سلامت نیوز:بسیاری از افراد برای زندگی خود برنامه‌های خاصی را دنبال می‌كنند. زمان‌هایی است كه فرد احساس می‌كند برنامه‌هایش درست پیش نمی‌رود. همین‌طور مواقعی پیش می‌آید كه فرد خودش را با دیگران یا هم‌سن و سال‌هایش مقایسه می‌كند؛ احساس جا ماندن دارد و این احساس باعث ایجاد ناآرامی، غم، پرخاش و افسردگی در فرد می‌شود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم ،این افراد به جای آن‌كه به امور زندگی خود توجه كنند، مدام درگیر شیوه زندگی دیگران هستند و مجذوب زندگی بقیه می‌شوند و زمان خود را صرف هر كاری جز امور شخصی خودشان می‌كنند. این افراد بسیار مقایسه‌گر هستند و زمان خود را به‌سرعت از بین می‌برند و متوجه نمی‌شوند كهدر حال از دست دادن زمان هستند.
باید توجه داشت مقایسه هر فردی لازم است تا با خودش صورت بگیرد و نه با دیگران. اما افراد دچار چند خطا در مقایسه می‌شوند: پله اول خود را با پله‌های بالاتر دیگران مقایسه می‌كنند؛ خودشان را با افرادی مقایسه می‌كنند كه هم‌سن یا هم‌جنس آنها نیستند؛ در مقایسه كردن، میزان تلاش خود را مقایسه نمی‌كنند بلكه به مقایسه نتیجه می‌پردازند.
باید توجه داشته باشیم كه این نوع مقایسه‌ها باعث می‌شود احساس جا ماندن در فرد تشدید شود و حس ناراحتی باعث می‌شود كه فرد دچار توقف در فعالیت شود.این افراد به جای این‌كه از دیدن الگوهای موفق انگیزه بگیرند، بیشتر دچار ناامیدی می‌شوند و مدام به این موضوع فكر می‌كنند كه فرد بدبخت و بدشانسی هستند و هرگز به خواسته‌های‌شان نخواهند رسید.
یا احساس می‌كنند برای فعالیت و شروع كردن دیر شده است و حتی اگر بخواهند كار یا فعالیتی را شروع كنند، هرگز موفق نخواهند شد.این افكار باعث ایجاد احساس بدبختی و بی‌انگیزگی در فرد می‌شود و نهایتا دچار افسردگی و فرسودگی روانی شده و بیشتر وقت خود را به خودسرزنشی اختصاص می‌دهد.برای خروج از این احساس لازم است تا شروع به بازبینی برنامه‌های خود کرده و برنامه‌ای تنظیم كنیم كه قابلیت اجرایی داشته باشد.
همچنین مهم‌ترین نكته این است كه برای خروج از افسردگی و احساس جاماندن لازم است تا كوچك‌ترین داشته‌های خود را فهرست كنیم. زیرا ممكن است دستاوردهای خوبی داشته باشیم، اما كمال‌گرایی‌مان مانع دیدن آنها بشود. همچنین لازم است از درمان‌های شناختی و انگیزشی استفاده شود تا فرد مجددا شروع به فعالیت كند.
نظر شما