در این مطالعه حدود ۶ هزار فرد بزرگسال آمریکایی مورد بررسی قرار گرفتند تا مشخص شود آیا مصرف چربی شیر و دفعات مصرف این ماده غذایی بر طول تلومر تأثیری دارد یا خیر.  تلومر ناحیه ای در انتهای کروموزوم است که برای هر سلول مانند یک ساعت عامل پیری عمل می کند. با افزایش سن، تلومر های ما کوتاه تر شده و این امر باعث پیری سلول ها می شود.

رژیم غذایی یکی از کلیدهای مبارزه با پیری بیولوژیکی است، برای مثال، خوردن غذاهای سالم مانند میوه‌ها، سبزیجات، آجیل و مغز ‌ها و مصرف فیبر با تلومرهای طولانی ‌تر مرتبط است.

از سوی دیگر مصرف غذاهای ناسالم، مانند گوشت های فرآوری شده و مصرف زیاد چربی ها و روغن ها، تلومرها را کوتاه کرده و پیری بیولوژیکی را تسریع می کنند. این مطالعه نشان داد که به ازای هر یک درصد افزایش چربی شیر، تلومرها کوتاه تر می شوند و بررسی این میزان کاهش طول تلومرها معادل بیش از چهار سال پیری است. به گزارش سیناپرس، در این میان افرادی که شیر کم چرب نوشیده بوده به میزان ۶۹ پایه تلومرهای کوتاه تری داشتند و وضعیت برای مصرف کنندگان معمولی شیر پرچرب بسیار بدتر بود زیرا تلومرهای آنها ۱۴۵ جفت پایه کوتاه تر از کسانی بود که اغلب شیر بدون چربی می نوشیدند.
پروفسور لری تاکر، نویسنده این مطالعه، درباره موضوع فوق گفت: این تفاوت معنا دار برای ما بسیار عجیب بود. اگر می‌خواهید شیر پرچرب بنوشید، باید بدانید که این خوراکی مرتبط با برخی عواقب مهم است.

باید توجه داشت که شیر حاوی بسیاری از مواد مغذی است، شیر کامل حاوی کالری بالاتری است اما در مقایسه با شیر بدون چربی از نظر ویتامین A و ویتامین D و برخی مواد مغذی دیگر غنی ‌تر است.در مقابل اما محتوای چربی شیر ممکن است التهاب، استرس اکسیداتیو و پیری سلولی و همچنین وزن بدن را افزایش دهد.
پروفسور تاکر در این رابطه گفت: شیر احتمالا بحث بر انگیز ترین غذایی است که ما مصرف می کنم. اگر کسی از من بخواهد که یک سخنرانی در مورد ارزش نوشیدن شیر تهیه کنم، می توانم یک ارائه یک ساعته ترتیب دهم که نشان دهنده اهمیت نوشیدن شیر باشد و پس از آن شما فکر می کنید باید شیر بیشتری بنوشند.
در همین شرایط اگر بخواهم برعکس عمل کنم هم می توانم یک ساعت از مضرات شیر برایتان گفته و شما را قانع کنم که شیر نخورید. به نظر من باید مطالعات بسیار بیشتری درباره این ماده غذایی انجام شود