COPD (بیماری مزمن انسدادی ریه) چیست؟
به گزارش سلامت نیوز به نقل از مدلاین پلاس، به طور معمول، راه های هوایی و کیسه های هوایی در ریه های شما حالت ارتجاعی یا کششی دارند. وقتی نفس می کشید، راه های هوایی هوا را به کیسه های هوا می آورند. کیسه های هوا مانند یک بالون کوچک از هوا پر می شود. هنگامی که نفس را بیرون می دهید، کیسه های هوا خالی می شوند و هوا خارج می شود. اگر COPD دارید، به دلیل یک یا چند مشکل، هوای کمتری به داخل و خارج راه های هوایی شما جریان می یابد:
- راه‌های هوایی و کیسه‌های هوایی در ریه‌های شما حالت ارتجاعی کمتری پیدا می‌کنند
- دیوارهای بین بسیاری از کیسه های هوایی تخریب شده است
- دیواره های راه های هوایی ضخیم و ملتهب می شوند
- راه های هوایی بیش از حد معمول مخاط تولید می کنند و ممکن است مسدود شوند
انواع COPD (بیماری انسدادی مزمن ریه) چیست؟
COPD شامل دو نوع اصلی است:
- آمفیزم، که بر کیسه های هوایی در ریه ها و همچنین دیواره های بین آنها تأثیر می گذارد. آسیب می بینند و خاصیت ارتجاعی کمتری دارند.
- برونشیت مزمن، که در آن پوشش مجاری هوایی شما به طور مداوم تحریک و ملتهب می شود. این باعث می شود که پوشش داخلی متورم شود و مخاط ایجاد شود.
اکثر افراد مبتلا به COPD هم آمفیزم و هم برونشیت مزمن دارند، اما شدت هر نوع از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
بیشتر بدانید: افزایش خطر انسداد مزمن ریوی در مبتلایان به HIV
چه چیزی باعث COPD (بیماری انسدادی مزمن ریه) می شود؟
علت COPD معمولا قرار گرفتن طولانی مدت در معرض محرک هایی است که به ریه ها و راه های هوایی شما آسیب می رساند. در ایالات متحده، دود سیگار عامل اصلی است. پیپ، سیگار و سایر انواع دود تنباکو نیز می توانند باعث COPD شوند، به خصوص اگر آنها را استنشاق کنید.
قرار گرفتن در معرض سایر محرک های استنشاقی می تواند به COPD کمک کند. اینها شامل دود دست دوم، آلودگی هوا و دود یا گرد و غبار شیمیایی از محیط یا محل کار است.
به ندرت، یک بیماری ژنتیکی به نام کمبود آلفا-1 آنتی تریپسین می تواند در ایجاد COPD نقش داشته باشد.
چه کسانی در معرض خطر COPD (بیماری انسدادی مزمن ریه) هستند؟
عوامل خطر COPD عبارتند از:
- سیگار کشیدن.
- قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سایر محرک های ریه مانند دود، آلودگی هوا، و بخارات شیمیایی و گرد و غبار ناشی از محیط یا محل کار.
- سن. اکثر افرادی که COPD دارند حداقل 40 سال سن دارند که علائم آنها شروع می شود.
- ژنتیک
- آسم. خطر ابتلا به COPD در افرادی که آسم دارند نسبت به افرادی که آسم ندارند بیشتر است.
بیشتر بدانید: آفت کش ها در محل کار احتمال ابتلا به بیماری ریوی را افزایش می دهد
علائم COPD (بیماری انسدادی مزمن ریه) چیست؟
در ابتدا ممکن است علائمی نداشته باشید یا فقط علائم خفیفی داشته باشید. با بدتر شدن بیماری، علائم شما معمولاً شدیدتر می شوند. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:
- سرفه مکرر یا سرفه ای که مخاط زیادی تولید می کند
- خس خس سینه
- صدای سوت یا جیرجیر هنگام نفس کشیدن
- تنگی نفس، به ویژه با فعالیت بدنی
- سفتی در سینه شما
- برخی از افراد مبتلا به COPD دچار عفونت های تنفسی مکرر مانند سرماخوردگی و آنفولانزا می شوند. در موارد شدید، COPD می تواند باعث کاهش وزن، ضعف در عضلات تحتانی و تورم در مچ پا، پا یا ساق پا شود.
