سلامت نیوز:تغییرات آب‌وهوایی به آینده مرتبط نیست و اثرات آن در حال حاضر نیز مشاهده می‌شود؛ اقیانوس‌های گرمتر به معنای رطوبت بیشتر در جو و برخورد رطوبت با هوای سرد است که می‌تواند عامل حوادثی مانند سیل باشد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا ،به تازگی(اول سپتامبر) ایستگاه‌های مترو در نیویورک به دلیل بارش شدید باران مملو از آب شد. البته شهرهای دیگری از جمله لندن و ژنگژو در چین نیز چنین تجربه‌ای داشتند.کلاوس هانس ژاکوب، متخصص ژئوفیزیک و کارشناس سیل، خطر سیل را برای سیستم‌های حمل‌ونقل زیرزمینی ساحلی و آنچه برنامه‌ریزان شهری می‌توانند انجام دهند، شرح داده است.
محققان با این سوال که آیا تعداد وقوقع حوادث سیل در سیستم‌های زیرزمینی(مترو) در حال افزایش است، به بررسی چرایی این موضوع پرداخته‌اند. طی یک ماه گذشته در نیویورک سه مورد سیل در مترو به دلیل بارش شدید باران، طوفان گرمسیری هنری و طوفان آیدا اتفاق افتاده و البته سیل‌های مشابهی در شهرهای سراسر آمریکا و جهان نیز مشاهده شده است.
محققان اظهار کردند: بسیاری از متروهای اصلی از لندن تا آمستردام، مارسی و نیویورک در کنار رودخانه‌های اصلی یا ساحل احداث شده‌اند و این موضوع آن را با جزر و مد یا باران شدید در برابر آب اضافی آسیب‌پذیر می‌کند.
سیستم‌های متروی قدیمی در معرض خطر سیل
هنگامی که در سال ۱۹۰۴ متروی نیویورک ساخته شد، به افزایش سطح دریا یا باران‌های سیل‌آسا توجهی نشد. در واقع در طراحی اساسی سیستم زیرزمینی این پدیده‌ها در نظر گرفته نشد اما اکنون درباره این موارد اطلاعات بیشتری به‌دست آمده است. واضح است که بروز طوفان‌های شدیدتر طی ۲۰ سال گذشته نتیجه اجتناب‌ناپذیر تغییرات آب‌وهوایی حاصل از فعالیت‌های بشری بوده است. با وجود گذشت چند دهه از این موضوع ما همچنان آسیب‌پذیر هستیم و مقامات شهری به جای اینکه اقداماتی مانند جابه‌جایی زیرساخت‌ها یا حفاظت از آن را انجام دهند، نظافت پس از طوفان را در اولویت قرار می‌دهند.
راهکار شهرها برای حفاظت بهتر از سیستم‌های قدیمی مترو
در مورد سیستم‌های قدیمی مترو تا چند دهه آینده نمی‌توان انتظار جابه‌جایی داشت؛ در عوض باید مشکلات مرتبط را برطرف کرد. هرچند عجیب است اما آب به تنهایی مشکل‌ساز نیست و دریچه‌های تهویه و ورودی کابل‌های برق نیز از عوامل تسهیل ورود آب از خیابان به متروهاست.
این مشکلات قابل حل است و باید آن را برطرف کرد. اداره حمل‌ونقل متروپولیتن در نیویورک بخش بزرگی از مشکل ناشی از موج طوفان ساحلی را با نصب وسایلی مانند گیت ورودی و خروجی و موانع برطرف کرد که برخی از آن به طور دائم نصب شده و برخی نیز باید قبل از جاری شدن آب در محل قرار گیرد تا از ورود آب به سیستم مترو جلوگیری کند.
این موانع طبق محاسبات می‌تواند ۹۸ درصد از سیلاب ساحلی را کاهش دهد. اتفاق اول سپتامبر ۲۰۲۱ در نتیجه روان آبی بود که از خیابان‌ها به سیستم مترو وارد شد. با افزایش طوفان ساحلی آب تنها از سطوح پایین وارد سیستم مترو می‌شود اما با بارش باران، در ارتفاعات بالاتر یک شهر، شاهد بروز سیلاب در متروها خواهیم بود.
راهکار روان آب خیابان
باید از ۲ جهت(جلوگیری از طغیان آب در خیابان و محافظت از ورودی‌های مترو) با این پدیده مقابله کرد. جلوگیری از سیل خیابانی را می‌توان با افزایش ظرفیت ناودان‌های خیابانی و سیستم فاضلاب برای برداشتن آب روان از خیابان‌ها انجام داد. همچنین با کار گذاشتن لوله‌های فاضلاب با قطر بزرگتر در جاده‌ها نیز می‌توان با این مشکل مقابله کرد.
علاوه بر این با کاشت درخت بیشتر در خیابان و سطوح نفوذپذیر می‌توان زمین را جاذب کرد؛ برای مثال به جای پارکینگ‌های بتنی می‌توان از نمونه‌های ماسه‌ای آن بهره برد که سطوحی نفوذپذیر دارد و به زمین اجازه جذب آب را می‌دهد. صاحبان املاک نیز می‌توانند باغ‌های سقفی جاذب باران ایجاد کنند.
همچنین تعبیه جایگاه مخصوص برای جمع‌آوری آب و استفاده در روزهای آینده برای خانه‌ها می‌تواند موثر واقع شود. در کنار این باید کاهش فشار بر سیستم فاضلاب در نظر گرفته شود. ورودی‌های مترو نیز باید بلندتر باشند. البته این کار ورود افراد معلول به مترو را دشوار می‌کند؛ به همین جهت لازم است آسانسور را برای این قشر مجهز ساخت. مهندسی خوب تنها موردی است که برای این موضوع اهمیت دارد که البته این مهندسی به اراده و هزینه نیز نیاز دارد.
این‌ها مشکلات جدیدی نیست؛ این واقعیت که آب به سمت سرازیری جریان دارد، از ابتدای زندگی بشر شناخته شده اما سیستم‌های جدیدتر زیرزمینی با این موضوع بهتر مقابله می‌کند. به عنوان مثال مقامات حمل‌ونقل توکیو درهای کشویی را در معابر زیرزمینی نصب کرده‌اند که قادر به تحمل فشار ناشی از سیل در عمق ۱۵ متری است.
سیستم‌های جدید مترو نیز در مقایسه با محیط اطراف خود ورودی‌های مختلفی در نقاط مرتفع دارد. نکته اصلی این است که در ابتدا نباید اجازه داد آب در نزدیکی ورودی‌ها جمع شود؛ به همین دلیل نباید ورودی‌های مترو را در نزدیکی نقاط پایین خیابان قرار داد. البته هزینه این موارد برای محافظت موثر از سیستم مترو یک شهر در مقابل سیل ده‌ها دلار خواهد بود اما رفع مشکل قبل از حادثه بسیار ارزان‌تر از رفع مشکل بعد از حادثه است.
نظر شما