می شوند.
می‌تواند برخی از روش‌ها را داشته باشد
برخی از روش‌ها که می‌توان در کنار بالین بیمار انجام داد، برای یک بخش معمولی بیمارستان مناسب نیستند. به عنوان مثال، افرادی که شنت بطنی (VP) دارند ممکن است به مداخلاتی نیاز داشته باشند که نیاز به یک محیط استریل برای جلوگیری از عفونت دارند، اما لزوماً نیازی به انجام آن در اتاق عمل نیست. این نوع از روش ها را می توان به طور موثر در ICU انجام داد و در عین حال از حرکت دادن و ایجاد اختلال در بیمار جلوگیری کرد.
اتاق های نیمه باز
اتاق های ICU معمولاً بسته نیستند. در حالی که ممکن است پرده‌هایی برای حفظ حریم خصوصی وجود داشته باشد، بیماران برای پرستاران و پزشکانی که در بخش مراقبت‌های ویژه کار می‌کنند بیشتر قابل مشاهده و در دسترس هستند. این به کارکنان مراقبت های بهداشتی اجازه می دهد تا مراقب بیماران باشند و بتوانند به هر مشکل ناگهانی واکنش سریع تری انجام دهند.
تعداد بیماران کمتر به ازای هر پرستار
به طور کلی، در ICU تعداد پرستاران به ازای هر بیمار بیشتر از یک بخش معمولی بیمارستان است. این به هر پرستار اجازه می‌دهد تا مجموعه‌های متعدد هر بیمار و تغییر جزئیات پزشکی را پیگیری کند و درمان‌های مرتبط‌تری را برای بیماران انجام دهد.
پرستاران با آموزش و تجربه ICU
اغلب، پرستاران و دستیاران پرستاری که در ICU اشتغال دارند، آموزش و تجربه تخصصی در مراقبت از بیماران ICU دارند. گاهی پرستاران حتی در مراقبت از بیماران در ICU های تخصصی مانند CCU یا PICU تخصص دارند. در برخی از ICU ها، یک سرپرستار که در مراقبت های ICU تجربه خاصی دارد، مراقبت از بیمار را نظارت می کند.
محدودیت های بیشتر برای ملاقات کنندگان
به چند دلیل، ملاقات کنندگان در ICU بسیار محدودتر از اتاق های معمولی بیمارستان هستند. برخی از این دلایل عبارتند از:
- جلوگیری از گسترش عفونت
- حفظ سکوت برای سایر بیماران به دلیل نداشتن حریم خصوصی در ICU
- به عزیزانتان اجازه استراحت و بهبودی بدهید
- فضای کمتر در ICU
- بررسی مرتب و دائمی بیماران (کارکنان بیمارستان ممکن است بتوانند داروها یا نظارت را برای نیم ساعت یا بیشتر به تعویق بیندازند تا زمانی که بازدیدکنندگان از بخش معمولی خارج شوند، اما نمی توانند این کار را در ICU انجام دهند.)
چه زمانی فرد بستری در ICU مرخص می شود؟
به احتمال زیاد فرد بستری به اندازه کافی بهبود می یابد تا از ICU مرخص شود. معیارهای ترخیص از ICU عبارتند از: لوله گذاری، تثبیت علائم حیاتی، بهبود هوشیاری، نیاز کمتر به تنظیم مایع داخل وریدی، الکترولیت ها و داروها و ثبات کلی پزشکی.
واحد مراقبت قلبی (CCU)چیست؟
واحد مراقبت قلبی (CCU) یک بخش بیمارستان تخصصی است که برای درمان افرادی با مشکلات جدی یا حاد قلبی طراحی شده است. افرادی که تحت عمل جراحی قلب قرار می گیرند نیز برای بهبودی در CCU قرار می گیرند.
این بخش‌ها برای ارائه درمان‌های تخصصی برای بیماری‌های قلبی مجهز شده‌اند و پرسنل پزشکی آموزش‌دیده در مراقبت‌های قلبی دارند. در بسیاری از بیمارستان‌ها، CCU تعداد فزاینده‌ای از بیمارانی را درمان می‌کنند که علاوه بر بیماری‌های قلبی عروقی، دارای سایر مشکلات سلامت مزمن هستند که نیاز به مدیریت دارند.
یک بررسی در سال 2017 از 1042 بیمار بستری شده در CCU نشان داد که بیماران قلبی در آنجا مشکلات سلامت مزمن دیگری نیز داشتند، از جمله :
- سپسیس
- آسیب حاد کلیه
- نارسایی حاد تنفسی
بیماران برای شرایط جدی، حاد و یا ناپایدار قلبی که نیاز به نظارت شبانه روزی و درمان تخصصی قلب و عروق دارند، در CCU بستری می شوند.
شایع ترین آنها حمله قلبی حاد یا شکل دیگری از سندرم حاد کرونری است. افراد مبتلا به این شرایط مستعد تغییرات سریع و غیرمنتظره در وضعیت خود هستند و معمولاً به درمان مداوم نیاز دارند.
سایر بیمارانی که ممکن است نیاز به اقامت در CCU داشته باشند عبارتند از:
- در حال نقاهت پس از جراحی بای پس عروق کرونر هستند
- نارسایی قلبی جبران نشده دارند، به خصوص اگر بیمار یا ناپایدار باشند یا به پمپ بادکنکی یا LVAD نیاز داشته باشند.
- به دنبال نارسایی شدید قلبی، حتی اگر تثبیت شده باشند و در انتظار پیوند قلب هستند، نیاز به نظارت دقیق دارند
- مبتلا به سندرم های حاد کرونری ، آنژین ناپایدار، یا آریتمی های قلبی تهدید کننده زندگی هستند.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، سالانه حدود 805000 نفر دچار حمله قلبی می شوند.علاوه بر این، سالانه حدود 200000 آمریکایی تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر قرار می گیرند. در نتیجه، در اکثر بیمارستان ها، CCU یک مکان شلوغ است.
اگر فرد مورد علاقه شما در بخش مراقبت های ویژه بستری شده است، به احتمال زیاد تحت استرس زیادی قرار گرفته اید زیرا عدم اطمینان و غیرقابل پیش بینی بودن را تجربه می کنید. همه بیماران یکسان نیستند و روند بهبودی برای هر فرد متفاوت است. اغلب مسیر بهبودی افراد بستری در ICU هموار یا پیچیده و عموما، غیرقابل پیش‌بینی است.
علیرغم شرایط جدی که بستری شدن در ICU را ایجاب می کند، اکثر بیماران می توانند ICU را ترک کنند و بعد از مدت کوتاهی به مراقبت در بخش استاندارد بیمارستان ادامه دهند و در نهایت پس از بهبودی از بیماری خود، بیمارستان را ترک کرده و به خانه بروند
نظر شما