به گزارش سلامت نیوز به نقل از وب ام دی، نگرانی در مورد اندازه آلت تناسلی بسیار رایج است. پزشکان از آن به عنوان "سندرم آلت تناسلی کوچک" یاد می کنند. اما در برخی موارد، ممکن است فردی با آلت تناسلی کوچک غیرطبیعی یا «میکروپنیس» متولد شود.

میکروپنیس چیست؟

میکروپنیس یک اصطلاح پزشکی برای توصیف آلت تناسلی است که بسیار کوچکتر از حد متوسط است. آنها به دلایل هورمونی یا ژنتیکی ایجاد می شوند. میکروپنیس بسیار نادر است. مطالعات نشان می دهد که در سراسر جهان، تنها 0.6 درصد از افراد به این عارضه مبتلا هستند.

اگر آلت تناسلی شما دارای طول آلت تناسلی (SPL) 3.67 اینچ یا کمتر باشد، معمولاً پزشک شما را با این بیماری تشخیص می دهد. میانگین SPL برای بزرگسالان 5.25 اینچ طول دارد.

علائم و علل میکروپنیس چیست؟

نشانه اولیه میکروپنیس آلت تناسلی است که در هنگام تولد کمتر از 0.75 اینچ طول دارد. میانگین SPL برای یک نوزاد 1.4 اینچ است.

در بدو تولد، ممکن است در کنار این اختلال، عوارض دیگری نیز داشته باشید. این ممکن است به دلیل مسائل هورمونی مربوط به میکروپنیس باشد. علائم خاص به علت میکروپنیس بستگی دارد.

بیشتر بدانید : اطلاعات مهمی که مردان باید در مورد سلامت آلت تناسلی بدانند

میکروپنیس معمولاً به دلیل کمبود تستوسترون جنین رخ می دهد و می تواند ناشی از شرایط زیادی باشد، از جمله هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروپیک. این اختلال زمانی اتفاق می افتد که هیپوتالاموس مغز شما هورمون کافی برای تحریک بیضه ها تولید نمی کند. بدون این هورمون ها، بیضه های شما تستوسترون کافی برای رشد و عملکرد منظم آلت تناسلی ایجاد نمی کنند.

در موارد دیگر، ممکن است به دلیل یک سندرم ژنتیکی با میکروپنیس متولد شوید. موارد دیگر ممکن است اصلاً دلیل واضحی نداشته باشند.

چگونه پزشکان میکروپنیس را تشخیص و درمان می کنند؟

پزشک از طریق معاینه فیزیکی، میکروپنیس شما را تشخیص خواهد داد. آنها معمولاً زمانی که شما یک نوزاد یا یک کودک خردسال هستید این بیماری را پیدا می کنند. پزشک شما طول آلت تناسلی شما را اندازه گیری می کند و آن را با میانگین طول سایر افراد هم سن شما مقایسه می کند.

هیچ درمانی برای میکروپنیس وجود ندارد. اما اگر پزشک متوجه شود که کودک شما میکروپنیس دارد، می تواند برای کمک به رشد آلت تناسلی به او هورمون درمانی بدهد. شانس شما برای درمان موفقیت آمیز بیشتر است اگر پزشک شما این بیماری را در دوران نوزادی پیدا کند.

درمان میکروپنیس

گزینه های درمانی عبارتند از:

• تستوسترون: این همان چیزی است که پزشکان ابتدا برای درمان میکروپنیس استفاده می کنند. آنها یک دوره کوتاه تستوسترون به فرزند شما می دهند. آنها نحوه واکنش آلت تناسلی به هورمون رشد را مشاهده خواهند کرد. پزشک فرزند شما تستوسترون را تزریق می کند یا آن را به صورت ژل یا پماد استفاده می کند.اگر تستوسترون کمکی نکرد، پزشک ممکن است سایر درمان های هورمونی را امتحان کند.
• عمل جراحی: پزشکان تنها در صورتی این خط درمانی را در نظر می گیرند که گزینه های دیگر کارساز نباشند. فالوپلاستی یا بازسازی جراحی میکروپنیس برای کودکان خردسال می تواند خطرناک باشد. جراحی برای بزرگسالان جوان و بزرگسالان بسیار رایج تر است.

اگر مشکل هورمونی باعث میکروپنیس کودک شما شده است، چشم انداز او خوب است. آنها معمولاً به خوبی به درمان با تستوسترون پاسخ می دهند. با درمان، آنها متوجه رشد آلت تناسلی خواهند شد. اما هنوز هم ممکن است کمی کمتر از اندازه متوسط باشد.

