به گزارش سلامت نیوز به نقل از ضمیمه خانواده روزنامه اطلاعات،این افراد کسانی هستند که در مرحلهای از زندگی که شاید حتی دهها سال پیش باشد، ما اشتراکات زیادی با آنها داشتهایم؛ برای مثال در دوران مدرسه هر دو در درس ریاضیات خوب بودیم، اما در زبان هرگز خوب عمل نمیکردیم و علاقه مشترکی به تنیس روی میز داشتیم. یا اتاقهای مجاور در خوابگاه دانشگاه داشتیم و در انجام تکالیف به یکدیگر کمک میکردیم، در عین حال گاهی در کافیشاپ نشسته و در مورد همکلاسیها و مشکلاتمان با والدینمان صحبت میکردیم. همچنین ممکن است دوستی داشته باشیم که در دورهای ازنوجوانی در یک شرکت بزرگ که رئیسش عجیب و غریب و بیاعتنا بود هر دو کارآموز بودیم، و اتفاقاً هر دو بازیگر یا فوتبالیست مورد علاقهی مشترکی داشتیم و همین موجب نزدیک شدن ما به یکدیگر در آن برهه از زمان شده بود.
در هر یک از این تجربیات کاملاً معمولی، ما دوستانی داشتهایم که آن روزها بسیار در زندگی ما پررنگ و حائز اهمیت بودند، اما در ادامه دست روزگار ما را به مسیرهای کاملاً متفاوتی برده است. اکنون ممکن است هر کدام از آنها زندگی بسیار متفاوتی نسبت به ما داشته باشند؛ شاید سه فرزند خردسال داشته باشند، به شهر دیگری نقل مکان کرده باشند و یا در گوشهای کسب و کار خودشان را مدیریت کنند. ممکن است وارد سیاست شده باشند و یا به عنوان معلم اسکی در کوههای برفی فعالیت میکنند. بنابراین واقعیتهای روزمره زندگی اکنون ما شایدکیلومترها از هم فاصله داشته و حتی درک روشنی از سبک و روش زندگی یکدیگر نداشته باشیم و جهانبینی و باورهایمان هم حسابی با یکدیگر متفاوت باشد. به همین خاطر اگر امروز سر راه یکدیگر قرار بگیریم شاید همدیگر را کمی خوشایند بیابیم، اما در مقابل تمایلی هم به ارتباط با یکدیگر نشان ندهیم.
با این حال به دلایلی پرداختن به این افراد از طریق یک شام مشترک، قدمزدن در یک پارک و یا پیامهای گاه به گاه میتواند بسیار مفید و مطلوب باشد.
پیامآور مسیری که پشت سر گذاشتهایم
دوستانی که در گذشته ما حضور پررنگ داشتهاند فقط یادآور خاطرات ما نیستند، بلکه به مانند تونلی عمل میکنند که ما را به نسخههای قدیمی خود متصل کرده و بینشهای جالبی نسبت به آنچه بودهایم به ما ارائه میدهند. در جمع دوستان قدیمیمان سفری را که در طول این سالهای زندگی خود طی کردهایم بررسی میکنیم؛ میتوانیم مرور کنیم که چگونه تکامل یافتهایم، اینکه چه مسئلهای در یک زمان خاص برایمان دردناک بود، چهچیزی مهم بود یا چه چیزی را کاملاً فراموش کردهایم که عمیقاً سالها قبل از آن لذت میبردیم. ما به دلیل پیچیدگی حیاتی در طبیعت انسان به دوستان قدیمی نیاز داریم، زیرااغلب ما مراحل توسعه شخصی خود را پشت سر میگذاریم و در حین انجام اینکار آن کسی که بودهایم را فراموش میکنیم. در حالی که نیاز داریم به یاد بیاوریم چه کسی بودیم و چه دیدگاههایی داشتیم، و به این ترتیب سیر رشد خود را درک کنیم و بابت آن قدردان خود باشیم. برای مثال در چهارده سالگی چیزهای زیادی در مورد رنجش از والدین میدانستیم، در حالی که بیست سال بعد کل این ایده پوچ و ناسپاس به نظر میرسد. با این حال دوست قدیمی ما را با یک فضای خاص دوباره پیوند میدهد و مانند یک رماننویس، ما را با شخصیتی از خود قدیمیمان نزدیک میکند که در غیر این صورت ممکن بود بیگانه به نظر برسد. مثلا ممکن است در بیست و دو سالگی زندگی مجردی را بسیار دردناک میدیدیم، در آن زمان با یکی از دوستان خاص خود خیلی وقت میگذراندیم و افکار غمانگیزی را به اشتراک میگذاشتیم. اما در چهل و پنج سالگی با دیدن افراد جوان در اطرافمان ممکن است به طور فزایندهای کنجکاو شویم کهای کاش دوباره مجرد باشیم و در مورد خوشحالیهای اغراقآمیزی که یک ازدواجمعمولی میتواند به همراه داشته باشد خیالپردازی کنیم.
دوستان قدیمی بینشی از گذشته میدهند
هر یک از ما زندگی را از نقاط بسیار متفاوت در طول دههها تجربه میکنیم اما به شکل قابل درکی تمایل داریم که فقط به چشمانداز کنونی توجه داشته باشیم و نوع نگرش و نیازهای خود را در مراحل قبلی فراموش کنیم. در حالی که برای بهبود عملکرد در بسیاری از نقشهایی که امروز داریم نیازمند بینش نسبت به گذشته خود هستیم. برای مثال اگر بخواهیم والدین مناسبی باشیم از لحاظ عاطفی نیاز داریم احساس مورد بی عدالتی قرار گرفتن و حساسیتی که در اوایل کودکی داشتیم را به خوبی به خاطر بیاوریم. همچنین یک دوست قدیمی ممکن است یادآور میزان علاقه و اشتیاق سالهای جوانیمان نسبت به همسر امروزمان باشد، و به این ترتیب یاریمان کند از زندگی امروز با او سپاسگزار بوده و وفادارانه عاشقش باشیم. دوستان قدیمی فعالکنندههای کلید بخشهای جذاب و باارزش ما هستند که به آنها نیاز داریم، چرا که ما همیشه در خطر فراموشی نیازهایمان در لحظههای مهم زندگی هستیم.
-*کارشناس ارشد مشاوره خانواده
نظر شما