به گزارش سلامت نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، محققان دریافته اند که شرکت‌کنندگان مسن‌تر با سطوح بالاتر اکسی توسین بیشتر احتمال دارد که پول خود را به امور خیریه اهدا کنند.

پل زاک، نویسنده اول مطالعه جدید، اقتصاددان اعصاب از دانشگاه فارغ التحصیل کلرمونت، گفت: ما قبلاً ارتباطی بین مهربانی و سخاوتمندی افراد که به عنوان رفتارهای اجتماعی شناخته می‌شود و ترشح اکسی توسین نشان داده بودیم. سالمندان زمان بیشتری را صرف فعالیت داوطلبانه می‌کنند و نسبت بیشتری از درآمد خود را نسبت به افراد جوان‌تر به امور خیریه اهدا می‌کنند. بنابراین ما می‌خواستیم ببینیم آیا مبنای عصبی- شیمیایی برای این رفتارها وجود دارد یا خیر.

محققان ارتباط بین رفتار اجتماعی، سن و اکسی توسین را کشف کردند.

تیم تحقیقاتی حدود ۱۰۰ بزرگسال با سنین ۱۸ تا ۹۹ سال را به کار گرفتند. به این افراد مبلغ کمی برای شرکت در تحقیق پرداخت شد و یک ویدیوی کوتاه نشان دادند که پدری در مورد دو نفر صحبت می‌کرد. پسری که بر اثر سرطان مغز در حال مرگ است. مطالعات قبلی نشان داده است که این ویدیو به طور موثری باعث تحریک ترشح اکسی توسین در هنگام مشاهده می‌شود.

زاک توضیح داد: شرکت‌کنندگان این گزینه را داشتند که بخشی از درآمد خود را از این مطالعه به یک موسسه خیریه سرطان دوران کودکی اهدا کنند.

ما همچنین داده‌هایی را در مورد حالات عاطفی آن‌ها جمع آوری کردیم تا اطلاعاتی در مورد رضایت کلی آن‌ها از زندگی ارائه دهیم.

این یافته‌ها نشان دادند که افراد مسن‌تر نسبت به افراد جوان‌تر، اکسی‌توسین بیشتری در واکنش به تماشای این ویدیو ترشح می‌کنند و آن دسته از افراد مسن با سطوح بالاتر اکسی توسین به طور کلی درجات بیشتری از رضایت از زندگی را گزارش کردند.

زاک گفت: افرادی که در این آزمایش بیشترین اکسی توسین را آزاد کردند، نه تنها نسبت به امور خیریه سخاوتمندتر بودند؛ بلکه بسیاری از رفتارهای مددجویانه دیگر را نیز انجام دادند. این اولین بار است که یک تغییر مشخص در اکسی توسین به رفتارهای اجتماعی گذشته مربوط می‌شود.

زک گفت: یافته‌های مطالعه ما با بسیاری از ادیان و فلسفه‌ها سازگار است. جایی که رضایت از زندگی با کمک به دیگران افزایش می‌یابد. شرکت کنندگان در مطالعه ما که بیشترین میزان اکسی توسین را آزاد کردند، وقتی فرصتی به آن‌ها داده شد، به امور خیریه سخاوتمندتر بودند و بسیاری از رفتارهای کمک کننده دیگر را انجام دادند. تغییر در اکسی توسین نیز به طور مثبت با همدلی، مشارکت مذهبی و حس شکرگزاری شرکت کنندگان مرتبط بود.

آیا تجویز اکسی توسین به افراد مسن می‌تواند احساس رضایت از زندگی را بهبود بخشد؟ یا آیا اکسی توسین مصنوعی می‌تواند رفتارهای اجتماعی را تقویت کند و مردم را نسبت به دیگران مهربان یا سخاوتمندتر کند؟

برخی از مطالعات نشان داده‌اند که اکسی توسین باعث بهبود خلق و خوی مردان مسن‌تر می‌شود؛ اما در زنان مسن‌تر بهبود نمی‌یابد، در حالی که آزمایش‌های دیگر هیچ تاثیر خاصی بر خلق و خو نشان ندادند.