اگر آلت تناسلی شما به دلیل سایر اختلالات غیر هورمونی اتفاق افتاده باشد، ممکن است چشم انداز شما چندان عالی نباشد.

آلت تناسلی مخفی چیست؟

آلت مخفی یعنی آلت تناسلی که به سختی دیده می شود. میکروپنیس نادرترین شرایط تحت عنوان "آلت تناسلی مخفی" است.

سایر اشکال آلت تناسلی مخفی که ممکن است تا بزرگسالی درمان نشده باقی بمانند آلت تناسلی تاردار و آلت تناسلی دفن شده هستند.

آلت دفن شده زمانی اتفاق می افتد که آلت تناسلی شما زیر پوست شما پنهان باشد. این می تواند اتفاق بیفتد اگر چربی بیش از حد شکم در جلوی شکم شما پایین بیاید و آلت تناسلی را بپوشاند. همچنین ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که اتصال به کیسه بیضه شما از بین رفته و آلت تناسلی شما به سمت داخل به سمت لگن شما می رود. شکل دیگری از آلت مدفون زمانی اتفاق می افتد که یک پوست ختنه گاه خیلی بزرگ باعث می شود آلت تناسلی شما مدفون به نظر برسد.

بیشتر بدانید : چگونه از آلت تناسلی خود مراقبت کنیم؟

پزشکان می توانند آلت تناسلی را از طریق جراحی درمان کنند. آلت مدفون ممکن است به کاهش وزن و لیپوساکشن نیاز داشته باشد. روش های جراحی نیز وجود دارد که می تواند مشکل را برطرف کند.

سندرم آلت تناسلی کوچک

اندازه آلت تناسلی یک عنصر کلیدی در تصویر شما از خود است. اگرچه ممکن است در مکالمه چیز دیگری بگویند، اما افراد معمولی اندازه نسبی آلت تناسلی خود را بسیار دست کم می گیرند. اگر خیلی نگران اندازه آلت تناسلی خود هستید، حتی اگر آلت تناسلی با اندازه متوسط دارید، ممکن است به سندرم آلت تناسلی کوچک مبتلا شوید.

اختلال بدشکلی بدن زمانی اتفاق می افتد که شما آنقدر نگران ظاهر بدن خود باشید که زندگی روزمره شما را مختل کند. اگر دچار بدشکلی بدن یا سندرم آلت تناسلی کوچک هستید، ممکن است به کمک روانشناسی حرفه ای نیاز داشته باشید. اما بیشتر مردم فقط به این اطمینان نیاز دارند که واقعاً عادی هستند.

بسیاری از مردم نگران اندازه نعوظ خود هستند. مطالعات نشان می دهد که بسیاری دیگر نگران این هستند که آلت تناسلی خود در حالت عادی چگونه به نظر می رسد.

دلایلی که مردم اغلب نگران آن هستند

• نمی دانم که یک آلت تناسلی با اندازه معمولی چگونه به نظر می رسد. وقتی از آنها خواسته می شود حدس بزنند، اکثر آنها اشتباه حدس می زنند.
• دلیل دیگر پورنوگرافی است. اگر زیاد فیلم های پورن می خوانید یا تماشا می کنید، ممکن است تصویر تحریف شده ای از آناتومی طبیعی داشته باشید.

نحوه اندازه گیری آلت تناسلی

شاید تعجب کنید که بدانید طول آلت تناسلی، بر روی آلت تناسلی در حالت نعوظ اندازه گیری نمی شود. متغیرهای زیادی درگیر هستند.

در عوض، مطمئن ترین اندازه گیری آلت تناسلی از طریق SPL است. هر چه SPL فرد طولانی تر باشد، طول آلت تناسلی او در حالت نعوظ بیشتر می شود.

برای یادگیری SPL، آلت تناسلی خود را در حالی که شل یا سست است اندازه بگیرید. خط کش را محکم روی استخوان شرمگاهی در پایه آلت تناسلی فشار دهید. فقط از جایی که آلت تناسلی از کیسه بیضه جدا می شود اندازه گیری نکنید. اکنون به آرامی، اما بسیار محکم، آلت تناسلی را تا جایی که می‌خواهید بکشید. از استخوان شرمگاهی تا نوک آلت تناسلی تناسلی را اندازه بگیرید.