به گزارش سلامت نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران، ویژگی‌ هایی نظیر دلبستگی، خودشیفتگی، خیانت قبلی و رفتارهای خودخواهانه در افراد ممکن است منجر به خیانت در رابطه زوجین شود.

به گزارش psychology today، تحقیقی که توسط واراچ و همکارانش در مجله درمان زناشویی چاپ شده است، چهار عامل خطر را مشخص شده است که هم به تنهایی و هم ترکیب آن‌ها خطر خیانت در روابط عاشقانه را افزایش می‌دهد. همانطور که نویسندگان این مقاله بررسی کرده اند، در ۲۵ درصد از روابط زناشویی و در ۶۵ درصد از روابط غیر ازدواجی، خیانت وجود دارد. همچنین عدم تعهد، بسیاری از زوج‌ها را به دنبال مشاوره یا طلاق می‌برد. همینطور خیانت و حتی ظن به خیانت با پیامدهای مضر سلامت جسمی و روحی مرتبط است.

در مطالعه حاضر، محققان داده‌های بیش از ۳۵۰ افراد بزرگسال بین ۱۸ تا ۷۵ ساله را در ایالات متحده جمع آوری کرده اند. در این مطالعه، زن و مرد به یک اندازه احتمال ارتکاب خیانت را داشته اند، اگرچه زنان بیشتری خیانت شریک خود را گزارش کرده اند. نویسندگان تحقیقات قبلی را تایید کردند که نشان می‌دهد سه عامل خیانت را پیش بینی می‌کنند و این سه عبارتند از سبک‌های دلبستگی اضطرابی و اجتنابی، خودشیفتگی و قربانی خیانت بودن؛ نویسندگان همچنین عامل جدیدی را پیدا کردند که با خیانت مرتبط است و آن هم تمایل به رفتارهای خودخواهانه است.

نوع دلبستگی و خیانت در زندگی زناشویی

سبک‌های دلبستگی معمولاً به صورت امن (کم بودن احساس اضطراب و عدم اجتناب از صمیمیت) یا ناامن (دارای اضطراب زیاد یا اجتناب یا هر دو) هستند. مطالعه حاضر تحقیقات قبلی را تأیید می‌کند که نشان می‌دهد افراد مضطرب در رابطه و افراد وابسته به اجتناب، بیشتر به شریک خود خیانت می‌کنند. این در حالی است که افرادی که به طور ایمن به هم وابسته شده اند به احتمال زیاد به شریک خود خیانت نمی‌کنند. نویسندگان همچنین دریافتند که دلبستگی ناایمن به خودشیفتگی کمک می‌کند و این خودشیفتگی احتمال ارتکاب خیانت افراد را افزایش می‌دهد.

خودشیفتگی و خیانت در زندگی زناشویی

خودشیفتگی با احساس غیرواقع بینانه از توانایی‌های خود و همچنین عدم همدلی با دیگران مشخص می‌شود. واراچ و همکاران دریافتند که خودشیفتگی به ویژه خودشیفتگی جنسی با افزایش احتمال عدم تعهد مرتبط است. خودشیفتگی جنسی همچنین با سایر پیامدهای منفی برای روابط زوجین نیز مرتبط است.

خیانت قبلی

در مطالعه کنونی، نویسندگان دریافتند که قربانی خیانت بودن، مهم‌ترین پیش بینی کننده ارتکاب خیانت است. نویسندگان معتقدند که این ارتباط ممکن است نشان دهد که افراد در پاسخ به کشف خیانت در روابط خود (خیانت انتقام جویانه) خیانت می‌کنند. نویسندگان همچنین بیان می‌کنند که قربانیان خیانت به دلیل تجربه خود از ضربه خیانت به احتمال زیاد به همسر خود خیانت می‌کنند.

رفتارهای خودخواهانه و خیانت در زندگی زناشویی

فرد خودخواه وقتی احتمال زیادی دارد که در کاری موفق شود، اعتباری برای موفقیت‌های خود قائل می‌شود، اما وقتی شکست می‌خورد دیگران را مسئول شکست‌های خود می‌داند. مطالعه حاضر اولین مطالعه‌ای است که نشان می‌دهد افرادی که تمایل بیشتری به خودخواهی دارند به شریک خود نیز خیانت می‌کنند. خودخواهی می‌تواند به ویژه برای روابط عاشقانه مضر باشد، زیرا توانایی زن و شوهر برای آشتی پس از خیانت ، مستلزم آن است که طرف مجرم مسئولیت اقدامات خود را بر عهده بگیرد. البته ممکن است افرادخودخواه از آن شانه خالی کنند.

نویسندگان همچنین تصریح می‌کنند که افراد مبتلا به دلبستگی مختل و خودشیفتگی ممکن است پس از ارتکاب خیانت مستعد توجیه باشند، که همین امر ممکن است آشتی زوجین را مختل کند.