بیشتر بدانید: نشانه‌های اولیه بیماری مزمن انسدادی ریه را بشناسید
چگونه COPD (بیماری انسدادی مزمن ریه) تشخیص داده می شود؟
پزشک شما ممکن است از ابزارهای زیادی برای تشخیص استفاده کند:
- سابقه پزشکی، که شامل پرسش در مورد علائم شما می شود
- یک سابقه خانوادگی
- آزمایش‌های مختلف، مانند آزمایش‌های عملکرد ریه، عکس‌برداری با اشعه ایکس یا سی‌تی اسکن قفسه سینه، و آزمایش‌های خون
- پزشک شما COPD را بر اساس علائم و نشانه های شما، سابقه پزشکی و خانوادگی و نتایج آزمایش تشخیص می دهد.
راه های درمان COPD (بیماری انسدادی مزمن ریه) چیست؟
هیچ درمانی برای COPD وجود ندارد. با این حال، درمان ها می توانند به علائم کمک کنند، پیشرفت بیماری را کاهش دهند و توانایی شما را برای فعال ماندن بهبود بخشند. همچنین درمان هایی برای پیشگیری یا درمان عوارض این بیماری وجود دارد. درمان ها شامل:
تغییرات سبک زندگی مانند
اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید. این مهم ترین قدمی است که می توانید برای درمان COPD بردارید.
اجتناب از دود دست دوم سیگار و مکان هایی که ممکن است در سایر محرک های ریه تنفس کنید
از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بخواهید یک برنامه غذایی که نیازهای تغذیه ای شما را برآورده کند. همچنین در مورد میزان فعالیت بدنی که می توانید انجام دهید بپرسید. فعالیت بدنی می تواند ماهیچه هایی را تقویت کند که به تنفس شما کمک می کند و سلامت کلی شما را بهبود می بخشد.
داروها، مانند
- برونکودیلاتورها، که عضلات اطراف راه های هوایی شما را شل می کنند. این کار به باز شدن راه های هوایی شما کمک می کند و تنفس را آسان تر می کند. بیشتر برونکودیلاتورها از طریق دستگاه تنفسی مصرف می شوند. در موارد شدیدتر، استنشاق ممکن است حاوی استروئیدهایی برای کاهش التهاب نیز باشد.
- واکسن آنفولانزا و ذات الریه پنوموکوکی، زیرا افراد مبتلا به COPD در معرض خطر بیشتری برای مشکلات جدی ناشی از این بیماری ها هستند.
- آنتی بیوتیک در صورت ابتلا به عفونت ریه باکتریایی یا ویروسی
اکسیژن درمانی
- اگر COPD شدید و سطوح پایین اکسیژن در خون خود دارید. اکسیژن درمانی می تواند به شما در تنفس بهتر کمک کند. ممکن است همیشه یا فقط در زمان‌های خاصی به اکسیژن اضافی نیاز داشته باشید.
توانبخشی ریوی
- برنامه ای است که به بهبود رفاه افرادی که مشکلات مزمن تنفسی دارند کمک می کند. ممکن است شامل شود
- یک برنامه تمرینی
- آموزش مدیریت بیماری
- مشاوره تغذیه
- مشاوره روانشناسی
جراحی، معمولا به عنوان آخرین راه حل برای افرادی که علائم شدیدی دارند که با داروها بهبود نیافته اند:
- برای COPD که عمدتاً مربوط به آمفیزم است، جراحی هایی وجود دارد که بافت آسیب دیده ریه را بردارید
- فضاهای بزرگ هوایی (بولا) را که در هنگام از بین رفتن کیسه های هوا ایجاد می شوند، بردارید. تاول ها می توانند در تنفس اختلال ایجاد کنند.
- برای COPD شدید، برخی از افراد ممکن است نیاز به پیوند ریه داشته باشند
اگر مبتلا به COPD هستید، مهم است که بدانید چه زمانی و از کجا برای علائم خود کمک بگیرید. اگر علائم شدیدی مانند مشکل در نفس کشیدن یا صحبت کردن دارید، باید مراقبت های اورژانسی دریافت کنید. اگر علائم شما بدتر می شود یا اگر علائم عفونت مانند تب دارید، با پزشک خود تماس بگیرید.
آیا می توان از COPD (بیماری انسدادی مزمن ریه) پیشگیری کرد؟
از آنجایی که سیگار باعث بیشتر موارد COPD می شود، بهترین راه برای پیشگیری از آن سیگار نکشیدن است. همچنین مهم است که سعی کنید از عوامل تحریک کننده ریه مانند دود دست دوم، آلودگی هوا، بخارات شیمیایی و گرد و غبار اجتناب کنید.
نظر شما