معاون وزیر جهادکشاورزی و رییس سازمان منابع طبیعی وآبخیزداری کشور دیروز در نشست با رییس سازمان حفاظت محیط زیست گفته است:« برای احداث کارخانه هایی که مواد اولیه یا ثانویه آنها چوب است در گذشته مجوز منابع طبیعی ضروری بود؛ اما متاسفانه اکنون چنین استعلامی صورت نمی گیرد و وزارت صمت" باید در این زمینه اقدام کند.» این سخنان کوتاه به صراحت و روشنی، این ادعای کنشگران و کارشناسان مدافع "قانون تنفس جنگل" را که "اغلب بهره برداران چوب هیرکانی، طی دهه های مستمر، بسیار بیشتر از مجوزها چوب برداشت کرده اند" اثبات کرد و نشان داد که آنهمه هیاهو نه برای هیچ، که به خاطر بسته شدن درهای جنگل هایی بود که بخش بزرگی از مواد اولیه و ثانویه این کارخانه ها را تشکیل می داد."

کارخانه های چوب برای "هیچ" هیاهو نکردند !

به گزارش سلامت نیوز عباسعلی نوبخت در نشست مشترک با رییس سازمان حفاظت محیط زیست درباره "طرح تنفس جنگل" و واردات چوب و نیاز صنایع مربوط به ارائه آماری از میزان چوب مورد نیاز صنایع کشور پرداخته و گفته است:« اگر تمام کارخانه‌هایی را که مجوز فعالیت دریافت کرده اند مبنا قرار دهیم، صنایع کشور سالانه ۱۵ تا ۱۶ میلیون مترمکعب چوب نیاز دارند. اما چنانچه کارخانه‌هایی که هم اکنون فعالند با تمام ظرفیت خود کار کنند، حدود ۹ میلیون مترمکعب چوب در سال نیاز است. این در حالی است که هم اینک این کارخانه‌ها با ۵ تا ۶ میلیون مترمکعب چوب کار می‌کنند.»

"قانون ممنوعیت بهره برداری از چوب جنگل های شمال کشور" موسوم به "طرح تنفس جنگل" که از سال 1396تصویب و ابلاغ شد همیشه محل ایجاد هیاهو برای بسیاری از صاحبان صنایع چوب و کارخانه داران بوده است.

این در حالی است که کارشناسان بارها هشدار داده بودند که بر اساس قانون، این صنایع مجاز هستند تا تنها 8 تا 10 درصد نیاز چوبی خود را از جنگل های شمال ایران تامین کنند و بقیه را باید با واردات یا زراعت چوب تهیه کنند.

خود این صنایع نیز در زمان بهره برداری مدعی بودند که فقط به همین اندازه مجاز برداشت از چوب جنگلی اکتفا کرده و تخلف نمی کنند. د

اما کارشناسان و کنشگران محیط زیست ومنابع طبیعی همواره نقد جدی به این آمارها داشته و مدعی بودند که این صنایع، حقیقت را کتمان می کنند و اگر واقعا 10 درصد برداشت شان از چوب جنگلی است چرا بعد از تصویب قانون تنفس جنگل و منع بهره برداری چوب از هیرکانی اینهمه هیاهو برپا کرده، گاه کارخانه را تعطیل می کنند؛ گاه کارگران را با پرداخت نکردن به موقع دستمزدها علیه "قانون تنفس جنگل" می شورانند و گاهی نیز با مصاحبه های سفارشی و رایزنی با نمایندگان مجلس شمال کشور، سعی در نمایش دیگرگونه واقعیت دارند. آنها غالبا می خواهند وانمود کنند که با تصویب و اجرای "طرح تنفس جنگل" کارخانه ها بدون مواد اولیه مانده اند و کارگران بسیاری بیکار شده اند.

اگر این نمایش را باور کنیم یعنی ادعای برداشت قانونی و بدون تخلف آنها نادرست بوده است؛ چرا که هیچ کارخانه ای با کاهش 10 درصد از مواد اولیه، تعطیل نمی شود.

آمارهای رسمی می گویند در دهه ۱۳۳۰ مجموع رویشگاه های جنگلی ما در هیرکانی ۳.۵ میلیون هکتار اعلام شده بود و آن زمان در مجموع ۱۸ میلیون هکتار جنگل داشتیم؛ حالا اما جنگل های هیرکانی به ۱.۶ دهم میلیون هکتار کاهش یافته یعنی بیش از نیمی از این جنگل ها را از دست داده ایم و در مجموع اکنون فقط ۱۲ میلیون هکتار جنگل در تمام کشور داریم، یعنی ۶ میلیون هکتار جنگل را در طول ۶ دهه اخیر از دست داده ایم.

بر اساس آمار سازمان جنگل‌ها مراتع و آبخیزداری در ۱۵ سال گذشته روزانه حدود ۶۰۰ هکتار از جنگل‌ها و مراتع از دست رفته است که از این میزان حدود ۲۷۷ هکتار فقط جنگل بوده است؛ یعنی در ۱۵ سال اخیر یک میلیون و ۵۰۰ هزار هکتار از جنگل ها و یک میلیون و ۶۰۰ هزار هکتار از مراتع از بین رفته است.(ایرنا)

سخنان دیروز عباسعلی نوبخت درباره کارخانه های چوب وکاغذ و ظرفیت تولیدی آنها اگرچه کوتاه بود اما به صراحت و روشنی، این ادعای کنشگران و کارشناسان مدافع "قانون تنفس جنگل" را که "اغلب بهره برداران چوب هیرکانی، طی دهه های مستمر، بسیار بیشتر از مجوزها چوب برداشت کرده اند و چرخ کارخانه های خود را با بهترین درختان قطور جنگل های چندمیلیون ساله باستانی چرخانده اند" اثبات کرد و نشان داد که آنهمه هیاهو نه برای هیچ، که به خاطر بسته شدن درهای جنگل هایی بوده که بخش بزرگی از مواد اولیه و ثانویه این کارخانه ها را تشکیل می داد."

به همین دلیل هم تا امروز فشار مافیای چوب بر سازمان منابع طبیعی وآبخیزداری کشور تا آنجا پیش رفته که هر چند نتوانستند "قانون تنفس جنگل" را بشکنند؛ اما با گرفتن مجوز شکسته –افتاده ها در دو طرف جاده های جنگلی البته به بهانه جفاظت از جاده و نیز برداشت درختان سیل آورده حتی در مناطقی که خبری از بستر سیلابی رودخانه ها نیست، این قانون را دور بزنند.

نکته دیگری که نوبخت بر آن تکیه کرده است اینکه پیشترها برای احداث کارخانه هایی که مواد اولیه یا ثانویه آنها چوب است مجوز سازمان منابع طبیعی ضروری بود؛ اما متاسفانه اکنون چنین استعلامی صورت نمی گیرد و وزارت صمت" باید در این زمینه اقدام کند.

این موضوع بسیار با اهمیت است و اگر به آن توجه نشود می تواند در تعارض جدی با "قانون تنفس جنگل" باشد. چرا که وزارت صمت که تنها هدفش بالا بردن آمار تاسیس کارخانه ها و کارگاه های صنعتی و معدنی است و "تخریب محیط زیست" نکته ای کاملا غریب برای آنهاست اگر قرار است بدون مجوز و نظارت سازمان متولی جنگل، کارخانه هایی با مواد اولیه و ثانویه چوب تاسیس کند به زودی با هیاهوی "ایجاد اشتغال" و "هدر رفت هزینه های تاسیس این کارخانه ها، قانون تنفس را دور می زنند و یا برای همیشه آنرا ابطال می کنند؛ این یعنی باز شدن دوباره درهای تنها بازمانده های جنگل های هیرکانی کره زمین به روی گروه هایی که 60 سال از آن به رایگان برداشت کردند و توانستند این پهنه کوچک را روی نقشه ایران هر روز باریک تر و باریک تر کنند.

اکنون باید منتظر بود تا سرانجام "قانون تنفس جنگل" مشخص شود و نیز باید دید عباسعلی نوبخت با تخصص دکتری جنگل که روزی از مهم ترین پایه گزاران تصویب این قانون بود و زحمات زیادی را برای به ثمر رسیدن آن کشید تا کجا می تواند در برابر این مافیا مقاومت کرده و اعتبار و آبروی خود را نزد حامیان هیرکانی و خون پدر شهیدش که برای حفاظت از این سرزمین و در راه خدا جان داد حفظ کند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha